Jagodowy las

Berenika · Wysłany: Śro 20:25, 02 Mar 2011 Temat postu:

Shazz przybiegła tu szybko i zaczęła od razu zjadać jagody po zatrzymaniu się. Po chwili okazało się, że tylko te jagody jej się przywidziały i że wzięła do pyska trawę.
- Dziwne... - Pomyślała i podrapała się po łbie.
Po chwili zrozumiała, że te jagody to tylko zwidy. Zaczęła kręcić kółka coraz szybciej i szybciej, aż jej się w końcu trochę w głowie zakręciło. Usiadła na przewalonym drzewie i odpoczęła. Potem postanowiła pobiec tam, gdzie jej zabrakło. Już ruszyła w las daleko.

zt.

Idalia · Wysłany: Czw 16:29, 03 Mar 2011 Temat postu:

Uważny słuch Idalii wyłapywał odgłos cichutkich łapek Maligne na tyle dobrze, że wadera przestała się o nią obawiać. Mała podążała dokładnie za nią. Jednocześnie Tropicielka węszyła zawzięcie, próbując odnaleźć niewielką zwierzynę, której Maligne by podołała. Szybko do nosa wilczycy dobiegła woń szaraka. Idalia przystanęła i półszeptem rzekła do szczeniaka:
- Teraz się skup.

Maligne · Wysłany: Pią 16:52, 04 Mar 2011 Temat postu:

Maligne stanęła ostrożnie za Idalią i wykonała jej polecenie. Wytężyła słuch i węch, próbując odkryć, co zwróciło uwagę starszej wadery. Chwilę zajęło jej, zanim do nozdrzy małej dobiegł zapach jakiegoś zwierzęcia. Niedużego. Prawdopodobnie zająca. Pokiwała głową, na znak, że wie o co chodzi Tropicielce.

Idalia · Wysłany: Śro 20:45, 09 Mar 2011 Temat postu:

- Spróbujesz sama go zaatakować, czy mam ci w tym pomóc? - zapytała cicho. Na jej pysk samoczynnie wkradł się uśmiech zadowolenia. Ta mała Maligne była bardziej pojętną uczennicą od Dermanotty, której niedawno pomagała się przygotować do testu na tropiciela.

Maligne · Wysłany: Śro 20:49, 09 Mar 2011 Temat postu:

Maligne nie wiedziała, co powinna zrobić. Zawsze polowała ze swym opiekunem, nie była pewna, czy poradzi sobie sama, lecz chciała kiedyś spróbować własnych sił.
- Mogę sama spróbować... chyba. - powiedziała cicho. W końcu to tylko zając, powinna dać sobie z nim radę.

Idalia · Wysłany: Śro 20:52, 09 Mar 2011 Temat postu:

- W porządku. Spróbuj zaatakować go, ja tu zostanę i będę się przyglądać. W razie problemów pomogę ci, dobrze? - zaproponowała, patrząc w miejsce, w którym znajdował się szaraczek, jeszcze nieświadomy tego, że za kilka chwil jego żywot się dokona.

Maligne · Wysłany: Śro 20:57, 09 Mar 2011 Temat postu:

Maligne zaczęła kierować się w stronę, z której dobiegała do jej nozdrzy woń szaraka. Czuła, że jest coraz bliżej, nie mogła się już doczekać. Skradała się do niewinnego zwierzęcia, lecz nagle coś kazało się jej zatrzymać. To co zawsze. To co zatrzymywało ją za każdym razem, kiedy chciała coś upolować. Po prostu czuła, że nie mogła zabić tego nikomu nie zagrażającego zwierzaka. Mała wadera gwałtownie stanęła, a wtedy usłyszała szelest kroków uciekającego zwierzęcia.
- Ja... przepraszam... - mruknęła cicho w stronę Idalii.

Idalia · Wysłany: Śro 21:02, 09 Mar 2011 Temat postu:

Wilczyca westchnęła. Widocznie nauczenie tej małej polować będzie trudniejsze niż się wydaje. Wstała i podeszła do małej. Stanąwszy obok niej, powiedziała:
- Nie przejmuj się. Spróbujemy jeszcze raz i w końcu na pewno się uda - zamilkła na moment, przenosząc wzrok z Maligne na miejsce, w którym do niedawna skrywał się zając i zapytała. - Powiedz mi, co cie zatrzymało.

Maligne · Wysłany: Śro 21:05, 09 Mar 2011 Temat postu:

Maligne westchnęła niezadowolona z siebie.
- Po prostu nie mogłam go zabić. - powiedziała już nieco głośniej. - Przecież on nie zrobił nic złego... - dodała niewinnie. - A ja wcale już nie jestem taka głodna...

Idalia · Wysłany: Śro 21:19, 09 Mar 2011 Temat postu:

- Oj, Maligne... - westchnęła z nutką rozbawienia. Dodała już poważniejszy, lecz nadal łagodnym tonem. - Słuchaj... taka jest kolej rzeczy. Jedni muszą zginąć, by inni mogli przeżyć. Na każdego przychodzi ten czas. Musimy zabijać mniejsze zwierzęta, żeby zachować nasze życie.
Mówiąc te słowa, patrzyła małej wprost w oczy. Wiedziała, że Maligne nie może tego zobaczyć, lecz być może wyczuje?

Maligne · Wysłany: Śro 21:21, 09 Mar 2011 Temat postu:

Maligne wyczuła poważny ton w głosie wilczycy. Wiedziała, że dorosła ma rację, jednak nadal nie umiałaby zabić niewinnego stworzenia.
- Ale... Ja... - nie miała już argumentów. - Przecież zabijanie jest złe. Skoro tak, dlaczego jest konieczne? - spytała.

Idalia · Wysłany: Śro 21:28, 09 Mar 2011 Temat postu:

- Nie wszystko, co robimy w życiu jest dobre. Owszem, powinniśmy dążyć, by tego złego było jak najmniej, ale nie zawsze tak można. Czasem trzeba zrobić coś, co będzie złem koniecznym - powiedziała. - Takim czymś jest na przykład polowanie. Musimy zabić jakieś życie, byśmy sami mogli istnieć. Tak już jest.

Maligne · Wysłany: Śro 21:47, 09 Mar 2011 Temat postu:

Maligne pokiwała główką.
- Tak, wiem... - powiedziała nie do końca przekonana. - Postaram się następnym razem, proszę pani. - dodała i nawet wysiliła się na lekki uśmiech. Pomachała kilka razy puszystym ogonkiem, ale ten zaraz znów nieruchomiał.

Idalia · Wysłany: Śro 21:53, 09 Mar 2011 Temat postu:

- Wiem, że to jest trudne do zaakceptowania, ale... trzeba to zrobić, jeżeli samemu nie chce się zginąć - powiedziała i odwzajemnił uśmiech małej. Dopowiedziała pospiesznie. - I nie mów do mnie 'proszę pani'. Mam na imię Idalia.

Maligne · Wysłany: Czw 13:07, 10 Mar 2011 Temat postu:

Maligne ponownie pokiwała główką.
- Dobrze, będę o tym pamiętać. - powiedziała. Zabijać żeby żyć... Dla małego rozumku dobrej wilczycy to nie miało sensu. Tak jak i przemoc, nietolerancja, śmierć... Ale miała nadzieję, że z czasem zrozumie. Wydorośleje.

Idalia · Wysłany: Pią 19:59, 11 Mar 2011 Temat postu:

Westchnęła. Była prawie pewna, że jej słowa nie przemówiły do małej. Była ona taka młodziutka, niedoświadczona i naiwna... wilczyca postanowiła już nie poruszać tego tematu. Maligne kiedyś to zrozumie. Wtedy, gdy dotrze do niej, na jakich okrutnych zasadach opiera się ten pozornie piękny świat.
- To co, szukamy następnego zająca czy na dziś masz dość? - zapytała.

Maligne · Wysłany: Sob 17:37, 12 Mar 2011 Temat postu:

- Możemy poszukać następnego. - zdecydowała w końcu Maligne, choć niechętnie. Nie miała najmniejszej ochoty na zabijanie, lecz była głodna, nie jadła od dłuższego czasu. Wzięła głęboki wdech i powtórzyła sobie to, co mówiła jej Idalia. Żeby żyć trzeba zabijać. Nawet jeśli to okrutne i bezsensowne, to konieczne.

Idalia · Wysłany: Sob 17:41, 12 Mar 2011 Temat postu:

- Skoro tak, to chodźmy - powiedziała i wstała. Powoli i bardzo po cichutku ruszyła przed siebie. Kluczyła między drzewami i krzakami, raz na jakiś czas oglądając się na Maligne, by sprawdzić, czy mała za nią nadążą. Choć szczenię sprawiało wrażenie dobrze orientującego się w terenie, wilczyca wolała od czasu do czasu zerknąć na nią. Dobrze wiedziała, jak to jest nie widzieć. Nawet jej, gdy potrafiła doskonale poruszać się bez wzroku zdarzało się zgubić.

Maligne · Wysłany: Sob 17:50, 12 Mar 2011 Temat postu:

Maligne ciągle przytłoczona różnymi myślami powoli ruszyła za zapachem Idalii. Nie chciała się zgubić i wywołać jeszcze gorszego wrażenia na dorosłej wilczycy. Z nosem wciąż wyczulonym na zapachy szukała woni zająca, jednak na razie nic takiego nie dobiegało do jej nozdrzy.

Idalia · Wysłany: Sob 17:57, 12 Mar 2011 Temat postu:

Idalia jak na razie również nie wyczuwała żadnego interesującego ją zapachu. Wokół kręciła się tylko duża zwierzyna, zbyt wielka, by Maligne mogła dać sobie z nią radę. Wreszcie, po dobrym kwadransie kręcenia się po lesie, przystanęła.
- Czujesz? - zapytała. Nieopodal znajdował się kolejny szarak.