Jagodowy las

Michael

Ten sie i tak uśmiechnął.
- To że nie widzisz nie znaczy że masz złe życie - powiedział i sie przeciągnął po raz kolejny.
- Pozatym twój plus jest taki że świat widzisz całkiem inaczej niż każdy - dodał i potrząsnął lekko uchem.

Maligne

-Ty nie wiesz jak to jest nie widzieć.--Powiedziała z powagą. Podniosła łeb i cicho westchnęła. Znów potrząsnęła prawym uchem i wstała. Robiło się ciemno. Maligne wyczuła, że księżyc pojawił się na niebie. Podniosła łeb w jego stronę i zawyła. Jej głos brzmiał pięknie, ani jednego fałszu. Przeczysty dźwięk.

Michael

Ten wsłuchał się w jej wycie. No tak brzmiało pięknie. Można jej wycie porównać z wodą tak czystą że można pomyśleć iż jest to lustro starannie wyczyszczone najlepszą szmatką do szyb. Uśmiechnął się przy tym. Jak zwykle od ciałą Michaela biło ciepło jak od nikogo. Stojąc od niego 5 metrów i tak owe ciepło można poczuć a tym bardziej iż Maligne stoi blisko prawie metr.

Maligne

Przestała wyć i z uśmiechem popatrzała na Michael'a.
-Ale mi się ciepło zrobiło.-Powiedziała z jeszcze szerszym uśmiechem. Dla niej to ciepło było dziwne, bo tak na prawdę było zimno. Podniosła łeb do góry i powąchała powietrze.

Michael

Basior wiedział że to od niego lecz nic nie mówił. Jednak po chwili odezwał się.
- Myśle że to ciepło moze bić odemnie jako iż kiedyś odpadki toksyczne się na mnie wylały powodując to ze moje futro się z lekka świeci a odemnie bije mocne ciepło - tylko tyle powiedział i z leżenia usiadł.

Richard

Mizu

Kto przeklina? Gdzie? ; o

Dobra, teraz wyczuła całkowitą powagę w głosie Rysia i... nie było jej do śmiechu. Teraz gdy już siedziała na ziemi, spuszczony w dół łeb na prawdę oznaczał skruchę i pokazywał, że było jej głupio. Nie odzywała się, nie wiedziała co powiedzieć. Tristeza pisnęła, nie w porę... Powolnie wspięła się po drobnym ciałku na czubek łba wilczycy i schowała się w bujnej grzywie przed basiorem.
- No dobrze... Do zobaczenia... - Rzekła tylko, a szczurka odskoczyła gdy łapa wilka zbliżyła się do Mizu. Westchnęła cicho... Miała nadzieję, że Rich nie bedzie miał jej tego za złe, przynajmniej później. Po chwili sama wstała i... poszła.

zt.

Elena

Evana powoli spacerowała i dojrzała basiora i małą wilczycę. Podeszła do nich z uśmiechem i wesołym tonem powiedziała:
- Witam. Jestem Evana a wy? Mam nadzieję, że nie przeszkadzam i że przyjmiecie mnie do waszego zacnego grona. - uśmiechnęła się przyjaźnie czekając na odpowiedź.

Enary

Enary nie zamierzała siedzieć tutaj dłużej. Krótko ujmując znudziło jej się tutaj. Po prostu podniosła cztery litery i powolnym krokiem jej jasny zadek zniknął z pola widzenia obecnych.

[zt]

Michael

Basior spojrzał na nowo przybyłą. Taa w promieniu 5 merów od Michaela jak i Maligne zaczęło być ciepło co dziwne powinno być zimno.
- A witam witam zacną Evane - powiedział wziął jej łape w swoją i pocałował ją w zewnętrzną część jak przystało na dżentelmena.
- Michael mnie zwą - powiedział tylko i sie uśmiechnął.

Maligne

Odwróciła się w stronę głosu obcej wilczycy.
-Witam Cię Evano. Mnie zwą Maligne.-Powiedziała wpatrując się swoimi ślepo czerwonymi oczyma w nowo przybyłą. Potem zaczęła wgapiać się w coś czego nie widziała.

Crusoo

Crusoo szła wolnym krokiem, rozglądając się dookoła. Wszędzie rosły dziwne krzewy, o jeszcze dziwniejszych owocach. Wilczyca przystanęła przy jednym z nich i przyjrzała się dokładnie jagodom. Może były dobre? Trzeba spróbować.
Cru zerwała pyskiem jedną jagodę i ją pogryzła. Nawet, nawet.
Usiadła pod krzewem, przyglądając się temu, co się działo.

Kalipso

Kalipso chciała wypróbować życie wegetarianina, więc musiała się przekonać do jagód których do dnia dzisiejszego nie lubiła. Szła powoli, a jej puszysty ogon ciągnął się za nią i gniótł małe krzewy z jagódkami. Prawdę mówiąc, to kiedy tylko je zobaczyła to jej się odechciało, lecz tak łatwo to ona się nie podda. Usiadła i z miną upartego dziecka zerwała i wsadziła do pyszczka garstkę jagódek. Przeżuła i prawie od razu wypluła. Ohydne, smakowały jeszcze gorzej niż zapamiętała. Kiedy już przestała narzekać rozejrzała się i zauważyła że zmielone jagódki wylądowały na grzbiecie równie fioletowej wilczycy. Przynajmniej nie było tego widać. Kalipso zachichotała cicho, zakrywając łapką pyszczek, żeby tylko fioletowa jej nie usłyszała.

Crusoo

Cru wyczuła, jak coś pacnęło ją w plecy. Zdziwiona rozejrzała się na boki. W końcu sięgnęła łapą do karku i skrzywiła się. Jej łapa dotknęła czegoś mokrego i wilgotnego...
-Fuuj - powiedziała sama do siebie i zaczęła wycierać grzbiet, rozglądając się za sprawcą tego czegoś.
Jej wzrok padł na małe szczenię, które zakrywało pysk.
-Bawi Cię to - spytała gburowato.

Kalipso

Kiedy fioletowa zadała jej pytania, Kalipso nie mogła odpowiedzieć, bała się że zaraz wybuchnie śmiechem, więc pokiwała lekko głową na odpowiedź. Drugą łapą pokazała żeby fioletowa chwilkę poczekała, a ona sama się w tym czasie uspokoiła. - A co? Ciebie nie? - zapytała i się jeszcze raz zachichotała na widok jej miny. Jednak jagódki są w przynajmniej jednej rzeczy dobre.

Crusoo

Zamrugała parę razy, nie dowierzając.
-Słucham? A czemu miałoby mnie to bawić - spytała oburzona.
Dokładnie sprawdziła, czy kark ma już w miarę czysty. Chyba tak... Westchnęła. Co to małe tutaj robiło?
Przyjrzała się jej dokładnie.

Kalipso

Kalipso wzruszyła lekko ramionami - A czemu nie? Przecież to było zabawne. - odpowiedziała z uśmiechem na pysku, równocześnie odsłaniając śnieżno białe kły. Podniosła puszysty ogon w górę, cały był upaćkany w zmiażdżone jagódki które dawał mu dziwnie fioletowy kolor. - Jak to - tutaj pokazała łapką na ogon - nie może być śmieszne? - zapytała i zaczęła powoli przeczesywać ogon pazurkami, równocześnie cicho się śmiejąc.

Crusoo

Oczy Cru zrobiły się niesamowicie duże. Nie chodziło już o brudną od jagód sierść, tylko o to, co zobaczyła. A mianowicie ścieżkę z połamanych roślin, którą zrobiła ta mała... a dokładniej jej ogon.
-Coś Ty zrobiła - zawołała głośno, kręcąc łbem. Jak można było być takim niezgrabnym wilkiem? Nie rozumiała tego.

Kalipso

Kalipso rozejrzała się trochę zdziwiona reakcją wilczycy. - A, to! E tam, to nic takiego, urosną nowe na następny rok. - stwierdziła i machnęła łapką na to co zrobiła, nigdy ją takie rzeczy nie obchodziły szczególnie nie jeżeli wiedziała że to coś samo znowu urośnie. Kalipso wyczyściła już ogon, lecz zostawiła na nim artystyczne fioletowe plamki których nie chciała się pozbyć.

Crusoo

Nie mogła wykrztusić z siebie słowa. Ignorancja szczeniaka ją przerażała. Poczuła, że nie będą mieć zbytnio wiele tematów do rozmów.
Przechyliła łeb i przyjrzała się zniszczeniom. Prawda, one odrosną, ale...
-Ciekawe, czy Tobie było by przyjemnie, gdyby ktoś połamał Ci wszystkie kości i stwierdził, że to nic, bo przecież się zrosną - powiedziała głosem wypranym z uczuć.