Las Roślinażeców

Lightning

Kiwneła głową na znak pozwolenia. Uśmiechała się niezauważalnie. Od dawna nie rozmawiała z Vedette.Położyła się pod wielki dębem obserwując wilczyce...

Vedette

Dotknęła delikatnie nosem maleństwo i zadrżała, gdy mała mruknęła. Potem ją obwąchała i dała całusa w policzek. Następnie obserwowała jak młoda poznaje swoją ciocię i patrzyła na nią.
Vedette się zachwycała jej urodą. Taka podobna do rodziców... aż się wzruszyła. Ta piękna sierść i jej oczy...

Lightning

Obserwowała Notte i Vedette.
-Podobny kolor sierści...Czyż nie?-zapytała po chwili.
Powoli poruszała ogonem...

Vedette

Posłała szeroki uśmiech Light i aż się wzruszyła.
- Piękny prezent mi daliście. - wzięła delikatnie maleństwo za kark i zaniosła do matki. Dała całusa obydwu paniom i przytuliła matkę.
- Gratuluję Light tak ślicznego potomstwa. - wyszeptała jej do ucha.

Lightning

//Ciekawe co Notte napisze na to,że ją tak targasz z miejsca na miejsce XD//
Machnęła kilka razy ogonem uśmiechając się:
-Jak ja już Cię dawno nie widziałam...i przynajmniej nie jesteś już szczeniakiem...-uśmiechnęła się przyjacielsko do Vedette
...

Notte

Nie podobało jej się to ale co poradzić nie chciała niepokoić matki więc siedziała cicho niczym mysz pod miotłą nie odzywając się acz patrząc wrogo na ciotkę.

Lightning

Pochyliła się nad Notte:
-Możesz ją ugryźć kilka razy,tylko nie za mocno-szepnęła jej do ucha,tak cicho,że tylko jej córka mogła ją usłyszeć...

Vedette

Ved zachichotała.
- No cóż poradzić kochana, nie tylko ludzie się zmieniają. - posłała jej ciepły uśmiech i patrzyła wzruszona na maleństwo.
- Słodziutka malutka. - powiedziała i się zachwycała.- Dziwnie żyć z faktem, że jestem już ciocią. Ale ten czas szybko leci, nieprawdaż? Jeszcze niedawno byłam taka jak ona... - zaczęła wspominać.

Notte

Uśmiechnęła się nikle na słowa matki w końcu nie była taka 'słodziutka'.Przeciągnęła się ziewając przy tym aczkolwiek nie spuszczając wzroku z wadery

Lightning

Obserwowała zachowanie córki. Po chwili powiedziała do Vedette:
-Vedette...Notte chyba nie lubi kiedy się tak o niej mówi...

Vedette

Zachichotała.
- Dla mnie będzie malutka i słodziutka. - uśmiech nie znikał z jej twarzy. - I pomyśleć, że taka mała istotka może być aż taka piękna. - westchnęła i usiadła przy Light.

Notte

Warknęła cicho kładąc się i machając wolno ogonem - Dla ciebie - mruknęła do siebie nie spuszczając wzrok z ciotki jeszcze jedno słowo typu 'słodziutka' a zatopi w niej kły nie zważając na siłę swojego ugryzienia

Vedette

- Jaka słodziutka. - zachichotała patrząc na maleństwo.- Wrodziła się w Ciebie Light, tylko gdzie cechy tatuśka?

Lightning

Westchnęła:
-Być może Soreness...
Spojrzała na Vedette:
-Wiem co mi za chwilę powiesz ,ale przepraszam za tamto...
Spuściła oczy wpatrując się tępo w trawe targaną wiatrem...

Vedette

Przeniosła wzrok na Light.
- Chodzi Ci o...naszą tamtą walkę? - westchnęła - Było minęło kochana. - posłała jej uśmiech.

Lightning

Pokiwała głową. Po chwili uśmiechnęła się szeroko. Dała lekkiego kuksańca Vedette:
-Być może będe wścibska...ale...znalazłaś już kogoś?
Spojrzała w górę,z nieba zaczęły powoli spadać płatki śniegu...

Seyu

Młody smok przedzierał się między krzakami, co sprawiało mu wielką trudność, gdyż był niewielkich rozmiarów i chaszcze były dla niego przeszkodą niemalże nie do pokonania. Wtem usłyszał głosy mające swe źródło nieopodal miejsca w którym się najdował. Położył wachlarz po sobie i ciekawy zaczął skradać się w stronę miejsca, gdzie znajdowały się wilczyce. Następnie zaszył się w krzakach i patrzył z ukrycia, gdyż bał się, że zrobią mu krzywdę. Skrzydełka położył po sobie, aby ciasno przylegały do ciała.

Vedette

Uśmiechnęła się i ugryzła wilczycę delikatnie w ucho.
- Kochana, o mnie się nie martw. Ja sobie radę dam. - warknęła w jej stronę żartobliwie.
- Może zawalczymy teraz? Tym razem ja wygram . - pokazała jej język i drgnęła, gdy coś ruszyło się w krzakach. Przyjrzała się, ale nic nie dojrzała, więc przeniosła wzrok na Light.

Notte

Wstała szybko gdy wyczuła nowy zapach zupełnie nie podobny do wilka warknęła stając w pozycji obronnej

Vedette

Zerwała się na równe nogi, gdy zobaczyła jak Notte warczy w stronę krzaków. Wyczuła coś dziwnego i ujrzała jakiś ruch. Podeszła do wilczycy.
- Spokojnie maleńka. wracaj do matki, ona Cię uspokoi.
"Zapewne coś się pomyliło słodziutkiej" - pomyślała.