Las Roślinażeców

Lightning

Pokręciła przecząco głową:
-Nic...nic mi nie jest...-powiedziała choć w jej słowach można było wyczuć kłamstwo...
Martwiły ją słowa które wypowiedział Azazello,które były odpowiedzią na jej pytanie...

Vedette

- Light. - warknęła, mając nadzieję, że młode tego nie usłyszały. - Nie okłamiesz mnie. Jak nie ty, to z Azza wyciągnę to. Jestem już dorosła i widzę więcej niż ci się zdaje. - warczała na nią i uważnie patrzyła.

Lightning

Nie chciała powiedzieć tego Vedette. Będzie się zamartwiać. Ale kiedy szczeniaki będą już samodzielne... Po chwili milczenia pokręciła przecząco głową:
-Nic mi nie jest...-wypowiedziała te słowa cicho prawie warcząc-Naprawdę...Uwierz...

Vedette

Ved poczuła, jak krew w żyłach przyspiesza. Jej serce zabiło szybciej ze zdenerwowania. Wstała i zawarczała.
- Rodzina powiadasz? - zwróciła się do Seyu. - Młody, chodź pokażę ci twój nowy dom. - podeszła do niego i trąciła go nosem, pospieszając. - Szybko- warknęła.

Lightning

Uśmiechnęła się smutno...Zraniła Vedette,ale nic nie powiedziała:
-Przepraszam...-powiedziała cicho...
Usiadła wpatrując się tępo w kawałek mięsa. Już nie była głodna...Nie czuła nic...czuła tylko obrzydzenie do samej siebie,że zraniła Vedette...

Vedette

Złapała Seyu delikatnie za skrzydełko i zarzuciła sobie na kark.
- Idziemy kochany pokazać Ci moją norę. - warknęła cicho i odbiegła nawet nie oglądając się za siebie.
Prychnęła jedynie i nadal biegła patrząc jak drzewa zlewają się w jedność i jak wszystkie zwierzęta uciekają spłoszone przed nią samą.
"Kiedy to się stało?" - pomyślała i przyspieszyła.

//Seyu- nora to "Legowisko pewnej wilczej rodziny..." Już tam napiszę ;)//

Lightning

Patrzyła za znikającą między drzewami Vedette. Położyła się,aby nadal wpatrywać się w ten jeden punkt. Jej serce krzyczało...niewiadomo czemu...być może z wyrzutów sumienia...teraz Vedette jest zła...ba być może wściekła...Mogła kłamać...Nagle przypomniała sobie,że Azazello pójdzie z nią...Jej ciało drgnęło...Po co? Po co ma tam iść? Żeby spotkać się oko w oko ze swoją przeszłością? Plan szaleńca...

Notte

Spojrzała za odbiegającą ciotką po czym spojrzała na matkę wyglądała na smutną,podbiegła do niej - mamo? - spytała nie bardzo rozumiejąc co się stało

Nonahkee

-Spojrzała na wilki które rozmawiają i powiedziała witajcie co was tu sprowadza?-z szerokim usmiechem na pysku..

Seyu

Zdołał jeszcze zapiszczeć i nim się oglądnął, został wyniesiony. Pomachał skrzydełkiem w stronę wader, które szybko zniknęły mu z oczu.
zt

Lightning

Pokręciła przecząco głową,celu swojego zmartwienia nie mogła podać małej.Po chwili powiedziała:
-Notte...nie będzie mnie...przez jakiś czas...muszę coś załatwić...Za chwilę przyjdzie po ciebie Vedette,lub Azazello...Dobrze?
Zawyła głośno i przeciągle. Pocałowała małą w policzek,po czym cofnęła się kilka kroków,wyszeptała:
-Do zobaczenia...niedługo wrócę...
Pobiegła przed siebie znikając w krzakach...

Vedette

Usłyszała wycie i przybiegła tu w zawrotnej prędkości. Zobaczyła małą Notte i bez żadnej gadtki, ujęła ją delikatnie za kark i wybiegła do nory. Kłębiły się w niej przeróżne emocje.

Notte

Westchnęła cicho gdy matka odeszła.Została sama bez mamy ani taty gdy Vedette wzięła ją patrzyła pustym wzrokiem przed siebie czuła się sama choć ciocia była przy niej.

Azazello

Wpadł do lasu nie rozglądając się wokół, nie patrząc na zebrane wilki. Nie potrafił się skupić na zwierzynie , myślał o cudem mu przywróconej Lightning. Dlatego nie zdołał dopaść zająca który mu czmychnął sprzed nosa. W końcu w oddali zobaczył poroże jelenia, potem zza drzew wyłoniła się jego głowa. Nie dbał o przyczajenie się. Z bólem mięśni ruszył na zdobycz i chociaż nie zaskoczył jej powalił ją wkrótce. Tak wpadł w szał. Po czym wziął jelenia i pociągnął go do podziemi.

Dea

Przemieszczała się pod wiatr mają skrzydła położone ściśle ku sobie.Dojrzała zza krzaków sarnę którą mogła upolować.Przerzuciła cały ciężar na tylne łapy po czym skoczyła na ofiarę chwytając za jej kark.Sarna zaczęła pędzić przed siebie a Dea przełoży szczęki z karku na krtań ofiary zaciskając je mocno.Po chwili zwierze leżało już martwe na ziemi.Smoczyca zabrała 15 kości,zjadła trochę a resztę postanowiła zaciągnąć do groty

Hari

Wyprzedziwszy czarną waderę, wbiegł raźno na te tereny. Porośnięte wysokimi, gęstymi drzewami oraz niskimi krzewami stwarzało idealne warunki do polowania. Zapach licznej zwierzyny niósł się niesamowicie, wdzierając się do nozdrzy i kusząc pysznym posiłkiem. Stanął więc przy najbliższej sośnie, czekając na wilczycę.

Yumi

Powoli przyszła za Dalekiem.
-Szybki jesteś. - Przyznała z uśmiechem. Usiadła obok niego i wciągnęła powietrze przez nos... Zamknęła oczy i wsłuchiwała się w różne dźwięki. Najbardziej zależało jej na jednym... Czegoś na co można zapolować.

Hari

- Tam jest chyba jeleń - powiedział szeptem Dalek, podnosząc się na łapy i węsząc w powietrzu. Wskazał łapą najbliższą kępę rozłożystych, gęstych krzaków, przez które nie sposób się przedostać.

Yumi

Spojrzała w punkt, który wskazał jej samiec. Po cichu wdrapała się na drzewo i z wysokiej gałęzi obserwowała krzaki.
-Chyba tak - Cicho powiedziała do towarzysza.
-A raczej na pewno. - Dodała z uśmiechem na pyszczku. Zeskoczyła zwinnie z drzewa, lądując na czterech łapkach.

//Ja lecę. Będę później. Ale jadę do babci i u niej wejdę. Baju . ! //

Hari

- W takim razie zajdziemy go z dwóch stron - powiedział cichym głosem, nachylając się niżej nad podłożem. Przeszedł bezszelestnym, zwinnym ruchem w prawo, zostawiając waderze lewą stronę. Obejrzał się na nią, strzygąc uchem.

/Oke ^^/