Las śmierci

Szasta

Rozejrzał się, ale nic nie zobaczył. Wrócił do jaskini i nagle z tyłu wskoczyła na jego grzbiet dzika czarna duża puma. Przygwoździła go z zaskoczenia i wbiła pazury w bok lecz jego skórę nie łatwo było zranić. Podniósł sie trochę ogłuszony i wtedy dostał cios z prawej łapy a właściwie pazurów w pysk. Zawarczał a puma kierowała sie ku małej. Przeskoczył ponad nią i warczał głośno...bronił jej swoją piersią teraz. Puma skoczyła mu do gardła, obrócił się był w końcu wojownikiem i puma chwyciła jego kark - Nie łaskocz mnie - warknął i zamiótł łbem rzucając ją na ścianę jaskini. Skoczył na nią i wyciągnął pazury jednym ciosem przecięcia rozciął jej łapę praktycznie na pół, po chwili chwycił ją za krtań i ścisnął okręcił się kilka razy i puma była martwa. Niby nic wielkiego nie zrobił a tak naprawdę zmiażdżył jej krtań i tętnicę. Odrzucił ją daleko i oblizał kły z krwi. Miał długie rozcięcie na boku pyska, położył się - Mówiłem, że nie mam juz dziś siły...tak jak bym był w formie nie drasnęła by mnie małpa - warknął jakby do siebie.

Shade

Przerażona skuliłam się jeszcze bardziej. Sama nie miałabym szans z dzikim zwierzakiem. Kiedy wszystko już minęło spojrzałam na Szastę przerażonym wzrokiem. - Zawsze bałam się pum... - jęknęłam niewyraźnie. Podeszłam do niego i oparłam łeb o wilka. - Dziękuję...

Szasta

Spojrzał na nią i przełknął ślinę...- Nie dziękuj - rzekł i położył się. Otulił ją i przykrył swoim puszystym srebrnym ogonem. -czas już spać - rzekł i położył łeb na łapy lecz cały czas czuwał.

Shauni

Lekkim krokiem przyszła tu za zapachem Szasty i Shade. Rozejrzała się po okolicy, jakoś zawsze miała sentyment do tego miejsca. Namierzyła znajome jej wilki. Uśmiechnęła się w ich stronę. Podeszła po cichu, gdyż zauważyła, że mała śpi.
- Hej Szasta - powiedziała cichym szeptem - NIe przeszkadzam? - dodała po chwili.

Szasta

Uniósł łeb i spostrzegł Shauni, uśmiechnął się kątem pyska. Wstał bardzo powoli żeby nie obudzić Shade. Wyszedł przed jaskinię i usiadł przed waderą - Witaj - ziewnął lekko
i spojrzał w niebo.

Sarah

Wszędzie było nudno. Powolnym krokiem szła, ale z gracją. Stanęła gdzieś w pomiędzy drzewami. Wokół niej miejsce okoliło się mgłą, a ona przestraszona choć tego nie ukazywała rozglądała się we wszystkie strony. Dziwny, lekki i ciepły wiatr lekko rozwiewał jej futro. Zrobiło jej się duszo i zaczęła ciężko oddychać. Przed nią ukazała się jakaś dziwna stojąca sylwetka. Była ona zamazana i duża, stojąca na dwóch łapach. Wtedy wpadła w panikę i zaczęła biec gdzieś przed siebie. Najdziwniejsze było to że nie wyczuwała niczyjej obecności. Nic nie mogło oszukać jej węch ani słuch. W końcu wpadła na Szastę. Przestraszona spojrzała na przewróconego przez nią wilka. Po chwili uspokoiła się i niby nic się nie stało - sorry - burknęła, wstała i otrzepała się. Zrobiła sztuczny uśmiech.

Shade

Wyspana otworzyłam oczy. Zauważyłam jakiś ruch na zewnątrz i wyszłam powoli i niepewnie przed jaskinię. Zauważyłam Shauni, Szastę i jedną nieznajomą mi wilczycę. Skinęłam w ich kierunku łebkiem.

Shauni

- Coś nie wyspany jesteś - mruknęła cicho w stronę basiora, ale tak cicho żeby tylko on usłyszał - Co u Ciebie? - dodała tym samym tonem. Uśmiechnęła się do niego i do szczeniaka. Nieznaną jej waderę "zaszczyciła" jedynie przeszywającym od łap do głów spojrzeniem.

Shade

Spojrzałam na Shauni i skinęłam lekko głową. Zaczęłam rozglądać się dookoła.

Szasta

- Dobrze, dostałem odznaczenie od Innej - wziął w łapy medalion na rzemyku ze skóry niedźwiedzia i pokazał Shauni. - To była ciężka noc - przekazał jej wiadomość telepatycznie. Spojrzał na Shade - Wyspana? - nie czekał na odpowiedź. Pobiegł w krzaki i rzucił tylko - Zaraz wracam...

Shade

Położyłam się na ziemii i wlepiłam zielono-niebieskie oczy w niebo. Zaczęłam zastanawiać się nad tym co było. Jakbym żyła gdyby rodzice wrócili do mnie, a nie zginęli...

Szasta

Wrócił niemalże czyściutki nawet kapki krwi nie miał na futrze. Położył pomiędzy przyjaciół dużego łosia, który miał dosłownie tylko dwie dziurki na krtani i żadnych innych obrażeń. - Smacznego - rzekł a sam podszedł do niewielkiej kałuży po deszczu i zamoczył łapy następnie pysk. Do strumienia daleko a musiał się ochłodzić.

Shade

Spojrzałam na Szastę i uśmiechnęłam się. Zanużyłam kły w ciale łosia.

Szasta

Wstał i spojrzał w niebo - Czas zmierzyć się z przeznaczeniem - rzekł podszedł do zgromadzonych i po kolei każdego z osobna pożegnał. -Spojrzał na nich ostatni raz i odszedł.

Shade

Zaskoczona spojrzałam na niego ostatni raz. Zasanawiałam się co zamierza zrobić. Poczułam lekki podmuh wiatru i stwierdziłam, że czas wracać do swojej jaskini. Pożegnałam się i pobiegłam.

Shauni

Nawet nie spojrzała na łosia. " Czas zmierzyć się ze swoim przeznaczeniem, hmm co co mu chodziło" pomyślała. Zamyślona powolnym krokiem opuściła las.

Paige

Smith

Wszedł tu bardzo powoli czekając na Shade. Miał we łbie poukładany plan...stanął i czekał na nią. W tej części lasu nie było nikogo. Był tylko mHrok, korony jakby ugiętych drzew przysłaniały niebo. W tle było słychać pohukiwanie sów. Co jakiś czas przelatywał nietoperz.

Shade

Pojawiłam się zaraz po nim. Matko, jakoś ostatnio nie było tu tak mroczno... No tak, ostatnio to był dzień. . Podeszłam do Smitha.

Smith

- Boisz się? - spytał ze złowieszczym uśmieszkiem i zlustrował ją migającymi jak żarówki ślepiami.