Las śmierci

Baks

I gdzie leziesz?-zapytał
-Uważaj na wiedźmę z Blair, podobno się tu czai...

Diamond

- No weź..nie strasz mnie. - Wróciła do niego poddenerwowana. Nie lubiła takich opowiastek. - Poza tym ja nie lezę - pstryknęła go w nos - Ja chodzę - dodała. - Najmniej ci tu potrzebna jestem, ale nie pójdę teraz sama przez las - usiadła obok niego.

Baks

Tiaa ale ta staruszka przyjdzie po Ciebie. Zaprowadzi Cie do piwnicy. Będziesz patrzeć jak zabija innych a w końcu zabije Ciebie...-opowiadał

Diamond

- Jesteś okropny...- teraz obserwowała wszystko zdenerwowana. - Musisz mnie nakręcać...- przybliżyła się do niego żeby być jak najdalej ciemnych zakątków lasu. - Nie mów mi już nic więcej - oburzyła sie - Bo się będę bała. - ...

Baks

Idź poszukać coffin rock-zaproponował
Tam było ją często widać.

Diamond

Zamknęła ślepi i się położyła - pięknie, on mnie straszy ja się boję. Tu jest ciemno i zimno a nawet nie mam sie do kogo przytulić...życie do kitu. - mruknęła do siebie.

Baks

Na mnie czas-powiedział szybko i jeszcze szybciej uciekł zostawiając ją

//za 6 godzin wstaje :| //

Diamond

- Pięknie - rzekła i wybiegła szybko stamtąd.

Gość

zatakował mnie goblin zabiłem go i dostałem złoto

Shauni

Lekkim truchtem, przyszła do jej ulubionego lasu. Westchnęła głęboko patrząc w zachmurzone niebo. usiadła na wyjałowionej ziemi, zapatrzona w niebo.

Artemis

Między drzewami zalśniły błyszczące oczy. Tym razem były niebieskie.
Spomiędzy krzewinek wyszedł Sasuke. Zauważywszy lisicę, nastawił na nią uszy.
- Dobry wieczór- rzekł cicho.

Shauni

szybko odwróciła się w stronę basiora. Nie byłą zdziwiona kogo widzi, śmierdział na kilometr.
- Był dobry, ale dobre maniery wymagają aby odpowiedziała - odezwała się jak zawsze spokojnie, no prawie zawsze więc Dobry wieczór - ostatnie słowa były powiedziane z nuta ironii.

Artemis

Patrzył na nią, niemalże przeszywając ją wzrokiem.
- Nie jesteś u siebie, więc może przestań bronić nor królików...- powiedział, pół żartem. Niepojęte, co ostatnio robił. Dawniej żart przez gardło by mu nie przeszedł.

Shauni

Mimowolnie delikatnie się uśmiechnęła.
- mam bronić takich króliczków jak Ty? - zapytała patrząc na niego z idealną powagą.

Artemis

- Jeśli uważasz mnie za króliczka... Króliczek obroni się sam- uśmiechnął się. Strzepnął niewidzialny pyłek z lewego ucha, a jego oczy zajaśniały mocniejszym, błękitnym blaskiem.
Podszedł do niej bliżej, starając się, by łapy mu nie wpadły w wejścia do króliczych nor. Przeszedłszy polanę, przysiadł pod paprocią.

Shauni

Nie spuszczała go z czarnych oczu. Albo jej się zdawało, albo ten basior miał rozdwojenie jaźni (xD).
- Wiesz, że już nie jeden króliczek zakończył swój żywot przez to, że był zbyt pewny siebie - powiedziała denerwująco spokojnym tonem, jak gdyby mówiła o pogodzie.

Artemis

- Wiem. Zwłaszcza, gdy spotykał mnie- powiedział bezczelnie. Nadal na nią patrzył, prosto w oczy. Wiele jeszcze o nim nie wiedziała...
//Twoja postać ma rację : D //

Shauni

- Bardzo skromnie - skwitowała z irytacją - Ale ty tylko udajesz, przez cały czas - dodała ciszej i z lekką nutą samozadowolenia w głosie.

// Ha wiedziała : P ///

Artemis

- Ja udaję, gruszki rosną na wierzbie a marchewka kwitnie w zimie- powiedział mega poważnie.
- Powiedz mi... Ta stara lisica dalej rządzi?- spytał, ot tak. Zmierzyłby się ponownie z Inną.

Shauni

- Chodzi Ci o Inną? - prychnęła cicho - Nie sądzę, abym miała ochotę rozmawiać z Tobą na ten temat, w ogóle dziwię się sobie, że gadam z takim psem jak Ty - warknęła cicho, oj miała dzisiaj zły humor gorszy niż wczoraj.