Las śmierci

Artemis

- Psem? - odsunął się od niej, dotknięty jej słowami.
- Ależ... Nie rozumiem Cię- powiedział cicho, po chwili. - Tak, Inną. Ale... Nie chciałem Cię urazić. Wybacz, że poruszyłem ten temat.

Shauni

W głęboki szoku, spojrzała na niego. Teraz to ona poczuła się głupio. Ona?! Pff!
- czy Ty masz rozdwojenie jaźni? - zapytała zaintrygowana - A no i ten, sorry, ale od lisa już blisko do psa - próbowała wszystko w żart obrócić.. żart?! - Więc rozumiem, że wolisz króliczek.

Artemis

Patrzył na nią szeroko otwartymi oczyma.
- Rozdwojenie... Czego?- wstał, trochę zraniony. Zamiótł powietrze ogonem i popatrzył jej w oczy.
- Lisy? Uważaj, one roznoszą wściekliznę... - powiedział. Pogubił się w jej wypowiedzi. Odczuł za to ponowny, mocny ból oczu. Zaczął więc szybciej mrugać.

Shauni

- To wiadomo, kto mnie zaraził - powiedziała i westchnęła głęboko, uśmiechając się końcem pyska, zauważyła dziwne mruganie - Coś Ci wpadło do oka? - zapytała cicho.

Artemis

- Nie... Po prostu mnie bolą- powiedział cicho, mrugając. Kiedy uniósł po chwili łeb w górę, Shauni mogła zaobserwować, jak tańczą mu w oczach małe ogniki koloru czerwonego.
- Masz wściekliznę? Może króliczki Cię wyleczą- powiedział cicho, nadal w ramach żartu.

Hakuro

Na jednej z gałęzi starego dębu pojawił się wilk,lecz stał on w mHroku i nikt nie mógł go zobaczyć. - Witam państwa w ten jakże miły wieczór - rozniósł się donośny głos po całym lesie. Żółte ślepia mignęły w mroku.

Shauni

Odwróciła się w stronę dźwięku. Znała ten głos i ten zapach.
- Hakuro.... - wyszeptała zaskoczona w ciemność. Tak dawno go nie widziała....

Hakuro

Potężny cień przeleciał nad ich głowami. Po chwili wilk wylądował z nimi, lecz wciąż stał w cieniu i nikt nie mógł go dostrzec. Uśmiechnął się i widać było tylko białe, ostre kły, które błyszczały w świetle księżyca.

Artemis

Zauważył wilka. Ból był coraz bardziej dotkliwy. Położył się więc na ziemi i zaczął drapać oczy, jakby wciskając je w głąb czaszki. Warknął krótko, by po tym pisknąć.

Hakuro

Spojrzał na wilka, który leżał na ziemi. Wyszedł z mroku i podszedł do nich, zmierzył ich chłodnym wzrokiem lecz po chwili uśmiechnął się ciepło - Hakuro - przedstawił się nieznajomemu a do Shau podszedł i otarł się o jej bok. Jakby chciał się przywitać.

Shauni

patrzyła w jego zacienioną postać. Tysiące pytań cisnęły jej się na usta. Krwawe łzy napłynęły jej do oczu. Niecierpliwym ruchem łapy otarła je. Nie mogła się ruszyć, ani powiedzieć ani słowa. Nagle tęsknotę zastąpiła złość. usłyszała skowyt basiora z ognia. Zdecydowanym ruchem odwróciła się w jego stronę.
- Nie drap bo będzie jeszcze gorzej - powiedziała spokojnym tonem, starając się nie patrząc na Hakuro.

Artemis

Sasuke jednak nie słyszał go. Był w innym świecie, gdzie nie mógł wytrzymać bólu. Zaczął się wić...

Po chwili wszystko ustało. Nie odważył się otworzyć oczu, by ból nie wrócił.

Hakuro

Pocałował ją w bok pyszczka i zamknął na moment oczy po chili spojrzał na basiora - W porządku? - spytał widząc co się z nim wyprawia. Dawno tu nie był, on sam się zmienił. Na jego ciele widać było nowe blizny.

Shauni

W odpowiedzi wilczyca zdzieliła Hakuro ogonem w pyszczek (xD am sorry). Pochyliła się nad basiorem delikatnie stukając go łapą.
- Ej Ziemia do królika! Nic Ci nie jest.

Hakuro

Syknął - To bolało - rzekł do Shauni i usiadł, ona centralnie przestawiła mu szczękę. Poprawił sobie szczękę łapami. Spojrzał na tamtego wilka i westchnął.

Artemis

Otworzył oczy. Były krwisto-czerwone. Warknął, gdy ją zobaczył.
- Nie dotykaj mnie, nocna lisico!- zacisnął zęby, by jej nie zaatakować. Cofnął się o krok. Czuł się beznadziejnie.
- Jaki królik! O czym Ty bredzisz!- warknął ponownie. Wyszczerzył już kły.

Hakuro

Wstał i ukazał kły zasłaniając ją swoim ciałem - Cofnij się! - warknął do niego. Mierzył go wzrokiem, - co z nim - myślał.

Shauni

Znowu zrobiła zdziwioną minę.
- Ty rzeczywiście masz rozdwojenie jaźni - mruknęła cicho - Weź no uspokój się narwańcu.
Na Hakuro nawet nie spojrzała, niech ma za swoje. Przeszła i stanęła między nim a basiorem ognia. (xD)

Hakuro

Odepchnął ją na bok pyskiem żeby nie podchodziła. Patrzył wciąż na niego, nie pozwoli żeby ktoś na Shauni warczał czy ukazywał kły.

Artemis

- Teren neutralny- warknął, popychając wilka. Nikt mu nic nie będzie rozkazywał. On może jedynie rozpatrywać prośby.
- Chcesz oberwać po zapchlonym grzbiecie?- wywarczał.