Las Śniegu

Sherii

- No patrz, a ja jestem taką zwykła, normalną wilczycą... Dość sporo nas różni, ale miło się z Tobą rozmawia - powiedziała i spojrzała w ciemne niebo.

Shade

Zaśmiałam się. - Jesteś kolejną osobą, która mi to powiedziała... - uśmiechnęłam się do niej ciepło i położyłam na drewnie.

Sherii

- No bo za pewne to prawdziwa prawda - stwierdziła fakt i uśmiechnęła się szeroko do Sheny.

Shade

- Cieplej Ci? - spytałam z troską w głosie. - A może jestes głodna? Albo chce Ci się pić?

Sherii

- Fajnie, że ktoś się o mnie troszczy... Tak cieplej, ale nic mi do szczęścia nie potrzeba, oprócz błękitnego nieba i takiej towarzyszki rozmów jak Ty - powiedziała i puściła jej oczko.

Shade

Zaśmiałam się. - Cieszę się. Pewnie zauważyłaś, że jestem trochę szalona... No cóz, tak bywa. - wyszczerzyłam się. - Kto normalny adoptuje trójkę szczeniaków...

Euros

Euros przelatywał nad nimi , szukał pożywienia ... był głodny ... podleciał i spytał :
- Wilczyce ... gdzie można znaleźć coś dużego i pysznego ?

Keena

-Spróbuj w górach jeśli lubisz niedźwiedzie. - puściłam perskie oko do przybysza.
- Sama też wybieram się na polowanie- powiedziała chociaż przed chwilą zjadłam królika ale stan melancholii musiał się skończyć a na to najlepsze było polowanie, chociaż za samym "niesieniem śmierci" nie przepadałam. Oblizałam wargi i wyszłam stąd.

Szasta

Przypałętał się tutaj, zły jak stado os. Warczał pod nosem patrząc na śnieg dookoła, postawił uszy słysząc znajomy głos. Wyczuł zapach pewnej wadery, jego źrenice się gwałtownie rozszerzyły. Uniósł dość nieśmiało jak na niego łeb i zobaczył?... Sherii! Wzdrygnął się i nie ufnym krokiem podszedł do nich - Hej mała! - rzekł do Shade. Obserwował Sherii jakby nigdy wcześniej jej nie widział. Stał tak z boku ogniska, które zapewne rozpaliła Shade. Sam ją tego nauczył gdy jeszcze była szczeniakiem.

Shade

- Cześć. - powiedziałam, humor opuścił mnie i nie miałam na nic ochoty. Odwróciłam łeb od niego i zamknęłam oczy. Wszystko się pogmatwało, to koniec. On tego chce. Czy też lepiej powiedzieć, nie chce już mnie.

Sherii

Spojrzała na Shade i na Szastę. Znów na Shade, a potem jej wzrok utkwił w ziemi. Usiadła na moment i spojrzała w niebo.
- To tak wita się dawnych przyjaciół? - zapytała i nie spojrzała już na niego, kiedyś byli kumplami, a teraz nawet przywitać się nie umiał.
- Tak zauważyłam, jak byłam młodsza też byłam trochę inna niż wszyscy, a na starość jakoś się to zbytnio nie zmieniło - odpowiedziała wilczycy.

Shade

Spojrzałam tylko na Sherii i uśmiechnęłam się blado. Nie wiedziałam co mam powiedzieć, wiele mnie zdołowało w ostatnim czasie. Zerknęłam tylko nerwowo na Szastę.

Smith

Przyszedł tutaj właściwie za Szastuchem, ale nie wiedział, że jest tu też Shade. Podszedł do niego i rzekł - Misja wykonana mistrzu. - podszedł do Shade - Możemy pogadać? - spytał zdołowany ich obecnym stanem.

Shade

Spojrzałam na niego, nie wiedziałam czy się zgodzić. Z jednej strony bardzo chciałam powiedzieć jasne, z drugiej byłam zła że tak się zachowywał. Ale... Jednak wygrało to pierwsze. - Mhm. Możemy...

Smith

Przyciągnął ją delikatnie do siebie i odszedł kawałek z nią. Na tyle daleko by nikt ich ani nie widział ani nie słyszał. Stanął przed nią i wbił wzrok w jej oczy - Czy ja w jakiś sposób cię zawiodłem? - spytał zły na siebie. - Wiesz nie przytulałem cię i nie okazywałem uczuć choć bardzo tego chciałem dlatego, że myślałem, że to ty tego nie chcesz po tym jak Kristal napadła na Wan. Myślałem, że przez Kristal nie chcesz już mnie i dlatego czekałem aż ochłoniesz. Jesteś wszystkim co mam Shade, nigdy nie miałem rodziców ani rodzeństwa, wychował mnie Szasta. Ty otworzyłaś mi oczy na świat nadałaś koloru mej szarej egzestencji. Gdy poznałem ciebie dopiero poczułem, że żyję...nasze adoptowane dzieci to moje skarby. Bez nich nie umiałbym żyć...a nasze prawdziwe dzieci będą takie same jak Wan, Kirina i Sit niczym się nie różniące. Będę je kochał tak samo...zawsze. Nigdy cie nie zostawiłbym chyba, że ty tego chcesz...wiesz Niki powiedziała mi co mam zrobić i co o tym myśli. Przekonała mnie do tej rozmowy i do powiedzenia co czuje, ale myślę, że nie zasługuję na ciebie. Na pewno jest ktoś inny, lepszy chociażby Baks. Masz wolny wybór...nie będę miał żalu o nic. To wszystko co chciałem powiedzieć. Żegnaj Shade. - jedna łza mu spłynęła po pysku. Pocałował ją w pyszczek i odszedł...

Shade

- Zaczekaj! - powiedziałam łapiąc powietrze do płuc. Zablokowało mnie całkowicie, nie chciałam, nie chciałam żeby odchodził. - Proszę Cię, nie idź... - łzy spływały mi z oczu.
- Nie zawiodłeś mnie, nie... Po prostu bałam się, że mnie już nie chcesz. Wtedy byłam zła na Kristal, nie na Ciebie, byłam zła za to, że próbuje zabrać mi szczęście. - jęknęłam doganiając go. - Nie chcę, żebyś odchodził, nie chcę żebyś mnie zostawiał. Nie chcę nikogo innego. Chcę Ciebie. To Ciebie pokochało moje serce, to Tobie postanowiłam dać całą swoją osobę, nie innym. Wybrałam właśnie Ciebie. Dlaczego sądzisz, że przestałam Cię kochać? Nie widziałes jak cierpiałam bez Ciebie? Smith... Jesteś dla mnie wszystkim...

Keena

Niezauważona przez nikogo westchnęła machnęła puszystym ogonem niby na pożegnanie i ruszyła z lasu. Musi załokżyć własne legowisko. - pomyślała.

Euros

Euros usiadł na zimnym śniegu ... nie było mu wcale zimno. był nadal głodny ... nie wiedział jak się poluje .... potrzebował pomocy ....

Smith

Wrócił tutaj i podszedł do Shade, wtulił się w nią - Kocham cię i błagam nie dopuśćmy by się jeszcze kiedyś tak stało - pocałował ją czule i przytulił.

Shade

- Nigdy więcej. - powtórzyłam cicho wtulając się w niego. Zamknęłam oczy po czym otworzyłam je, po policzku spłynęła mi łza szczęścia. Spojrzałam na niebo i uśmiechnęłam się do gwiazd.