Las Śniegu

Snowy

Spojrzał na nią z zaciekawieniem. Chwilę się zastanawiał, nad miejscem jej pochodzenia. Ona też pochodzi z daleka?
- A jaką porę roku najbardziej lubisz? - Odrzekł pytającym tonem.

Whitewind

Zjadła już dosyć spory kawałek jelenia. Wstała i podeszła do Akity. - To co teraz zrobimy? - Zapytała słodko się przy tym uśmiechając. Jej oczy lśniły od światła gwiazd. Jej ogon przez cały czas chodził w tą i z powrotem.

Akita

- nie mam pojęcia - odpowiedziała. Zastrzygła uchem. - no to może posiedzimy tutaj chwilę a po tem wypoczęte znowu możemy ruszać nad wodospad - dodała miłym tonem.

Whitewind

Skinęła tylko łbem, po czym położyła się obok Akity. Zmrużyła oczy i zdawało się, że zasypia. Jednak ona cały czas czuwała. Nastawiła uszy i wsłuchała się we wszystkie odgłosy natury.

Akita

Oparła się o drzewo. Usiadła przy nim i wsłuchała się w odgłosy lasu. W pewnej chwili z górnej gałęzi drzewa spadł na jej łeb żołądź, postanowiła dowiedzieć się z jakiej to przyczyny. Wskoczyła na ową gałąź i ujrzała malutką wiewiórkę. - a więc to ty - krzyknęła z lekkim uśmieszkiem.

Whitewind

Spojrzała na Akitę i zachichotała. - Tylko uważaj, żeby Cię nie zabiła! - Krzyknęła dalej chichocząc. Podwinęła ogon i obserwowała poczynania swej przyjaciółki. Zastrzygła uchem.

Akita

Akita popchnęła ja lekko łapką. A widząc że trzęsie się ona z zimna złapała ją za kark i wrzuciła na swe plecy. Wiewiórka wtuliła się w jej długą gęstą sierść. Uśmiechnięta, zeskoczyła z drzewa i usiadła obok Whitewind.

Whitewind

Patrzyła na nią ze zdziwieniem. - Wow! Jeszcze nigdy nie widziałam, żebyś była, aż tak miła. No chyba, że dla mnie. - Zagwizdnęła, a na niebie pojawił się jasny punkt. To Blood. Podleciał do nich i usiadł na grzbiecie, leżącej Whitewind. - Witaj Blood - Uśmiechnęła się serdecznie.

Akita

- eh no to chyba była pora na przygarnięcie czegoś, nie mam rodziny to chociaż ona mi za nią posłuży - zaśmiała się bardzo głośno . - Tylko jak by cie tu nazwać co ? -

Whitewind

Zamyśliła się. - To może Murderess? - Zapytała i zaśmiała się. Blood pokiwał lekko głową. Po chwili dodała. - Murderess to znaczy morderczyni. - Wytłumaczyła Akicie chichocząc.

Akita

- No a czemu nie - Odpowiedziała z zadziwiająco dużym uśmiechu na pysku. -To co teraz robimy ? - zapytała.

Whitewind

- Cieszę się, że mogłam pomóc. - Uśmiechnęła się promiennie. - To może już czas wracać nad wodospad? - Zapytała kątem oka spoglądając na Blooda, który znowu pokiwał głową. - To jak?

Akita

- A więc chodźmy ! - krzyknęła. Powolnym krokiem oddaliła się z tych terenów. Dziwnie wyglądała z wiewiórką na karku. Ale dla niej najważniejsze było teraz ogrzanie Jej. Szła ostrożnie od czasu do czasu spoglądając na Whitewind.

Whitewind

Powoli wstała, a orzeł wzbił się w powietrze. Ruszyła za swą przyjaciółką z delikatnym uśmieszkiem na pyszczku. ,,Ciekawe ile ta wiewiórka wytrzyma z Akitą" - Pomyślała cicho chichocząc. Powoli oddaliła się od tych terenów.

Siomha Lorcan

Wilczyca zatrzymała się między drzewami. Chyba zgubiła przyjaciółkę, bo nigdzie jej nie widziała. Dokładnie obwąchała teren dookoła i zawyła z zapytaniem.- Mika! Gdzie jesteś?

Mika Cullen

Mika usłyszała wołanie przyjaciółki lecz nie zareagowała od razu.Po cichu zakradła się do zdezorientowanej Siomhy i jednym susem doskoczyła obok niej z okrzykiem
-Buuuu!

Siomha Lorcan

Wilczyca podskoczyła tak wysoko, że strąciła z gałęzi śnieg prosto na siebie i Mikę.- Nie rób tak! Chodźmy, wyczułam zwierzynę.- i pobiegła przed siebie.

Mika Cullen

Mika stanęła jeszcze chwilę,żeby poczuć o jakim zwierzęciu mówiła przyjaciółka.Gdy poczuła przyjemną woń jedzenia ruszyła za Siomhą.Dogoniła ją w kilka susów i teraz biegły już ramię w ramię.

Siomha Lorcan

Siomha podążała wraz z przyjaciółką za wonią stada renów, lawirując między drzewami.
Łapy wilczycy ślizgały się na ubitym śniegu i wpadały w zaspy. Nagle jedna z zasp okazała się zbyt głęboka i Siomha wpadła w nią. Szybko wygramoliła się z kopca śniegu i dogoniła Mikę. Wyczuła, że zdobycz jest już bliziutko. Głośno zaburczało jej w brzuchu.