Las Śniegu

Kymeruu

Położyła przednie łapy na jednej z gałęzi drzew, wyrastającej dość nisko. Przeciągnęła się; Wyprężyła plecy w koci grzbiet. Zeszła z gałęzi i mlasnęła.
-Ach, to lenistwo. Mogłoby trwać wiecznie...-wyszeptała. Spojżała na śnieg.
-Kto Ci kazał być takim białym?

Taiko

-Oj tak Aki dzięki tobie czuje się raźniej.-powiedział i się do niej uśmiechnął.-Kochanie ty moje-dodał po chwili.

Akilini

-Oh..kochanie ty moje jak ja Cię lubię!-dodała z uśmiechem.

Salome

Wturlała się i uderzyła o drzewo. Chwilę nie mogła się otrząsnąć. W powietrzy unosił sie zapach stęchlizny-runo lasu gniło pod śniegiem. Był dosyć przyjemny w dotyku-taki miękki, puszyty:
-Mmmm, miętki!-pomyślała Khemkhorra. Myślała o tym, jakie to przykre, że tn las będzie tkwił we wiecznej zmarzlinie do końca.

Taiko

-Akilini kotku ja Ciebie bardziej.-powiedział i się do niej zabójczo uśmiechnął.-Tak Cię kocham normalnie.-dodał.

Salome

Przyglądała sie dwóm młodym wilkom. Takie maluchy już bawią sie w zakochiwanki...No cóż, dziećmi pozostaną juz na zawsze, a w życiu zawsze trzeba znaleźć czas na miłość - nie tlko dla rodziny, ale i dla drugiego człowieka {wilka}. Nie pamiętała kiedy ona się w to bawiła, wspominała jedynie to, jak za młodu opryskliwie potraktowała wilka, który sie w niej zakochał. Teraz szczerze tego żałuje.

Akilini

Skarbie - powiedziała i przytuliła się do niego

Taiko

Lekko się zarumienił i spojrzał na Liję która była rozbawiona aż do łez.-Słlłł...ucham?-zapytał przez gardło.

Akilini

ups...przepraszam - powiedziała ze spuszczoną głową i z jej oczu poleciała łza. Odeszła od niego osiadła pod drzewem zwrócona tyłem do nich może nie zauważyli tej łzy?

Kyinra

Podeszła do niej.-Hej nic Ci nie jest?Taiko jest przyzwyczajony nie przepraszaj go.-powiedziała do niej i usiadła obok.

Akilini

Nie nic mi nie jest chyba - powiedziała smutnym tonem

Kyinra

-Hej..mi możesz powiedzieć.-powiedziała do Aki.I spojrzała na zamurowanego Taiko.

Akilini

nic nie ważne - powiedziała, całe życie nie mówiła co ją trapi dlaczego teraz miało by być inaczej? - przepraszam ja tak mam czasem - powiedziała po czym starała sie uśmiechnąć i chyba to jej nawet wyszło

Salome

Nie patrzyła już na wilki. Bardziej interesowało ją ogromne drzewo w oddali. Było naprawdę masywne, majestatyczne. Było je widać z daleka. Khemkhorra ruszyła w jego stronę.

Kyinra

-Heh..-spojrzała ze złością na Taiko.-To jego wina ^^.-powiedziała i usiadła.

Mika Cullen

Siomha Lorcan

Szybko ruszyła za przyjaciółką, po raz ostatni patrząc na młode wilki. Zaraz jednak wskoczyła w gęstwinę drzew i zniknęła.

Salome

Kiedy znalazła sie na tyle blisko, żeby go dotknąć odsunęła się gwałtownie. Coś w tym drzewie było przerażające, a za razem tajemnicze. Zbliżyła wie w końcu. Przeszyła je wzrokiem od masywnych korzeni po miliarny liści w majestatycznej koronie. Drzewo to było na tyle ogromne, żeby można było się schować pomiędzy nimi. Khemkhorra weszła.

Gość

Iesee bez żadnego powodu nagle oderwała sie od gałązki, kiwnęła lekko główką, i nagle wyleciała.

Salome

Mocniejsz podmuchy wiatru lekko kiwały drzewem-pomiędzy korzeniami dziwacznie skrzypiało. Zalęgły sie tam pająki i latały ćmy. Białe futro Khemkhorry nie było już takie jak zawsze-było szare, pokryte warstwą kurzu i pajęczyn. Położyła się głąboko przy pniu drzewa. Obserwowała to tajemnicze miejsce tętniące życiem mimo ponurgo wyglądu.