Las Tajemnicy

Riven

Spojrzał na wilka z lekką nutką śmiechu.
-Riven-przedstawił się krótko.
Miło mi Cię poznac-rzekł cicho a po chwili usiadł.

Britney

Spojrzała na wilka, który się jej przyglądał, ale nie ukazywała swych emocji. Położyła się wygodnie opierając grzbiet o pień drzewa. Końcówką ogona toczyła kulkę śniegu, która co chwilę robiła się większa i większa.

Dasty

Spojrzała po wilkach i wyczuła od jednego z nich zapach Donna podeszła do Rivena lustrując go wzrokiem uważnie. - Witaj. Jestem Dasty...jak się nazywasz? - zaczęła ciekawa kim owy wilk jest dla Donna.

Thief

-Mi również
odparł,po chwili krzykną do stojącej wilczycy
-Może się przysiądziesz
Po czym także usiadł i zaczął grzebać w śniegu

Riven

Przyglądał się przez chwilę Dasty.
-Jestem Riven-powiedział sympatycznie do wilczycy.
Spuścił wzrok,a potem znów spojrzał na nią.
Postawił uszy jakby czekał na jej odpowiedź.

Britney

Słysząc słowa jednego z wilków, nastawiła uszu. - Z chęcią! - Odkrzyknęła. Powoli wstała i leniwie podeszła do niego. Usiadła niedaleko, jednak trzymała się na dystans. - Britney jestem - Powiedziała krótko. Nie było po niej widać żadnych emocji.

Thief

-A ja thief
Wylazł z wielkiej dziury wykopanej pazurami i pobiegł po kijki kiedy już z nimi wrócił przykrył dziurę i usiadł w niej:P Po chwili zaczął kopać jeszcze głębiej.

Britney

Ciekawie obserwowała co Thief wyprawia. - Miło Mi - dodała po chwili. Chciało jej się śmiać z wyczynów wilka, ale powstrzymywała się i to całkiem skutecznie, ponieważ nie było po niej tego widać. Położyła się. Uszy cały czas miała nastawione, jakby czegoś nasłuchiwała.

Helmi

Atrita

Zerknęła na małą, kładąc się na grubej gałęzi. Rozejrzała się, przyglądając wspaniałemu widokowi. I choć było tu zimniej, tę odrobinę poświęcenia wynagradzał owy krajobraz.

Helmi

Gdy silny podmuch mroźnego wiatru o mało nie zdmuchnął Helmi z grzbietu Atrity, mała złapała się jej mocniej i wtuliła w jej sierść.

łowca

przybiegł zagapiony na jakiegoś ptaszka XD,Kiedy ptaszek usiał on zrobił to samo nie odrywając oczu od ptaszka powiedział do wszystkich
-Witam,prześliczne stworzenie.

Atrita

Czując zachowanie Helmi, zdjęła ją ostrożnie ze swojego grzbietu i postawiła między przednimi łapami. Chroniła ją w ten sposób od silniejszych podmuchów mroźnego powietrza.
- Lepiej?

Brenda

Jakaś dziwna, podłużna sylwetka ukazała się na szarawym niebie. Czy to Demon? Nie... To feniks. Zaskrzeczał, płosząc wrony osiadłe na pobliskich drzewach. Na polanie zasnutej tajemniczością wylądowało ogniste ptaszysko. Niosło na sobie drobną wilczycę o bladej sierści i włosach ciemnych jak atrament. Powoli zeskoczyła z ptaka, który pomachał skrzydłami zwęglając pobliskie drzewa.
- Uważaj...- Mruknęła Wera do Atranoida. Feniks skulił się pod wielkim dębem czuchając na jakąś zwierzynę a Wera rozejrzała się po lesie.

Lightning

Czerwona postać przemykała pomiędzy drzewami. Kiedy ukazała się w miejscu,gdzie drzewa otaczające to miejsce były rzadsze,można było zobaczyć niezwykły kolor jej sierści. Lightning machnęła kilka razy ogonem,po czym rozejrzała się po znajdujących się tu wilkach. Jej uwagę skupił na sobie ognisty ptak. Po kilku minutach tępego wpatrywania się w niego odwróciła wzrok...

Booze

W ciemnościach lasu ukazały się dwa iście czerwone punkty, które co jakiś czas znikały, tu pojawiały się. W bliższej odległości baczni obserwatorzy mogli już zobaczyć zarysy czarnej jak noc wilczycy.
W końcu przywlokła się na wystarczającą odległość. Z jej nosa kapało coś w stylu krwi. Czerwonymi ślepiami rozejrzała się dookoła. Jej uwagę przykuła blada wilczyca, acz nie odezwała się.
Kichnęła, a krew która poleciała w powietrze niebawem zamieniła się w małe metalowe igiełki, które spadły na ziemię wbijając się w nią.

Lightning

Spojrzała na czarną wilczycę:
-Witaj-powiedziała cicho
Jej spojrzenie znów powędrowało do dębu,który wydawał taki...słaby,ale jednakże silny w swojej słabości...

Brenda

Atranoid zmierzył chłodnym spojrzeniem przybyłą wilczycę i oblizał dziób. Spojrzał błagalnie na Werę. Dopiero po chwili wilczyca zoriętowała się, że feniks na nią patrzy.
- Nie. - Mrukneła do Atranoida i dała mu gestem znak, by poszukał porzywienia. Ptak wzbił się w powietrze i zniknął w chmurach.

Booze

-Tak, witaj- burknęła beznamiętnie w stronę czerwonej? wilczycy. Nie patrząc nawet na tę osobę, spojrzała na zwierze, które wyglądało dość majestatycznie wśród tych drzew.
Powlekając jeszcze kilka razy łapami, znalazła sobie odpowiedni kąt. Położyła się wyciągając przednie łapy przed siebie. Zastrzygła uszami, które były nienaturalnie długie jak na wilka.

Lightning

Wpatrywała się chłodnym spojrzeniem w feniksa,którego sylwetk powoli znikała w chmurach. Coś ją tknęło,przypomniała sobie,że ona także ma ptaka,być może nie magicznego,być może najzwyklejszego,ale jednak był to jej kompan w trudnych dla niej czasach. Uniosła łeb i przeciągle zawyła. Po kilku minutach na horyzoncie pojawiła się czarna sylwetka sępa...