Las Wiecznej Ciszy

Tod

Sandsea przyszedł tu powoli. Nie lubił zbytnio dorosłych wilków, więc lekko się oddalił. Jednak nie wiedział, że usiadł niedaleko Ravena. Przecież siadł tyłem do niego. Patrzył na wprost z rozluźnionymi mięśniami. Było ładnie, pachniało wiosną. Lekko to go rozmarzyło. Wiatr delikatnie muskał jego sierść.

Hiretsuna Shinigami

Basior jedząc swoją porcje ogromniastego jelenia wyczuł kogoś obecność. Pacnął ową osóbke ogonem dośc wystarczająco aby sie upewnić że ktoś tam jest. Basior warknał lecz zaciagnąlsie zapachem krwi i uspokoił. Tak to była jedyna żecz na jego ukojenie.
- Czego tu?! - spytał i odgryzł dośc duży kawał mięsa połykając go niemal w całości. Tak pysk miałcały we krwi jak i przednią część ciała.
- Głodny? - spytał patrząc na ową osóbke o czym znów odgryzł kawał mięcha.

Tod

[Rzecz - nie żecz.]

- Nie. - Powiedział, podirytowany tym, iż wilk jest tak blisko niego. No cóż, teraz Sandsea myślał o swojej rodzinie. Ani nie przeczuwał, że jego ojciec nie żyje. Wcale jednak się nie odwracał. - A czego tu chcę? Spokoju. - Powiedział nie za cicho. Niech wilk się nie wcina w jego myśli. Sand przyszedł tu tylko po to, by ochłonąć od spotkania z Zoe.

Hiretsuna Shinigami

Basior otrzepał łape z krwi a kropel krwi wylądowały na ftrze przybyłego.
- Spokoju?! To wiec że przy mnie nie ma czegoś takiego jak spokuj - powiedział z szyderczym uśmieszkiem drwiącego diabła ukazując kły.

Tod

- Nie, bo jesz. - Powiedział znudzony. No i co, że to parę kropel? Sandsea nie był zły. Po prostu dotąd poznał tylko Violettę, Zoe i nikogo innego. - A tak w ogóle... To jestem Sandsea. - Dodał. No cóż, nie wiedział, czy powinien się przywitać z obcym. W ogóle się nie odwracał. Jednak był niemal wielkości Ravena. Już powoli przechodził do dorosłości. Po tacie, psie husky, znał dość dużo taktyk i strategii. Jednak nie wykorzystywał tego, bo nie chciał. Mimo wszystko napiął mięśnie i odwrócił się przodem do wilka.

[Muszę kończyć.]

Hiretsuna Shinigami

Basior spojrzał na niego czerwonymi ślepskami.
- Raven mnie zwą - powiedział w cwaniackim uśmieszku. Wow dojrzewający prawie jego wielkości czyli że Sandsea będzie dużym basiorem jako iż Rav jest "wyrośniętym" wilkiem bo na sterydach. A czemu? Badania ludzi robią swoje.

Tod

[Jestem.]

No, a Sandsea nie miał żadnych badań. Spojrzał na wilka. Potem jednak niedaleko przebiegł młody jeleń. Sandsea szybko się odwrócił. Nie marnował tej chwili, że jeleń był dość. Blisko. Rzucił się na niego. Po dziesięciu minutach pogoni i walki, w końcu Sand wrócił z jeleniem w pysku. Ciągnął go, lecz dość szybko. Ofiara nie była taka ciężka. Teraz usiadł nieco dalej od wszystkich i zaczął jeść mięso oraz krew. U młodego zwierzęcia wszystko było takie pyszna... Sandsea aż miał się na baczności, gotów bronić jadła.

[A teraz na serio.]

Hiretsuna Shinigami

Basior sie usmiechnął niczym chochlik i wrócildo jedzenia swojego Jelenia. Wyciął serce i zaczął nim delektować. Poprostu serce to najpyszniejszy organ jaki jest.
- Długo tu jesteś? - spytał z uśmiechem psychola. Jego czerwone ślepia błyszczał a pazury był wbite głęboko w ofiare.

Carly

Gdy wilk wyjal luk, Carly zaskomlala. Ona tez miala taki luk, tez od Toraka! Nie wytrzymala. Zerwala sie natychmiast, odbiegajac od ciepla partnera, podbiegajac do wilka. - Przepraszam jesli przeszkadzam, ale.. Czy znasz Toraka? - wlepila w wilka wzrok swoich roziskrzonych, bursztynowych oczu.

Hiretsuna Shinigami

Basior spojrzał na waderę. Poprawił łuk który najwyraźniej lekko mu sie przekrzywił na grzbiecie.
- Czy znam? - spytał zamyślając się.
- A z kim mam do czynienia rozmawiać? - spytał oglądajac waderę.
- Bo możliwe że w innym wcieleniu cie znałem - powiedział zamyślając sie.

Carly

"W innym wcieleniu.." mruknela w duchu. - Nazywam sie Carly, jestem przyjaciolka Toraka - mowiac to, usiadla, wyjmujac zza plecow Sakse od wilkolaka i kladac przed soba. Poruszyla uchem - W legowisku mam tez luk, o, taki - tutaj wskazala gestem pyska luk Ravena.

Hiretsuna Shinigami

Basior usłyszał jej imie Carly... to imie teraz siedziało mu w głowie. Może ją znał? Może w innym wcieleniu tez przebywał w tej krainie? Po chwili jakby kilka zdażeń nie z jego teraźniejszego życia przemknęło mu w głowie.
- Carly...-szepnął wpatrując się w Sakse. Basior spojrzał na swój łuk,zdjął go i trzymając w łapach zaczął mu sie przypatrywać.
- Nie...niemam pojęcia - powiedział i obrócił łuk na drugą strone. Tam był wyryte imie Torak a obok tego mniejszy napis Chce żyć wiecznie. Czy to możliwe?

Debra

Ferine nadal jechała na sarnie.
-Pomocy!-darła się z całych sił.-Raven, może ty pomożesz co?!-czuła jak sarna biegnie coraz to szybciej i bardziej trzęsie.

Hiretsuna Shinigami

Basior w odpowiedzi nie wiedząc czemu złapał łuk i jednym ruchem naciągnął strzałe na cięciwe.
- Jak krzykne już to skacz! - powiedział i puścił strzałe po niedlugiej chwili.
- Już! - warknął gdy strzała opuściłą cięciwe. Następna także poleciała i jeszcze dwie po niej. Wszystkie strzały trafił we wszystkie cele czyli nogi sarny.

Carly

Wilczyca przyglądała się Ravenowi i jego wyczynom. Był tak podobny do Toraka.. A może właśnie chodzi o drugie wcielenie? Ale.. ale to by oznaczało, że jej przyjaciel zmarł. A przecież nie minęłoby chyba tak dużo czasu, by miał syna, by ten syn dorósł, by Torak zginął.. Druga szansa. Drugie wcielenie.

Hiretsuna Shinigami

Basior spowrotem odwrócił sie do Carly.
- A więc na czym stanęliśmy? - spytał. Jego oczy zaświeciły na czerwono a łuk przewiesił przez lewe ramie.
- Carly...coś mi to imie mówi i to dużo - powiedział patrząc jej w oczy.

Carly

- To dość pospolite imię - zaśmiała się wesoło, otulając ogonem łapy. Zerknęła kątem oka na Waspa. Zawiesił się? A może zasnął? A może rozmyśla? Hm. - Nie wiem. Wiem po prostu że od razu, widząc ciebie, na myśl przyszedł mi Torak - rzekła, poruszywszy uchem.

Hiretsuna Shinigami

Basior słysząc imie "Torak" na chwile sie zawiesił.
- Czeekaj...Ty...-powiedzial i aż mu szczęka opadła.
- Nie wiem czy to moje uojenia ale...-urwał i wziął duży wdech w płuca.
- Pamiętasz jak wybraliśmy sie do lochów? Spotkanie z wilkołaczką..-powiedział i tu sie zamyślił.
- Chyba na imie miała Brenda czy jakoś tak - powiedział patrząc jej w oczy.

Carly

- Tak, Brenda, Brenda! - Carly aż wstała z wrażenia. - Byliśmy w lochach, byliśmy w moim legowisku, uratowałeś mnie od niedźwiedzia! - wymieniała szybko. Czy to możliwe, czy to jednak to? Czy to aby Torak?

Hiretsuna Shinigami

Ten także wstał patrzył jej cały czas w oczy.
- Miałaś także lekką załamke u ciebie w legowisku bodajrze! - powiedział a uśmiech powoli sie malował na jego pysku.
- A gdy niedźwiedź zaatakował a był ogromny pozwoliłem mu sie w całości połknąc i go zabiłem od śroka!! - dodał.
- Byłem cały umorusany od krwi! - powiedział.