Las Wiecznej Ciszy

Destiny

- Na raz w końcu to wojna. -Zawołała wesoło. Destiny zaczęła skakać od jednego końca swojej armii do drugiego.
- Miałam kiedyś lepsze kamyki. Tata pomalował mi je i mogliśmy odróżniać armie. -Stwierdziła wesoło rzucając kamyk.

Taimi

O nie, ona nie może pozostać dłużną! Jak wojna, to wojna! Szach, jeden z kamieni uderzył w TI, posuwając go (ją?) delikatnie, o dosłownie kilka milimetrów. Zły kąt rzutu, trzeba się poprawić!
- A czym je malował? Może zdobędziemy kiedyś jakieś barwniki i zrobimy to razem? - spytała, dzierżąc w łapie kolejnego wojownika.

Destiny

- Nie wiem dostałam je na prezent na urodziny. -Powiedziała.
- Były tam cztery armie, zielona, niebieska, żółta i czerwona. -Oznajmiła uderzając w Ti.Przesunął się od trochę w stronę krawędzi.
- Wygrywa armia która wypuści TI z zamku czyli wyrzuci kamyk za okrąg. -Dodała.

Taimi

Skinęła głową. Już ona wymyśli barwniki, musi tylko znaleźć kogoś, kto jej pomoże. Może jakiś malarz czy coś. Cisnęła kamieniem w TI, który powrócił idealnie na środek okręgu. Szanse się wyrównały. Nie tracąc nadziei zaatakowała jeszcze raz, z tymże teraz niestety spudłowała. Zaklęła cicho pod nosem w nadziei, że mała Dess nie usłyszy.

Destiny

- Ach i każdy żołnierz umiera po rzucie. -Dodała.
- Wiesz gramy w prostszą wersje bo nie znalazłybyśmy tutaj tyle kamyków. BO na jedną armie idzie pięćdziesiąt kamyków a na zamek dwadzieścia. -Oznajmiła wesoło. Spokojnie nic nie słyszala.

Taimi

Umiera. Oho, no to wychodzi na to, że Taimi rośnie na mordercę. Rzut. trafiony, ale TI ledwo drgnął. Nie dawała forów, nie tym razem. Po prostu naprawdę miała słabego cela. Podrapała się zakłopotana po łbie.
- Faktycznie, po 50 na armie i 20 na zamek to całkiem niemało - potwierdziła. Przeniosła spojrzenie na uradowane szczenię. Cieszyła ją radość innych. Bardziej nawet, niż jej własna.

Destiny

- Potem z Mattem wiesz z moim przyjacielem wymyślaliśmy różne dodatki. Na przykład za uratowanie TI trzy razy z rzędu dostawało się katapultę i więcej żołnierzy od pozostałych raczy. I ci oddani zyskali nieśmiertelność. -Powiedziała celując kamykiem tak że Ti przesunął się trochę o centymetr.

Taimi

Pokiwała twierdząco głową, wyrzucając kolejny kamień. Okej, Ti przemieścił się nieco w stronę szczenięcia. Przez facjatę dojrzewającej przemknął cień uśmiechu. Uśmeichu satysfakcji i zadowolenia z siebie.
- Może kiedyś też dodamy coś ekstra, na razie musimy zakończyć tę pierwszą rundę - zawołała pogodnie.

Destiny

- Destiny zaklaskała w łapki.
- Dobrze ci idzie. -Zawołała wesoło. Tak to była jedna z ulubionych gier szczenięcia. Zabawa w kamyki była fajna. Destiny rzuciła kamyk tak ze uderzył w " poległego żołnierza" o dość kulistym kształcie tak że Ti ponownie się przesunął.

Zed

Mort sunął przez zarośla i natrafił swym wzrokiem na dwie wadery z których jedna była szczenięciem.
-Hmmm...- pomyślał.
-Czy to czasem nie to szczenię o którym mówił Mass?- mruknął sam do siebie.
W sumie wygląd tejże istoty pasował do opisu jego brata.
Postanowił przysiąść nieopodal oblizując jednocześnie swe łapy i obserwując.

Taimi

Zagryzła wargę i skupiła się, uderzając w TI tak, iż się przeturlał na inną ścianę. Uśmiechnęła się, dumna. Była tak zajęta zabawą, że nie zauważyła ciemnego basiora, który usiadł przecież całkiem niedaleko. MOże to nieroztropne, aby być tak nieczujną, jednak nie było to teraz czymś, nad czym wilczyca miała czas się zastanawiać.

Destiny

Destiny rzuciła kamyk tak ze uderzył w jednego zmarłego żołnierza Taimi i popchnął TI tak ze kamyk wytoczył się poza okrąg.
- O nie! -Zawołała zasłaniając oczka.
- Przegrałam. Dodała siadając i machając wesoło pogonem.
- Wygrałaś jesteś dobrym żołnierzem. -Powiedziała wesoło do wadery.

Taimi

Podrapała się po głowie.
- A to nie Ty wygrałaś? - widocznie nie chodziło o to, kto wytoczy kamień, a jedynie czyj żołnierz. No ale nic, nie grała w to nigdy, więc mogła jeszcze nie wiedzieć. Z uśmeichem podeszła do młodej i pogłaskała ją po głowie.
- Uznajmy, że mamy remis, kamyk mój, ale rzut był Twój, wygrałyśmy razem. - zawołała pogodnie.

Zed

Basior nie spuszczał ich z oczu. Siedział w bezruchu i przypatrywał się zabawom wader.
-Kim jest ta druga...- pomyślał.
Tego w planach Massacry nie było. Postanowił, że poczeka na dalszy rozwój wydarzeń.
Nie kulturalnie bowiem było przerywać tak wspaniałą zabawę temu towarzystwu.

Destiny

- Nie. -Powiedziała stanowczo przez co uszko znowu jej oklapło.
- Twój żołnierz uratował Ti więc wygrałaś. To tylko gra. -Zawołała z uśmiechem. Destiny usiadła i zaczęła zbierać kamyki.
- A ty znasz jakieś gry? -Zapytała przekręcając pyszczek na bok.

Taimi

Pokreciła smętnie głową.
- Niestety, ja miałam raczej smutne dzieciństwo, nie miałam przyjaciół, rodzeństwo nie chciało się ze mną bawić. - poruszyła nozdrzami. Dopiero teraz dotarł do niej obcy zapach, więc odwróciła prędko głowę w kierunku źródła zapachu. Uśmiechnęła się pogodnie w stronę basiora i skłoniła głową.
- Dzień dobry Panu! - zawołała w jego stronę.

Destiny

- To pokaże ci jeszcze inną grę. -Powiedziała wesoło. Ale Taimi odezwała się do jakiegoś wilka. Destiny uciekła za nią skacząc na Antka i biorąc go w pyszczek. Schowała się za nim. No co...? To w końcu szczeniątko. Mało to to, głupiutkie.

Taimi

Uśmiechnęła się, odwracając głowę w stronę małej.
- Nie bój się, ja i Antek Cię obronimy. Ale nie wydaje mi się, aby ten pan chciał zrobić nam krzywdę. - szepnęła nieco głośniej do niej, aby usłyszała.

Zed

Basior przekręcił swój łeb, ale szybko odwzajemnił gest wykonany przez waderę.
-Witaj.- rzekł nieco smętnym głosem. Coś go chyba trapiło, ale do końca nie wiedział co. Może ponownie doskwierać poczęła samotność dobrze mu znana? Możliwe...
Położył się jednocześnie patrząc w niebo.

Taimi

- Jestem Taimi. - zawołała radośnie, po czym przeniosła wejrzenie z powrotem na Dess.
- Będziesz miała coś przeciwko, jak podejdziemy bliżej tego dużego wilka? Nieładnie tak krzyczeć z daleka - wyjaśniła spokojnie puchatej kulce, uśmiechając do niej ciepło