Młody las

Tea · Wysłany: Pon 15:24, 14 Mar 2011 Temat postu:

Wolała trzymać się z daleka. Te jelenie były słabe.. gdy przyszły jej na myśl tamte.. brr. Przeszedł ją zimny dreszcz. Obserwowała z jaką wprawą Sadżi zabija zwierza. Odechciało jej się jeść. Wstała, poprawiła skrzydła i usiadła.
- Nie jestem już głodna. - oznajmiła tylko i zamyśliła się.

Wilczur · Wysłany: Pon 15:26, 14 Mar 2011 Temat postu:

Odgryzłem spory kawał mięsa i zająłem się jedzeniem. Bylem trochę głodny bo długo nie jadłem. Gdy zjadłem położyłem się i obmyślałem parę spraw. Odwróciłem się w stronę Tei. Szkoda, że nie je. Ale to już jej strata...

Tea · Wysłany: Pon 15:35, 14 Mar 2011 Temat postu:

Zerknęła jak jedzą i westchnęła. Gdzie on się podziewa? Tęskni, rozpacza. Myślała że będzie już płakać. Ta kraina jest za dziwna.. za dzika.. za ostra.. znów chciała wdychać zapach krwi na jego sierści gdy spali wtuleni siebie podczas burzy. Znów chciała by ją obronił, znów by byli razem.. Zerknęła na niebo. Miała wrażenie że zaraz będzie burza.. ale nie.

Sachiko · Wysłany: Pon 15:36, 14 Mar 2011 Temat postu:

Poprawka - my dobrze się spisaliśmy. - powiedziałam zadowolona. Ten jeleń był jeszcze dorodniejszy, niż sarna. Momentalnie posmutniałam, słysząc słowa Petitka.
-To co będziesz jadła, jeżeli nie chcesz jelenia? Chociaż spróbuj. - zaproponowałam. Sama wzięłam kawałek i trzeba przyznać, że był bardzo dobry.

Tea · Wysłany: Pon 15:42, 14 Mar 2011 Temat postu:

- Pobrudzę się. - mruknęła. Aż znowu westchnęła.. on zawsze robił tak jedzenie że nigdy nie było choć kropli krwi.. - No dobra.
Podlazła i wzięła kawałek.. malutki.. w sumie dobry. Ale wolała się nie ubrudzić więc jadła małymi kawałeczkami..

Sachiko · Wysłany: Pon 15:44, 14 Mar 2011 Temat postu:

-Tak też można. - znów się zaśmiałam. Tea była..hm... bardzo oryginalny miała styl bycia. Była wilkiem, a bała się, że się pobrudzi. A co do mnie.. moja kremowa sierść zafarbowała się na czerwono z wiadomych powodów. Mi to jednak nie przeszkadzało i zajadałam się mięsem.
-Wilczurze, może powiesz coś o sobie? - zaproponowałam.

Wilczur · Wysłany: Pon 16:26, 14 Mar 2011 Temat postu:

- Co tu dużo mówić, rodzina opusciła mnie gdy miałem dwa miesiące i od tamtego czasu żyłem samotnie. Ojciec mi umarł. Niedawno dowiedziłem się o tym. No i nie mam przyjaciół. Jak już mówiłem naprawdę nazywam się Anviller. Tyle, mała jest moja historia. Jesteście pierwszymi osobami które poznałem. Dziwne, ale jak ktoś mnie widzi to się zadziwia. Wiesz dlaczego?. A ty opowiedz coś o sobie.

Sachiko · Wysłany: Pon 17:06, 14 Mar 2011 Temat postu:

-Nie wiem. Wyglądasz całkiem przyzwoicie. - powiedziałam uśmiechając się zabójczo. Nadal nie mogłam się przyzwyczaić do tak krótkiej grzywki. Wcześniejsza, ta niebieska zasłaniała mi prawie wszytko i ciągle musiałam ją odgarniać. Z tą nie miałam tego problemu, ale nieswojo się czułam...
-Mam opowiedzieć o sobie? Okej. Jestem jedyną córką pary, która kiedyś zamieszkiwała tą krainę. Chociaż zawsze miałam wszystko pod dostatkiem, pragnęłam podróżować, poznawać świat nie tylko ze swojego przytulnego legowiska. Matka jednak martwiła się o moje zdrowie tak bardzo, że nie pozwalała mi nawet na samotne spacery - byłam bowiem od urodzenia strasznie chorowita. Nie posłuchałam się. Mimo wyraźnego zakazu wyruszyłam w samotną wyprawę i trafiłam aż tu - krainę tą dobrze znałam z opowieści rodziców. I chyba spędzę tu resztę życia.. - opowiedziałam bez chwili wytchnienia. Nie była to może jakaś fascynująca historia, ale chyba wolałam powiedzieć prawdę, niż zmyślać.

Wilczur · Wysłany: Pon 17:14, 14 Mar 2011 Temat postu:

- Lepsza prawda niż kłamstwo. Ech... Znudziło mi się tutaj, w tym lesie. Ja idę gdzieś indziej. Idziesz ze mną?

Sachiko · Wysłany: Pon 17:17, 14 Mar 2011 Temat postu:

Spojrzałam na Teę. Ona też zdawała się 'wyłączyć'. Odkąd zjadła ten kawałek mięsa kompletnie się nie odzywała. Może jej zaszkodził? Nie, raczej nie. Pewnie się zamyśliła, to by było do niej całkiem podobne.
-Jasne. Tea, idziesz z nami? - odpowiedziałam patrząc na waderę.

Wilczur · Wysłany: Pon 17:53, 14 Mar 2011 Temat postu:

Spojrzałem na Teę, która wyglądała jak by była z kamienia. Spojrzałem na Sachiko i coś mi wpadło do głowy.
- Mam dość tego lasu. Uwielbiam góry i łąki. Choć raczej lasy też lubię. Za jakiś czas wybieram się nad grób ojca. A właśnie do której watahy chcesz należeć? Ciekawi mnie to cały czas.O kurcze, będę musiał się już zbierać...- Powiedziałem ostatnie zdanie patrząc na niebo.

Sachiko · Wysłany: Pon 17:57, 14 Mar 2011 Temat postu:

-Chodźmy więc stąd, tak jak proponowałeś przed chwilą. - powiedziałam nieco zdziwiona tym, co usłyszałam. Wstałam i przeciągnęłam się. Wyglądało na to, że Petitek zasnął i nie ma zamiaru odpowiedzieć. No cóż.
-Nie chcę należeć do żadnej w watah, podoba mi się tak, jak jest... - dodałam.

Wilczur · Wysłany: Pon 18:21, 14 Mar 2011 Temat postu:

Wyszliśmy więc z lasu do Diamentowego Wodospadu. Lubiłem to miejsce, bo można tam znaleźć diamenty i poznać nowe wilki. Szliśmy mały kawał drogi.

Sachiko · Wysłany: Pon 18:39, 14 Mar 2011 Temat postu:

Poszłam więc za nim.

zt

Tea · Wysłany: Pon 18:49, 14 Mar 2011 Temat postu:

Spojrzała za nimi. Ech, znowu się tak zamyśliła. Znowu myślała o towarzyszu.. nawet do jej myśli wkradła się matka. Przełknęła przesączony już śliną kawałek i wstała. Oblizała się aby nie został ani ślad jedzenia i wyszła.

Wasp · Wysłany: Śro 20:54, 23 Mar 2011 Temat postu:

Przybył do lasu, by zapolować. Przedzierał się przez chaszcze, kluczył miedzy drzewami, by dotrzeć do samego jego serca i... stwierdzić, że wcale nie jest głodny. Westchnął głęboko i ciężko opadł na cztery litery. Czuł się okrutnie nieswój od tamtego spotkania z Carly przy ludzkiej ulicy.
~ "Weź się w garść, do diabła!" ~ skarcił się w myślach. ~ Niejedna taka Carly chodzi po tym świecie! ~

Lea · Wysłany: Śro 21:03, 23 Mar 2011 Temat postu:

Lea kroczyła po krainie powoli, jakby nieobecna. Coś się z nią działo, tylko nie umiała pojąć co to takiego... Westchnęła i przystanęła, rozglądając się po miejscu, w jakie trafiła. Miała wyjść, w celu zaczerpnięcia powietrza, a już trafiła do jakiegoś nie znanego sobie lasu. Pokręciła głową i podeszła do czarnego wilka, który wyglądał na przygnębionego. Wcześniej już go spotkała, choć nie zamienili ze sobą wielu słów.
- Dzień dobry. - przywitała się, a nawet zdobyła na uśmiech. Dlaczego nie była radosna, wesoła, jak niegdyś? Co się zmieniło?

Wasp · Wysłany: Śro 21:05, 23 Mar 2011 Temat postu:

Wnet przywołał na pysk uśmiech, by nie sprawić na wilczycy wrażenia ponuraka. Ani przygnębionego, choć na to mogło już być za późno.
- Witaj... - tu urwał, żeby zastanowić się, jak ta wadera ma na imię. Przedstawiała mu się na łące na pewno. Po namyśle dodał. - ...Lea, tak?

Lea · Wysłany: Śro 21:08, 23 Mar 2011 Temat postu:

Uśmiech na pyszczku Lei powiększył się nieznacznie. Nawet imię zapamiętał. Ona miała do takich rzeczy dobrą pamięć, więc zaraz przypomniała sobie imię wilka.
- A ty to Wasp. - bardziej stwierdziła, niżeli spytała. - Wasp. Osa. - dodała jakby do siebie. - Czy mogę spytać, dlaczego w taki piękny, wiosenny dzień na twej twarzy gości smutek? - spytała ukazując jedną ze swych wad - ciekawość. Ale nie umiała się powstrzymać, cała ona.

Wasp · Wysłany: Śro 21:12, 23 Mar 2011 Temat postu:

Wasp nie chciał mówić o rozejściu z ukochaną, wolał odrzucić to wszystko w niepamięć. Lecz nie miał z kim porozmawiać, wyrzucić tego z siebie... a myśl o płaczącej Carly nie dawała mu spokoju. Musiał się wygadać. Padło na Leę - wyglądała bowiem na najnormalniejszą ze wszystkich spotkanych ostatnimi czasy wilków.
- Rozstałem się z partnerką - odrzekł.