Młody las

Wardress

Szybkim ruchem odwróciła łeb w dość dziwnym kierunku. Czuła zapach dorosłego wilka. - Szukaj Torres, zaraz wracam. - mruknęła szczenięciu do ucha i bezszelestnie podeszła do nieznajomego sobie wilka. Stojąc za nim pod wiatr cicho mruknęła.

Sasori

Najpierw mrucząc sobie coś pod nosem jakby nucąc nie zdawał sobie sprawy, że ktoś go zauważył. Wyglądał jak nieuważny szczeniak, którego rozprasza byle listek. Po chwili spojrzał na wprost i zobaczył czyjeś łapy, powoli kierował wzrok w górę. Jego mina zrobiła się cwana, a oczy zaczepne..
-Yyyy.... padam do.. łap? - parsknął szaleńczo się uśmiechając. Jakby się czymś krótko mówiąc zjarał O.o.. albo miał głupawkę.. Hmmm...

Wardress

- witam pana, my się chyba jeszcze nie znamy. - mruknęła z zawadiackim uśmieszkiem.
Wilk jak wilk, ale ten był jakiś... zbyt kolorowy. Mlasnęła i usiadła przed Nim. Jakże czuła się wysoka! Zastrzygła uchem i spojrzała na Torres'a. Wciąż był pod jej opieką, skoro zdecydowała się go zabrać z legowiska.

Sasori

-Mam nadzieję to zmienić.. - uśmiechnął się chytrze i arogancko zarazem. Machnął puszystym ogonem energicznie. Lobuzerska mina nie schodziła mu z pyska, a wzrok dokładnie obserwował wilczycę przyglądając się jej w całej okazałości. Nie ruszył się wciąż patrzył "z dołu" na sylwetkę wadery.

Wardress

- Wardress, Alfa Nocy. - przedstawiła siękulturalnie i słoniła nisko pysk. W sumie kojarzyła skądś wilka, chociaż nie za bardzo wiedziała skąd. I ona badawczo spoglądała na Niego i każdy jego ruch. Spokojnie machnęła ogonem.

Sasori

-Alfa Nocy - przedrzeżnił ją dostojnym głosem unosząc pysk.
-No nooo... - puścił do niej oczko. Nie chciał być bezczelny czy perfidny ale to było silniejsze od niego..
-Sasori.. - siebie skwitował krótko. Poznawał tę postać. Może z dawnych lat kiedy był w tej krainie przed "zniknięciem". Wkońcu pozbierał się leniwie i podniusł swoje ciało do siadu. Wypiął się lekko, a potem zaraz zgarbił. Zawinął łapy ogonem. Teraz patrzył nieco kierując wzrok w dół na wilczycę. Był w swojej "okazałości" hmmm, która niestety często przeszkadzała.

Wardress

Spojrzała na Niego unosząc trochędo góry pysk. - Niespodziewałam siętego, że jest Pan tak wielki. - uśmiechnęła się delikatnie. Znów spojrzała w kierunku szczeniaka, wciąż był w zasięgu jej wzroku. Obeszła wilka dookoła delikatnie uderzając ogonem o jego bok. - Że też wcześniej pana nie zauważyłam... - wymruczała.

Sasori

Uśmiechnął się kącikiem pyska zadziornie.
-Ah tak.. jaaaka szkoda.. - mlasnął językiem. Wodził wzrokiem za wilczycą.
-Hmmm.. nie spodziewałem się, że jesteś taka... towarzyska.. - skwitował. Nie spuszczał z niej oczu.

Wardress

- Cóż, płeć żeńska jest... hm... nieprzewidywalna. - mruknęła lekko ocierając ogonem o jego pysk. Spojrzała na Torres'a, ten wciąż spokojnie leżał. Machnęła mu jasnobłękitnym ogonem przed ślepiami. - Jak długo Pan już tutaj jest? - zamruczała cicho patrząc na wilka kątem oka.

Sasori

-Cóż.. nie wątpie.. - mruknął kuszącym tonem. Nawet nie drgnął, tylko jego ślepia wędrowały za Ward.
-Hmm.. zależy jak kto liczy.. - odparł krótko.
-Widzę, że Pani Przewodząca nie zajmuje się jednak cały czas watahą.. - zaśmiał się dokuczliwym tonem. Jakby chciał wilczycę sprowokować.

Wardress

- Wataha jest najważniejsza, ale mam prawo do paru przyjemności. - westchnęła cicho. Kłapnęła mu tuż przed pyskiem. - Więcej pokory. - warknęła złośliwie uśmiechając się. Wciąż dręczyła wilka ogonem.

Sasori

-Bóóóóóóóó... - zaśmiał się dziwnie jakby tylko tyle miał do powiedzenia odnośnie tej całej zabawy w rodziny.
-Pokory mówisz? - uśmiechnął się szyderczo. Spojrzał Ward w oczy. Był cierpliwy ale.. nagle jedny, szybkim i całkiem niespodziewanym ruchem ciężkiej łapy przygniutł w mgnieniu oka ogon wilczycy do ziemi. Trzymał go jakby był przybity teraz do podłoża. Nie zaierzał wcale puścić tak łatwo, a ogon wadery był w potrzasku, próba jego wyciągnięcia skończyć by się mogła utratą jego części.. Patrzył zaczepnie na Ward.

Wardress

- Silny, szybki... czemużto nie zawitał Pan do stron mojej watahy? - uśmeichnęła się deliaktnie i usiadła. Przecież nie będzie się szamotać i wyrywać jak ostatnia idiodtka. Poruszyła tylko spokojnie końcówką ogona.

Sasori

Rozluźnił uścisk łapy i wypuść ogon wilczycy "na wolność".
-Watahy? - uniusł brew, a w głosie słychać było jawną kpinę.
-W życiu... - dodał z pewnym siobie uśmieszkiem.
-Nie bawie się w te udawaną "rodzinkę".. - zaśmiał się. Spojrzał na wilczyce bystrym okiem.

Wardress

- Udawaną? Moje dzieci panoszą się po całej tej krainie, a sama jestem jużstara jak nie wiem. Wataha zapewnia mi bezpieczeństwo, tak jak ja, staram się nią opiekować. Nie chciałbyś, żebym się Tobą zaopiekowała? - mruknęła mu do ucha.

Sasori

-Opiekowała?? - zrobił wielkie oczy. Dla niego to słowo było całkiem obce.. cóż..
-Nie sądze żeby ta całą wataha była mi potrzebna.. - uśmiechnął się szyderczo..
-Chyba, że... chce się mną zaopiekować prywatnie.. - zaśmiał się patrząc zaczepnie w jej oczy.

kesame

Wbiegła. wskoczyła na jedno z wysokich drzew tutaj rosnących ,Kiedy już była na najwyższej gałęzi rozejrzała się w poszukiwaniu idealnego miejsca na odpoczynek zeskoczyła z drzewa zawiedziona że nic nie znalazła ułożyła się na niewielkim kamieniu .

Wardress

- Mogę prywatnie, mogę inaczej... Ja mogę wszystko. - wstała i zasrzygnęła uszami. Szczeniak wciąż był w pobliżu. Stado saren również dało się wyczuć. Końcówka jej ogona lekko zadrżała. Ból. Przeszywający ból w jednym ze skrzydeł. Zacisnęła kły nie dając nic po sobie poznać.

Sasori

Sasori jednak wyczuwał i widział w oczach wilczycy, że coś jest nie tak.
-Możesz wszystko ta? - mruknął dokładnie się jej przyglądając. Wstał i zaczął ją okrążać powoli...

Wardress

- Tak, wszystko. - mruknęła. Rozprostowała bolące skrzydło. Wodziła wzrokiem za wilkiem. Przez chwilęzawiesiła wzrok na jego kolczyku... tak. Nietypowym kolczyku w uchu. Po chwili jednak znów bacznie obserwowała każdy jego ruch.