Młody las

Richard

Widząc, że Flake zamierza skoczyć mu na grzbiet już otworzył pysk i chciał protestować, jednakże ta już na nim siedziała. Zrezygnowany zamknął pysk i odwrócił łeb by na nia spojrzeć.
- No co ty nie powiesz ? A ty, jak widzę, dalej masz swoja fryzurkę, z której tak bardzo lubię robić warkoczyki. - zaśmiał się. Z chęcią znowu pobawił by się we fryzjera, ale że wadera usadowiła się na jego plecach, nie trudno było odkryć, że tak szybko z niego nie zejdzie.

Flake

Na słowo "warkoczyki" oczy Flake nabrały okrągłego kształtu.
- Nie, tylko nie warkoczyki! - odpowiedziała i mocniej objęła łapami szyję Richarda. - Wiesz, jak się ostatnio namęczyłam, żeby je rozplątać? I ile włosów sobie przy tym wyrwałam?
Mimo tych nieprzyjemnych wspomnień, ogon Flake wciąż fruwał w dwie strony, tłukąc Richarda po tyłku.

Richard

Zaśmiał się głośno wyobrażając sobie Flake odplątującą całą masę warkoczyków.
- Z chęcią bym to powtórzył. - uśmiechnął się złowieszczo patrząc kątem oka na Flake, która zadowolona tłukła go po tyłku. - Ty chyba nie masz co robić, nie ? - spytał.

Flake

- Jak to nie? Przecież jestem zajęta przytulaniem! - odpowiedziała i jeszcze mocniej chlasnęła go w tyłek. Wychyliła się lekko, przysuwając pyszczek do ucha Richarda i zapytała oskarżycielskim tonem. - Z czego się śmiejesz, hęęę?!

Richard

- A tak jakoś... - mruknął patrząc w przeciwną stronę. Nawet nie chciał mysleć, co Flake by zrobiła gdyby dowiedziała się, że śmieje się właśnie z niej. bo raczej by się nie zasmuciła... chociaż może ? Nie wiadomo czego się po niej spodziewać.

Flake

- Ty... ty masz niekontrolowane napady chichotania? - zapytała i wychyliła się jeszcze mocniej, przyglądając się Richardowi podejrzliwie. Teraz miała idealny widok na jego lewy profil. - A wiesz, że to może być objaw choroby psychicznej?

Richard

Odwrócił łeb i on także spojrzał podejrzliwie na wilczycę. W pewnej chwili odrzucił tylnymi łapami tak, że Flake wylądowała tuż przed nim. Nachylił się nad nią patrząc prosto w jej dwu-kolorowe oczy.
- Sugerujesz, że jestem chory psychicznie? - zmróżył ślepia wpatrując się intensywnie w waderę.

Flake

- Ai! - pisnęła, kiedy boleśnie wylądowała na tyłku. Siniak jak nic! - Spokojnie, Rysiaczku, nie denerwuj się tak... - powiedziała i wyciągnąwszy łapę, pogłaskała go po łbie. No tak, zapomniała już, że Richard jest przewrażliwiony na swoim punkcie. - Ja tylko sugeruję, że to może być niebezpieczne.

Richard

Nie odezwawszy się nic odwrócił się i usiadł tyłem do wadery. Foch raz na jakiś czas mu nie zaszkodzi, o! Może i był przewrażliwiony, no ale bez przesady. :D Wzrok uniósł ku górze i patrzał się tak, jakby było tam coś nadzwyczaj ciekawego. Raz po raz machał energicznie ogonem w tę i i spowrotem.

/dłuższe zw..

Flake

Ściągnęła brwi i fuknęła głośno. Och, Boże, a cóż to za obrażalskie stworzenie jest! Oczywiście, od razu poderwała się na równe łapy i doskoczyła do Richarda.
- Hej, Rysiaczkuuu... nie fochaj się, noooo... - powiedziała i przywołała na pyszczek najsłodszy uśmiech, na jaki było ją stać. - Nawet jeśli jesteś świrem, to moim najukochańszym, nooo... i nie jesteś w tym osamotniony!
O tak, Flake też nie była całkiem normalna. Zresztą przecież Richard kiedyś nazwał ją wariatką!

Sevi

,, Najwyraźniej tylko im przeszkadzam" pomyślała wilczyca. Opuściła łeb i postawiła ciemne uszy po sobie. A nie chciała być denerwująca. Mimo tego, że chciała iść pokręciła się jeszcze trochę. Wciągnęła w nos dużo powietrza. Jednak położyła się i zaczęła wylizywać brzuch z uśmiechem. ,,Moje kochane dzieci" pomyślała sobie i kolejny raz liznęła brzuch. Podkuliła ogon żeby się ogrzać.

Richard

A Rysiek siedział i tak wpatrywał się w gwieździste już niebo, które przysłaniały nieco gałęzie. Spojrzał kątem oka na Flake, po czym znów począł wpatrywać sie w niebo. Niech postara się bardziej. Uśmiechnął się sam do siebie. Po chwili jednak cisza zaczęła mu przeszkadzać, i co zrobił ? Zaczął gwizdać. Ot, dla umilenia czasu.

Flake

Westchnęła ciężko i przewróciła oczami. Dzisiaj jakoś opornie szło jej udobruchanie Richarda. Ostatnio szybciej przeszedł mu foch.
- Ej, noooo... - przysunęła się bliżej do Richarda. - Po co te fochyyy...

Richard

Rysiek nie miał zamiaru ustępować. A przynajmniej nie teraz. Niech się trochę pomęczy, a co! To za te noszenie na barana. Mimo, że Flake nie ważyła dużo, trochę ciężko było ją nosić w tę i spowrotem. Spojrzał na waderę i tym razem zaczął jej intensywnie się przyglądać.

Flake

A ona wbiła spojrzenie w świecące oczy Richarda i też zaczęła się w niego wpatrywać. Wciąż miała zmarszczone brwi, a jej wzrok zdradzał podejrzliwość. Obrażony i tak się zaczął w nią wpatrywać? On coś kombinował!

Sevi

Savi w końcu wstała. Ziewnęła szeroko. Była już na tyle zmęczona, że mogła by tu usnąć. Ale nie będzie spała jak jakaś bezdomna. Podrapała siętylną łapą w ucho potem w pysk. Aż w końcu skoczyła przed siebię. Otrzepała się z kurzu ( siedziała w jakimś piesku) i poszła.

Richard

A czemu od razu coś kombinował ? Przecież Rysiaczek jest grzeczny, potulny, jak baranek. xD I znowu to wpatrywanie się w siebie, bez końca. Jak on nielubił tej 'zabawy'. Chociaż ostatnio wygrał z Flake, więc czemuż by nie ?

Flake

Patrzyła tak w milczeniu na Richarda jeszcze długo, bardzo długo. minęło może kilka minut takiego gapienia się i jak najrzadszego mrugania, kiedy postanowiła, że się odezwie.
- Czyli już się nie gniewasz? - zagadnęła.

Richard

Ta cisza już zaczynała mu ciążyć, kiedy w końcu odezwała się wadera. Patrzał się tak jeszcze przez moment na nią.
- Może tak, może nie... - lekki uśmieszek wykwitł mu na pysku. - Nie no, dobra, ja tak nie mogę. - powiedział zrezygnowany i zgarbił się przybierając minę zbitego psiaka. W głębi duszy zastanawiał się, jak wadera może z nim wytrzymywać.

Flake

Szczerze mówiąc, Flake też się zaczęła nad tym zastanawiać. Ale przecież jak by mogła nie wytrzymać z Rysiaczkiem, przecież on był taaaaki kochany!
- Ty się uśmiechnąłeś! Czyli się nie gniewasz! - wykrzyknęła i znowu skoczyła na Richarda, żeby go przytulić.