Młody las

Richard

Basior zaczął nucić sobie piosenkę pod nosem, by czasem nie zasnąć. Po chwili końcówka jego ogona także poszła w ruch wystukując o ziemię rytm.

Flake

Stuliła uszy, żeby nie słuchać, jak Richard sobie odśpiewuje. Denerwowało ją to. Jej siostra - Mara - zawsze tak robiła, kiedy były małe. I tak jej to obrzydziła, że do tej pory nucenie drażniło Flake.

Richard

Otworzył jedno oko patrząc na Flake, która wyraźnie nie lubiła śpiewania Ryśka. A ten nie przejmując się niczym dalej nucił i jeszcze zaczął machać sobie lekko łbem na boki.

Flake

Odwróciła głowę i utkwiła w Richardzie naburmuszone spojrzenie. Wciąż wymachiwała ogonem, obijając jego koniec o pień drzewa. obróciła się na brzuch, o mało nie spadając z gałęzi.

Richard

Czując na sobie czyjś wzrok, a że nie było tu nikogo prócz jego i Flake zdał sobie sprawę, że to ona. Otworzył ślepia i widząc jej, jakże śmieszną dla Richarda minę, zaśmiał się i dalej nucił. Jej spojrzenie jakoś nie za specjalnie przekonało go żeby przestał, o ile miało taki przekaz.

Hiretsuna Shinigami

Wszedłem w to miejsce powoli,poprawiłem czarny kapelusz al capone którego miałem na łbie.Wskoczyłem na jakieś drzewo,siedziałem na gałęzi a podemną siedziała jakaś wadera.

Flake

Stęknęła coś niewyraźnie pod nosem i jednym susem zeskoczyła z drzewa. Odwróciła się na pięcie i ruszyła w las w poszukiwaniu spokojniejszego miejsca, majtając na boki puchatą kitą.

Richard

Spojrzał przelotnie na przybyłego wilka, po czym ruszył za waderą. Dorównawszy jej kroku w końcu spojrzał na nią. - Długo jeszcze będziesz się wkurzać? - spytał patrząc obojętnie przed siebie.

Hiretsuna Shinigami

Widząc że niema niczego do roboty,poprawiłem kapelusz,zeskoczyłem z drzewa, podbiegłem do jakiegoś wilka,podstawiłem mu haka i wyszedłem z tego miejsca.

Flake

- Nie wiem - odrzekła, wciąż krocząc przed siebie raźnym krokiem i machając lekko ogonem. Nawet na Richarda nie spojrzała.

Richard

//Coś mnie się wydaje, że Raven to konto spyro-sana czy jak on tam miał -.-

Z łatwością przeskoczył 'niby haka', którego podstawił mu wilk, po czym odwrócił łeb i warknął na niego. Po chwili spowrotem skupił uwagę na waderze. - Nad jeziorem nie byłaś taka obrażalska... - mruknął nadal patrząc się przed siebie.

Flake

Gwałtownie się zatrzymała i przewróciła oczami.
- Nad jeziorem mnie nie torturowałeś, a przynajmniej nie przypominam sobie niczego takiego - odpowiedziała.

Richard

Zatrzymał się i odwrócił łeb w jej stronę. - Wrzuciłem cię do jeziora i robiłem warkoczyki, których nienawidzisz o ile dobrze się orientuję i się aż tak długo nie gniewałaś. - rzekł i klapnął patrząc się tępo przed siebie. "Ale skoro łaskotki są o wiele gorsze, to raczej sobie poczekam..." - pomyślał i począł machać ogonem.

Flake

- Podtapianie w wodzie i bawienie się włosami są tysiąckroć lepsze od łaskotania, tym bardziej, jeśli ktoś jest na łaskotki wyjątkowo wrażliwy - odparła i znowu ruszyła przed siebie, jednocześnie wprawiając w ruch puchate ogonisko.

Richard

Ponownie ruszył swój tyłek i pomaszerował za waderą. Jednak nic się już nie odezwał. Po prostu szedł z wzrokiem wbitym w ziemię. Może nie wiedział co powiedzieć ? Nie był przyzwyczajony do tego typu sytuacji, gdyż najprawdopodobniej nigdy się w takiej nie znalazł. Dosyć długi ogon ciągnął się za nim niczym tren pannie młodej.

Flake

Nie odwracała się, ale słyszała za sobą szuranie łap po leśnej ściółce. To jej wystarczyło, by wiedzieć, że Richard za nią idzie. Po jakimś czasie zatrzymała się gwałtownie z pytaniem:
- Długo jeszcze masz zamiar tak za mną łazić?

Richard

Podniósł spojrzenie na Flake. - Nie chcesz to nie będę łazić... - mruknął, po czym odwrócił się i ze zwieszonym łbem i obojętnym spojrzeniem ruszył w głąb lasu, ale nie opuścił tego miejsca. Jeszcze.

Flake

Kiedy Richard zaczął się oddalać, przez chwilę obserwowała go, a kiedy upewniła się, że odszedł na wystarczającą odległość, położyła się pod najbliższy drzewem i owinęła ogonem. Oparła pysk o wystający korzeń i przymknęła powieki.

Richard

A ten szedł raz po raz podnosząc spojrzenie, by czasem nie rąbnąć w jakieś drzewo. W pewnej chwili zaburczało mu w brzuchu. Oho, trzeba zapolować. Szybko wpadł na trop i ruszył truchtem przed siebie. Widząc jakąś młodą osamotnioną sarnę oblizał wargi i będąc wystarczająco blisko skoczył na jej grzbiet wbijając głęboko pazury. Z powaleniem nie było problemu, gdyż basior trochę ważył, a sarna była młoda. Dostawszy się do gardła, od razu zakończył jej i tak krótkie życie. Warknął cicho, po czym zatargał sarnę pod jakieś drzewo. Nie czekając na nic zabrał się do jedzenia.

Flake

Przeciągle ziewnęła i wyciągnęła przed siebie przednie łapy, przeciągając się leniwie. Jeszcze trochę pokręciła się pod drzewem, żeby znaleźć sobie jak najwygodniejszą pozycję i wreszcie ułożyła się na tyle wygodnie, by w końcu przestać się wiercić.