Świerkowy las

Wasp

Wasp nieco posmutniał. Wataha Nocy zawsze przypominała mu Rennę. na dodatek znów przypomniał sobie o utracie bliskich. Odpowiedział. - Tak... jestem całkiem sam.

Shade

Zauważyłam zmianę. Spojrzałam na niego zaciekawiona. - A ... Nie myslałeś czasami, żeby się do kogoś przyłączyć. Nie, żebym Cię namawiała. Ale wydaje mi się, ze w towarzystwie jest inaczej. Nie musisz się przecież dzielić ze wszystkimi swoimi sekretami. Możesz być samotnikiem, nawet w grupie.

Wasp

- Samotnikiem w grupie? - powtórzył i uśmiechnął się lekko. - Wtedy nie byłbym przez innych traktowany jak prawdziwy członek watahy. A brak zaufania w najbliższym środowisku jest dużo gorszy od samotności.

Shade

- Wiem jak to jest. Wiem co znaczy nie ufać. Mozesz uważać mnie za wariatkę, ale ja mam taki tok myślenia. Jak jesteś w grupie, to możesz na kogoś liczyć. A jak jesteś sam... - powiedziałam cicho, gdy do głowy przyszły mi moje wspomnienia.- Musisz poradzić sobie nie licząc na nic.

Szasta

Wbiegł tu i podszedł do Shade - Hej...co u ciebie? - skinął łbem drugiemu wilkowi, którego imienia nie znał i otulił łapą małą, usiadł.

Shade

-Hej Szasta. - uśmiechnęłam się do niego. - Jakoś daję radę. A u Ciebie co słychać?

Szasta

- W porządku - uśmiechnął się i spojrzał na nieznanego mu wilka.
- Szasta...wojownik Nocy - mruknął i pochylił ku niemu łeb.

Shade

- To mój nowy znajomy. Wasp. - przedstawiłam go. Uśmiechnęłam się do obu.

Chiyo

Szła wolnym krokiem, z nosem przy ziemi. - Ach, to ten? - spytała. Westchnęła. - Tak tak, amulet. Jasne. - wymruczała, ruszając dalej. Ciągle węszyła.

Szasta

Mlasnął długimi kłami - Witaj - powtórzył przywitanie...i odszedł trochę dalej od wilków. Usiadł przy gąszczu roślin... zwrócił uwagę na wilczycę, która widział już wcześniej - śledzi mnie - pomyślał a jego nigdy nie zarośnięta rana na piersi znów zaczęła pulsować...jego ślepia na moment zrobił się czerwone i pociekła z nich gęsta czarna maź lecz po chwili otrzepał łeb i jego ślepia znów były kryształowego koloru.

Chiyo

Minęła Szastę. Żadnen zapach nie ominął jej uwagi. - Ten też nie. - westchnęła. Ruszyła dalej. - Czekaj. - zatrzymała się.

Szasta

Odwrócił łeb ku niej i zmarszczył nos, teraz powoli go denerwowała - Kim jesteś - zapytał opanowany. Nie odwracał swojego ciała w jej stronę jedynie łeb przekręcił.

Chiyo

- Nie wtrącaj się. - jej chude i pozbawione wręcz mięśni ciało drgnęło. - To ten zapach. - wilczyca ruszyła truchtem w stronę innych wilków.

Szasta

Pochylił łeb ku samej ziemi i był gotowy do ataku znał takie zachowanie. Przesunął się w stronę Shade i osłonił ją swoim ciałem, zasłonił również Wasp'a...obserwował wilczycę.

Chiyo

- Proszę Cię, ja muszę mu to powiedzieć. Chyba chce dowiedzieć się więcej o swojej przybranej matce. - jej głos przypominał matkę, która właśnie straciła dziecko.

Szasta

Jego ślepia zaszklił się...matce - wymamrotał do siebie i chwycił kłami delikatnie Shade. Odskoczył daleko na bok i położył ją przy sobie, pilnował jej i oceniał sytuację lecz nie chciał się wtrącać w rozmowę wilków. Łapą trzymał Shade...

Wasp

Przyglądał się uważnie niebieskiej waderze. Kolejna walcząca z demonem? Wasp zmarszczył nos z wyraźnym niezadowoleniem. Czy on nigdy nie uwolni się od towarzystwa opętanych? - Co znowu? - spytał.

Chiyo

- Ona nadal jest. Złamała pieczęć, ale mam z nią kontakt. Zmarnowałam sobie ciało, żeby z nią rozmawiać. - mruknęła.

Wasp

Wilk wyglądał na niewzruszonego tą wiadomością. Dobrze wiedział, że Okami nie zniknęła na dobre. Już niejeden raz to przeżywał. - Rozumiem - odrzekł krótko.

Chiyo

- Jednakże nikt inny nie ma z nią kontaktu. - mruknęła. - Jednak zawsze jest ten pierwszy raz. - Puknęła się w czoło.