Świerkowy las

Sherii

Przyszła lekko zadyszana, czyżby przed kimś uciekała? Chyba nie, na pewno nie po prostu jej niegdyś świetna forma pozostawia wiele do życzenia. No, ale cóż przecież to już nie te lata... Wracając do meritum Sherii wchodząc rozglądała się po koronach wysokich świerków, po chwili usiadła pod jednym z drzew i czekała na zbawienie...

Helmi

Zbawienie (lub przekleństwo) siedziało metr lub półtora nad wilczycą. Helmi leżała na gałęzi wyraźnie znudzona. Zaczęła zrywać z gałązek pożółkłe liście i puszczać na ziemię, usiłując trafić którymś z nich na głowę wilczycy.

Sherii

Po jakimś czasie zauważyła, że ktoś lub coś z góry zrzuca na ziemię pożółkłe liście. Na początku myślała, że to coś normalnego, bo przecież mamy jesień, ale kiedy podniosła łeb do góry i zauważyła coś na kształt młodego wilka bądź wilczycy zrozumiała, że to coś najwyraźniej i z premedytacją robi jej na złość.
- Te smarkacze nie mają już nic lepszego do roboty... Tylko patrzą żeby komuś na złość zrobić. Za grosz szacunku do starszych! - powiedziała podniesionym głosem i przeniosła swój szanowny zad spod tego drzewa na którym siedziało owe coś, po czym usiadła pod innym świerkiem.

Helmi

Westchnęła, gdy wilczyca odeszła pod świerka. Zlazła z drzewa, wyciągając przy okazji kilka igieł z sąsiedniego świerka. Mogły jej się przydać do jakiejś zabawy. Podeszła do wilczycy i usiadła w bezpiecznej odległości, obserwując ją. Nie miała niczego innego do roboty.

Baks

Przylazł. Cały czas czuł dziwny zapach w powietrzu. Ktoś mu pachniał... oczywiście pierwsze zobaczył Sherii. Skoczył do niej.
-Cześć słodziaku mój :3-krzyknął cały podniecony tym jakże pięknym? spotkaniem

Sherii

- Taki młody wilczek i w dodatku bez opieki... Toż to bardzo podejrzane... - powiedziała i zaczęła się zastanawiać czemu jest bez opieki, lecz po chwili po prostu zapytała:
- Gdzie są Twoi rodzice? Czemu jesteś sama? I dlaczego mi się tak przyglądasz?

EDIT:
Spojrzała na Baksa który na nią skoczył i lekko przygniótł, wytrzeszczyła swe gały i przytuliła go tak po przyjacielsku.
- Cześć Baksiu... Gdzieś się tak długo podziewał? - zapytała i uśmiechnęła się pokazując białe ząbki.

Helmi

- Przyglądam się pani, bo poza mną jest pani jedyną ruszającą się istotą w tym lesie, a mnie się nudzi - odpowiedziała. - Nie wiem, gdzie są moi rodzice.

Baks

-Jestem niewidzialny!!-krzyknął
-Nikt mnie nie widzi ale bajer i pokazał jezyk Sherii.

Helmi

Zmarszczyła nos, lustrując wzrokiem wilka. Wcześniej, zanim zeszła z drzewa, nie było go tutaj. - A ty się nie liczysz, bo jesteś paskudny - powiedziała do niego.

Sherii

- To poszukaj sobie jakiś rówieśników w swoim wieku to Ci się przestanie nudzić. No jak możesz nie wiedzieć? Zgubiłaś się czy jak? - powiedziała patrząc na mała z jeszcze większym zdziwieniem.
- Chyba wypaliłeś za dużo paprotki Baksiu -powiedziała i zaczęła się rechotać jak żaba.

Helmi

- Nie wiem... nie pamiętam - odrzekła. Nie pamiętała zupełnie nic, nie wiedziała nawet jak trafiła do tej krainy. - A moich rówieśników w całej tej krainie nie ma... szukałam.

Baks

-Sherii, wisienko *.* jak zawsze ładnie pachniesz. Because i got a high ;p
-Cześć malutka-powiedział do szczeniaka xD

Helmi

- Cześć... - odpowiedziała niepewnie, jeszcze raz lustrując nieznajomego uważnym spojrzeniem. Przyglądała się jego nietuzinkowej fryzurze z nieukrywanym zaciekawieniem. - Co pan ma na głowie?

Baks

-W głowie pustka i głuche echo. A na głowie to jest grzywa xD
-Wiesz mała +5 do lansu. Co ty tutaj robisz? Jest już ciemno.

Helmi

Nie wahając się zbyt długo, wskoczyła mu na grzbiet i usiadła na karku. Zaczęła bawić się jego stojącymi na baczność włosami. - Siedzę sobie i się nudzę - odpowiedziała. Cóż innego mogła powiedzieć? Trafiła tutaj przez przypadek i nie miała gdzie pójść.

Baks

-Biedna jesteś... Jak chcesz to możesz się szlajać ze mną. Przy mnie jesteś bezpieczna. Ja też nie mam nikogo takiego bliskiego oprócz Sherii z którą sie widzę raz na rok.

Helmi

Wychyliła się w bok by widzieć pysk wilka. - Ale ja nie wiem nawet jak masz na imię - powiedziała, patrząc na niego uważnie.

Baks

-No tak.. Zawsze o czymś zapomnę.
-Jam jest Baks-powiedział i obrócił łeb do szczeniaka.

Helmi

- Helmi - przedstawiła się krótko i objęła łapkami szyję wilka, wtulając mały pyszczek w jego bujną grzywę.

Baks

-Jesteś taka mięciutka...-powiedział
-I cieplutka. Przypomniała mi się pewna wilczyca która była dla mnie bardzo ważna-od razu wyjaśniał ;p