Świerkowy las

Athoria

Spojrzała badawczo na gadającą kulkę, czując, jak ta wbija jej nóż w serce. Ta dosyć pulchna, samolubna dziwaczna istota... Po chwili spojrzała krzywo na czarnego wlepiając wzrok w jego tylną część ciała. -Wybacz, ale twój zadek nic mi raczej nie mówi... -Stwierdziła.

Nyah

Nyah zauważyła wyraz miny Athorii, więc wzięła jedno ciasteczko i dała je Athorii - Ok, dostaniesz jedno... - Powiedziała i znowu zaczęła jeść ciastka i merdać ogonem.

Athoria

Szeroki zaciesz. -Dziękuję, ymm... -Nie wiedziała właściwie jak ma się zwracać do tego szczeniątka. Wzięła więc ciasteczko i zaczęła je chrupać. To ta słabość do słodyczy... Uśmiechnęła się lekko.

Nyah

Nyah zdziwiła się, kiedy zobaczyła dorosłego miłośnika ciastek - Chcesz jeszcze jedno? - Zapytała, wyciągnęła jedno ciastko z paczki i je podrzuciła w powietrze - To łap! - Zawołała jak ciasteczko było w powietrzu.

Irma

Spokojna wilczyczka przybyła
-Witaj pani-powiedziała do szarej wilczycy.

Heroine

Przyszła znowu coś upolować. Zamknęła oczy i uniosła nos do góry. Zaczęła węszyć. Wyczuła dorosłego jelenia w okolicy. Ruszyła w kierunku polany. Po pewnym czasie zobaczyła swoją przyszłą ofiarę, lecz jeleń już był martwy. W jego kierunku szedł dwunożny z dziwną bronią w ręku. Wycofała się cicho, by nie zwracać na siebie uwagi. Gdy głodna oddaliła się od człowieka pobiegła przed siebie. Chciała być jak najdalej od polany. Natrafiła na małego dzika. Lochy nie było w pobliżu. Widać było, że mały jest słaby. Podbiegła do niego szybko i chwyciła mocno za kark. Mały nawet nie zdążył wydać z siebie dźwięku nim został zabity. Gdy wilczyca oddaliła się zjadła szybko swoją zdobycz i zniknęła z lasu.

Athoria

-Pewnie. -Przytaknęła i ze szczenięcą miną złapała ciastko w locie. Dopiero teraz spojrzała na zieloną wilczycę. -Witam. -Skłoniła się jej lekko. Usiadła na ziemi owijając łapy ogonem. Cichutko westchnęła.

//Irma, twój post jest za krótki. Powinien zawierać min. 15 słów.//

Torres

Rosły basior kluczył leniwym krokiem między iglastymi drzewami. Znów zniknął z krainy na dobrych parę tygodni. Ciekawe, czy Nikita w ogóle go jeszcze pamięta. Wilk zatrzymał się nagle i usiadł, musiał wreszcie odpocząć.

Scharoy

Wilczyca biegła przed siebie szybkimi i sprawnymi ruchami ciała omijała drzewa i przeskakiwała gałęzie , nagle zatrzymała się a jej sylwetka była wyprostowana , lekki wiaterek mierzwił jej grzywę , skinęła basiorowi , przez moment się na niego patrzyła , lecz nieśmiałość wygrała i wzrok odwróciła.

Torres

Spojrzał na przybyłą waderę o bujnej fryzurze. Kiwnął jej łbem na powitanie i począł lustrować ją leniwym wzrokiem. Cóż, nie było w okolicy żadnego ciekawszego obiektu do obserwacji. A może po prostu Torres chciał się podrażnić, bo zauważył nieśmiałość wilczycy?

Athoria

Zmarszczyła nos. Kątem oka spojrzała na nowo przybyłych. Jej jaskrawe ślepia idealnie kontrastowały z tą szarością. Wilczyca uniosła łeb i spojrzała gdzieś w dal. Coraz więcej wilków zaczęło gromadzić się w tym lasku.

Scharoy

Kątem oka spojrzała na wilczyce której wcześniej nie widziała , jej długa kita poszurała parokrotnie po ziemi i jej wzrok ponownie spoczął na wilku - Witaj - powiedziała głosem miłym i delikatnym pieszczącym ucho. Jej niebieskie ślepia po chwili spojrzały na łapy a konkretniej na bransoletki po czym znów na basiora.

Torres

Na szarą wilczycę nie zwrócił większej uwagi. Rozciągnął pysk w delikatnym uśmiechu i odpowiedział, nie odrywają wzroku od jasnej wadery. - Witaj - Jego głosu nie można było nazwać miłym. Niski, szorstki i ochrypły. Zwyczajny dla Torresa.

Scharoy

Po chwili zdała sobie sprawę , iż to bezsensowne siedzieć tak bezczynnie . Wstała i swe kroki skierowała ku Torresowi , jej grzywa lekko drgała za każdym jej ruchem a metalowe bransolety uderzały o siebie - Mów mi Scharoy - powiedziała nadal stojąc , nie miała pewności czy wilk czasem nie umówił się tu z kimś innym.

Torres

- Miło mi cię poznać - odpowiedział, nadal uśmiechając się delikatnie. - Jestem Torres - Dyskretnie zaciągnął się zapachem wilczycy, próbując odgadnąć, do której Watahy należy. Nie wyczuł jednak żadnej znajomej woni - widocznie Scharoy była w krainie od niedawna.

Scharoy

-Mi Ciebie również Torresie - powiedziała nieco ściszonym głosem i sama lekko się uśmiechnęła po czym usiadła naprzeciwko psa lustrując jego sylwetkę niebieskimi ślepiami - Do jakiej watahy należysz ? - zapytała po chwili ciszy.

Torres

Yhym... psa? -.-'

- Do Ognia - odpowiedział krótko. Wciąż usiłował wywąchać watahę z zapachu wilczycy, było to jednak ponad możliwości jego węchu. Postanowił więc strzelić, dodając. - Ty zapewne do Nocy, nie mylę się?

Scharoy

/Sorki trudno mi się przestawić ; )

- Nie mylisz się - powiedziała i szczerzej się uśmiechnęła - Masz w tej krainie kogoś bliskiego? - zapytała dość ciekawskim głosem po czym wyprostowała swą sylwetkę .

Torres

Od razu pomyślał o Nikicie i z trudem powstrzymał się od ciężkiego westchnięcia. - Nie wiem - odpowiedział. Musiało to zabrzmieć dziwacznie, lecz było zgodne z prawdą. Torresa nie było w krainie tak długo, że nie mógł być pewien, czy jeszcze ma do kogo wracać.

Scharoy

-Rozumiem - powiedziała i spojrzała gdzieś po chwili , sama nie wiedziała po co tu przybyła. Jej jedyną misją było znaleźć swą rodzinę oraz ku tej drodze przyjaciół.
- Można powiedzieć , że mamy podobnie - powiedziała gdyż nie mogła dokładnie rozwikłać kontekstu jego słów gdyż były dwuznaczne.