Świerkowy las

Eshe

Zaczęła rozciągać dżdżownice. W końcu ją wywaliła. -Ona.. nie była rozciągliwa..- powiedziała i westchnęła. Usiadła obok Marillona. -A żaby lubisz?- zapytała pokazując rząd białych kiełków.

Ja lecę jutro rano odpisze. Paa

Marillion

- Skądże. Wszystko w jak najlepszym porządku - odparł Selenie, lustrując ją wzrokiem pobieżnie. Sam jeden Marillion wiedział, czy jego słowa były odpowiedzią na pytanie wadery, czy uwagą dotyczącą jej wyglądu. Wrócił wzrokiem na Eshe. - Tak, tak... żaby tak.
Odszukał wzrokiem jakiś wąski patyczek. Chwycił go w łapę i począł nakreślać nim kreski na dość wilgotnej glebie, poprawiać coś własnymi pazurami, aż tuż przed nim powstał piękny rysunek przestawiający małą żabkę.

Selena

" Taaa ona lubi robale i robakowate cosia" Pomyślała Selena jednocześnie jednocześnie patrząc co tworzy wilk. Uniosła nieco pyszczek do góry aby się przyjrzeć wszystkim w najbliższym otoczeniu. Nagle na gałęzi nad Seleny wylądował sokół. Ptak zaczął się przyglądać zgromadzonym.

Marillion

Zapadło milczenie, więc Marillion zajął się rozbudowywaniem swojego rysunku. O taak, ten wilk uwielbiał gryzmolić, rysować i bazgrać. I co najlepsze, świetnie mu to wychodziło. Miał talent do rysowania i chyba jedynie do tego, niestety. Żabce dorysował koronę i kilka powywijanych kłaków. Ot i powstał bajkowy książę do odczarowania :3

Selena

Selena nagle wstała. Przeciągnęła się. Ptak na drzewie zaskrzeczał.
-Oj cicho bądź.-Powiedziała do niego Selena.
-Trzeba coś zrobić. Ma ktoś jakiś pomysł?-Zapytała się wilka i Eshe.

Marillion

Zaczął obracać patyczek w łapach. Dobre narzędzie do rysowania.
- Ja mam całe mnóstwo - odpowiedział Selenie, podnosząc wzrok z rysunku na nią. Dodał po krótkiej pauzie. - Ale moje pomysły zazwyczaj są albo idiotyczne albo niebezpieczne. Albo i jedno i drugie naraz, więc nie radzę ich nawet wysłuchiwać.

Selena

-Mając dwie kategorie do wyboru.-Powiedziała-Podaj pomysł z gatunku niebezpieczne.-Dodała z cwaniackim uśmiechem patrząc mu w oczy. Zastrzygła uszami. Mało kto ją podejrzewał że lubi ryzykować.

Marillion

Wyszczerzył się w niewinnym uśmieszku. Selena, patrząc mu w oczy i uśmiechając się w prawdziwie cwaniacki sposób, wyglądała wyjątkowo złowieszczo.
- Wiesz co? Tutaj niedaleko, mniej więcej przez środek lasu przebiega szosa, po której ludzie jeżdżą takimi blaszanymi pojazdami na kółkach, samochodami. Jak byłem mały, uwielbiałem się z nimi ścigać i chętnie bym to powtórzył - powiedział.

Selena

-Dobra idziemy.-Powiedziała do niego.-Ale Pan prowadzi.-Dodała.
Czekała aż wilk zaprowadzi ja w to miejsce. Selena lubiła biegać i była szybka oraz zwinna. Kilkukrotnie juz miała okazje uciekać i nigdy jej nie złapano.

Ja lecę będę po 20.00

Eshe

-No e! Ja też mam pomysł. Możemy iść i poskakać z urwiska!- zawołała i się uśmiechnęła To dopiero idiotyczny pomysł... chyba nic go nie przebije no może ktoś wpadnie na głupszy, -Albo.. idziemy na tereny ludzi..- dodała i się wyszczerzyła.

Selena

-Byłam tam już nic ciekawego. Domy, ogrody, ruiny, od czasu do czasu się na człowieka możesz natknąć ale to rzadko się zdarza. Ściganie jest leprze... wiesz zawsze można "przez przypadek" wpaść pod auto. -Powiedziała podkreślając "wpaść pod auto" I w tym momencie zrobiła cwaniacką minkę.

Eshe

Uśmiechnęła się. -Hmm... ja bym jeszcze po wnerwiała stadko dzików... ale wpadanie pod auto też jest fajne. Wyskakujesz na środek ulicy, samochód hamuje i jeb w słup telefoniczny! Hahaha ach.. albo wpadnie do rowu lub zderzy się z innym samochodem. Rany ale super!- zawołała i machnęła ogonem. Ach te jej fantazje.

Selena

Selena w pewnym momencie stwierdziła że powinna już iść. Zaczęła najpierw truchtać na wschód aż w końcu ruszyła pełnym biegiem. Po kilkunastu minutach jeż jej tu nie było.

Marillion

Siedział sobie grzecznie w kąciku, zupełnie pominięty i zapomniany i przysłuchiwał się rozmowie wilczyc. Kiedy Selena odwróciła się na pięcie i odbiegła, fuknął pod nosem coś niewyraźnego. A cóż to za brak wychowania?! Odwraca się i idzie w swoją stronę w połowie rozmowy?

Eshe

Trzepnęła łbem i podeszła do Marilliona. -Brak kultury! Pff....- prychnęła i spojrzała na odchodzącą wilczycę. -Chociaż mogła powiedzieć cześć albo do widzenia, prawda?- zapytała i machnęła ogonem. Ładnie, ładnie... dzisiejsze szczeniaki nie wiedzą co to kultura.. no niektóre.

Marillion

- Cóż poradzić, widać nikt nie nauczył jej zasad dobrego wychowania - odpowiedział i z trudem powstrzymał się przed zachichotaniem. Dotarło do niego, że od zwrócenia uwagi na niewychowanie Seleny do stękania "za moich czasów..." niczym liniejący, bezzębny staruszek jest już naprawdę malutki kroczek.

Eshe

-Można powiedzieć, że nawet ja jestem kulturalna.- powiedziała co wiedziała. Eshe była może mała i wredna ale kulturalna owszem. -Ciekawe czy by wpadła na pomysł rozciągania żaby..- dodała. No cóż... tu nie ma żab, ale są dżdżownice, które również ładnie się rozciągają.

Ozon

Wszedł do lasu. Spojrzał na wilki. Nie znał żadnego z nich. Uśmiechnął się nieco ironicznie. Już nie widywał tych, których znał. No poza Carly. Wgłębił się w las. Wdychał zapachy lasu by wyczuć jakieś zwierze. Po kilku minutach wyczuł zapach sarny i bezszelestnie ruszył w tym kierunku. Sarna pasła się na małej polance. Ozona skrywał gąszcz. Bez namysłu - za bardzo był głodny - ruszył na sarnę, która zaraz sie poderwała, ale Ozon był za bardzo głodny. Po posiłku z zapasem nowych sił powrócił tam gdzie były wilki.

Marillion

Odchrząknął, żeby zamaskować chichot. Słowa Eshe o rozciąganiu żab go rozbawiły, ale nie chciał dać tego po sobie poznać. Zdążył się zorientować, że te obślizgłe płazy zajmują szczególne miejsce w sercu wilczycy.
- Ekhm... nie każdy ma takie pomysły jak ty - powiedział, kiedy zdołał opanować śmiech.

Eshe

-Bo.. przecież każdy kocha żaby!- zawołała i zachichotała. Przytuliła Marilliona. -Wybacz, ale dawno nikogo nie przytulałam..- stwierdziła i machnęła ogonem. Za plecami Marilliona dostrzegła jakiegoś wilka. Ale... na co o wilku? Pf... nie przedstawi ani nie przywita się pierwszy nie będzie mógł poznać pięknego imienia pięknej i super Eshe.