Świerkowy las

Sephira

Tak... -powiedziała i cicho i także kichnęła oO znowu katar...

Kira

- Może i tak... Po prostu niektóre świecą jasno, kiedy inne niemal wcale... - Kira ma nastrój do rozmyślań. Bardziej przypominała rozmarzonego szczeniaka, niż kimś takim, jakim naprawdę była. Taka dziwna właściwość. Podłożyła łapy pod głowę, nadal gapiąc się w niebo.

Booze

Oj, Sephira- wyszczerzyła się do wadery. Położyła się na plecech i zaczęła oglądać niebo. Tam jest wielki wóz- powiedziała do nieznanego odbiorcy.

Shauni

- Zaśmiała się i również rozłożyła się na trawie.
- A tam jest orion - mruknęła i zaśmiała się cicho - o patrzcie - wskazała łapą w niebo - spadająca gwiazda...

Kira

- 'A było odejść. Pławiłabyś się w tych gwiazdach, głupia.' - przeleciało przez myśl, a w rzeczywistości przeistoczyło się w głuche syknięcie. Mimowolnie pociągnęła łapą za coś, co było ogonem Shauni x,x.

Shauni

Zerknęła pytająco na Kire i zaczęła machać ogonem na wszystkie strony, za śmiech uciekając przed łapą wadery.
- A wiecie, skąd powstał ten pomysł o życzenia do spadających gwiazd? - zapytała ze śmiechem.

Booze

Zawiało jej w głowie i spadła z gałęzi, x]. Ajć- warknęła do siebie i rozłożyła się na trawie.

Kira

- Hm... Gwiazdy same w sobie są marzeniem. A jak spadają, to pewnie symbolika opadnięcia owego marzenia na Ziemię. - jak na złość, łapała wijący się ogon xD.

Shauni

Ogonek latał i latał (xD)
- Nie - szepnęła przybierając bardziej poważny głos - Każdy ma swoją gwiazdkę, a kiedy spada znaczy, że nie ma już jej " właściciela". Zabiera go w ostatnia podróż, a życzenie mówi się, żeby dusza przekazała je dalej - westchnęła.

Kira

- Czyli teoretycznie nie ma już mojej gwiazdki. - uśmiechnęła się ponuro, patrząc tępo na gwiazdy. Wzięła wydech, z którego powstało kilka, niewielkich iskier . Mocno ścisnęła ogon >D.

Shauni

- Tia to samo moja matka mówiła - mruknęła cicho, po czym westchnęła - wszystko sprowadza się do tego kto w co wierzy - dodała jeszcze ciszej.

Booze

Westchnęła ciężko upornie rozmyślając nad czymś. Przeleciała wzrokiem po waderach i zwinęła się w kulkę oddając się snu. Zaczęła chrapać. >.<

Kira

- Twoja matka była duchem? - jej wargi wykrzywiły się nieznacznie w nietypowym grymasie. Starała się utrzymać z Shauni kontakt wzrokowy, cały czas spoglądając na nią spod ciemnej grzywki. Zastrzygła uszami kilkakrotnie.

Shauni

- Hmm - zamyśliła się, nie wiedziała czy owijać w bawełnę czy mówić prosto z mostu - Była demonem, w wilczej postaci. - wypaliła szeptem.

Kira

Zarechotała niebezpiecznie. To Ci niespodzianka.
- Demonem mówisz... - oczy Kiry stały się nietypowo wielkie. Nawet nie próbowała ukryć swojego zainteresowania.
-Silna była? - spytała na siłę normalnym tonem, próbując się nie zdradzić. Chociaż...

Shauni

Zamyśliła się nad odpowiedzią.
- Chyba tak, znaczy - zawiesiła głos - nie wiem czy dobrze to określę, ale była ona wysoko w hmm hierarchii demonów. Za długo jej nie znałam - westchnęła.

Kira

- Och... - westchnęła konspiracyjnie, wstając powoli. Zmierzyła badawczo Shauni, głównie zwracając uwagę na oczy. Teraz one były najważniejsze. Utkwiła wzrok prosto w jej ślepiach, cały czas siedząc nieruchomo.
- ...Tęsknisz za nią? - jej głos stawał się coraz bardziej cichy, dobitny.

Sherii

Weszła po cichu i usiadła pod jakimś tam świerkiem, zaczęła się rozglądać w poszukiwaniu znajomych mordek...

Shauni

nie odrywała jej czarnych oczu, od oczu wadery.
- Tak - powiedziała cicho - Wiesz nie wiele mam wspomnień z nią związanych. Szybko zakończyła swój żywot. - Sama nie była pewna, dlaczego mówi to wszystko Kirze, po prostu wiedziała, że ona ma jakieś pojęcie o tym o czym mówi.

Kira

Przybliżyła się o kilka kroków.
W jej ślepiach zabłysnął żywy ogień, spowodowany i podekscytowaniem, i niemą rządzą.
- Masz jej umiejętności? - teraz to już były tysiące, małych dzwoneczków. Głos Kiry zanikł całkowicie. Wyszczerzyła kły.