Leczenie

Ramona

Otworzyła oczy, musiała się zdrzemnąć. Rozejrzała się i ujrzała dwa wilki, przyjrzała się im, odwróciła się do Luan'a - Luan, obudź się - powiedziała i złapała jego łapę - czy ktoś mu pomoże.... - spytała zniecierpliwiona.

Luan

Momentalnie się obudził chyba miał jakiś zły sen,otrzepał łeb,zamrugał ślepiami,rozejrzał się,spojrzał na Ramonę,powiedział cicho.
-Co się stało,gdzie ta wilczyca która mnie leczyła?-.spytał i podniósł się trochę.

Master

Popatrzył na szczeniaka.
- Co Ci jest? Tylko spokojnie... by się Tobą zajmiemy. - głos miał tak aksamitny jak nigdy. Uwielbiał szczenięta, był w stanie zrobić dla nich wszystko.

Szina

Ja zajmę się tym szczeniakiem i tamtą wilczycą z podłogi, ty zajmij się tą ciężarną, chyba niedługo będzie rodzic.-Powiedziała i podeszła do szczeniaka.-Co Ci dolega?

Ramona

Spojrzała na Luan'a - nie wiem, chyba odeszła, ale spokojnie, ran już nie ma - uśmiechnęła się. Odwróciła się do wilków - a m kto pomoże, tylko im należy się pomoc a jemu nie, leży tu już ile dni - warknęła, sama nie wie dlaczego. Patrzyła na nich i czekała na pomoc.

Kira

// Ale on już ma wszystko wyleczone oO. Dawno. Teraz ma po prostu leżeć, ó.

Master

Rzucił spojrzenie za siebie. Stanął jak wryty.
- E... Ice? Co Ty tu... Kto... - przeniósł wzrok na wilczycę. - Jak...?
Od razu usiadł. Nadmiar wrażeń nigdy nie był dla niego za dobry. xD

Ramona

Patrzyła na Luan'a - musisz leżeć, będzie wszystko dobrze, niedługo zobaczysz dzieci - powiedziała spokojnie. - właśnie pójdę po nie, zaraz wracam będą szczęśliwe -powiedziała i wybiegła.

Star

Popatrzył na Mastera.
- Witaj. I siedz cicho. - znacząco popatrzył na Karenaj. W duchu modlił się... Nie teraz, Master, nie teraz...
Podparł głowę Karenaj swoją i powoli doprowadził ją do niskiego legowiska w kącie. Uznał, że tu będzie miała największy spokój.

Karenaj

Wadera szła oparta o partnera, na wpół przytomna. Skurcze łapały ją często, w końcu opadła na niskie legowisko.

Star

Liznął ją lekko w chłodny nos. Był suchy, tak intensywnie oddychała. Położył się obok i zaczął ją uspokajać, szepcząc do ucha spokojnym głosem kojące słowa.

Master

Otrząsnął się ze zdumienia, po czym powoli i bardzo dokładnie się rozejrzał. Jakieś fiolki, płyny nieznanego pochodzenia... Magia. Zmarszczył nos, nie cierpiał takich 'numerów'. Szukał jednak dalej, gdzieś w tej zrujnowanej norze musiały być stare, dobre, sprawdzone zioła.
W końcu znalazł.
Ujął nostrzyk w zęby i żuł go przednimi siekaczami, tak, żeby jego ślina się z tym nie zetknęła. Podał na jakiś spodek i zawrócił by szukać dalej.
- Ice, podawaj jej to w malutkich ilościach, rozszerza naczynia krwionośne. Przyspieszy właściwy poród, skracając cierpienie wilczycy.

Karenaj

Wilczyca skuliła się przy kolejnym skurczu. Usłyszała jednak inne imię skerowane do jej partnera.-Ice?-Zapytała zdumiona resztkami sił.

Star

Naprawdę miał ochotę walnąć z całych sił Mastera. Zaklął w duszy i warknął głucho:
- Nie nazywaj mnie tak!- Echo poniosło jego niski głos, chwilę odbijał się od ścian.
Popatrzył na Karenaj.
- Opowiem Ci. Przyrzekam. Narazie spróbuj się zrelaksować. To Ci pomoże. - podał jej w swoich zębach drobinkę zioła.

Karenaj

Wadera zaufała partnerowi i zamyknęła oczy. Po chwili przyjęła zioła, które jej podawałł.

Master

Znalazł. Anyżek, może nie pierwszej jakości, ale zdatny jak najbardziej. Wsadził łapę w proszek i podszedł do Karenaj. Tym razem bez słowa rozparł to w sierści na szyi wilczycy. Nie chciał więcej denerwować Ice, więc starał się robić co do niego należało, najlepiej jak umiał.

Star

Ułożył wilczycę na boku, tak jak pamiętał pierwszy poród, przy którym był. Potem zaczął miętosić uspokajająco ucho partnerki. Chciał, żeby mimo bólu czuła jego obecnośc.

Karenaj

Wadera zaczęła przec, mimo braku wskazówek lekarza. Tak podpowiadał jej instynkt... .

Star

Położył się za nią. Wierzył w nią i był pewny, że doskonale da soibie radę. Starał się być dla niej oparciem.

Master

Lustrował wilczycę z boku. Wiedział, że lekarz nie powinien się wtrącać, jeśli wilczyca jest zdrowa, silna. Da sobie radę. Co kilka skurczy podchodził do niej na swych miękkich łapach, podawał jej zioło i rozcierał anyżek. Łagodziło to ból.

Kiedy rozpoczął się właściwy poród, zabrał nostrzyk. Ruszył szukać mięty.