Leczenie

Master

Zastrzygł uchem. Podszedł do drzwi, chybocząc się z dziwnie powykręcaną deską w łapach.
- O, witaj. Wejdź proszę. - spojrzał na wilczycę. Lekko się uśmiechnął.

Sherii

- Cześć. No to ja w tej sprawie o której przed chwilą wspomniałam. To wiesz kto mnie wołał, czy może jednak nie? Bo jak nie to ja nie mam czasu muszę znaleźć tego wilczka - powiedziała była bardzo rozkojarzona, a zarazem ciekawa kto i co od niej chcial.

Master

Odwrócił wzrok.
- To byłem ja- powiedział trochę ciszej, układając ową deskę tak, żeby podtrzymywała resztki sufitu.

Sherii

- Aha... No to przejdźmy do sedna sprawy. Czego chciałeś, że zawołałeś? - spytała uśmiechając się do Master`a. Miała najwidoczniej dobry dzień dzisiaj, a co za tym idzie humor po prostu wspaniały. xD

Kira

Wędrowała przez ścieżkę. Tak zupełnie normalnie. Aż dziwne, nie? xD
Z uwielbieniem łypnęła ku rozognionemu słońcu, uśmiechnęła się mimowolnie.
Kira miała dziś nadzwyczaj dobry humorek, to i postanowiła nikogo nie zabijać... Od razu.
Stwierdziła, iż dawno nie była w swojej lecznicy [te podkreślenie jest nieprzypadkowe xD]. I co zobaczyła tuż przed swoim nosem? Remont. Bez jej zgody. No oczywiście, bo po co się pytać. Najlepiej jeszcze wyrzucić mikstury i zioła. Zrobimy piknik.
Wbiła nieco zdezorientowany wzrok w Master'a. No do jasnej cholery...
- ...Co się tutaj wyprawia? - lewa powieka jej lekko drgnęła. Nic poza tym.
Zamurowało.

Master

- Ach, ciocia... w końcu. Trochę się opuszczasz w obowiązkach- uśmiechnął się. Naturalnie, bez ironii.
- Więc skoro już za Ciebie leczę, to i za Ciebie zacząłem remont. Liczę na Twoją pomoc. Masz w końcu większe możliwośći- specjalnie podkreślił to słowo.
Spojrzał na Sherii.
- Chodziło mi o Szastę.

Sherii

- O Szastę? To dla mnie dość obszerny temat. Może tak jaśniej o, co dokładniej Ci chodziło? - spytała, trochę sie speszyła nie przepadała rozmawiać o tym wilku.

Master

- Co ja mam z nim zrobić? Nie chcę go zabijać, ale nie mam zamiaru pozwolić, żeby ten zabijaka się pałętał w moim stadzie.
Z tego co zauważyłem, albo jesteś jego wspaniałą przyjaciółką, albo go kochasz. Więc pewnie wiesz o nim więcej niż ja...

Sherii

- Ja go?! Oszalałeś!!! Wolę tych bardziej normalnych partnerów - obużyła się i lekko fochła.
- Moim zdaniem... Wiem moje zdanie jest głupie, ale go po prostu najlepiej ignorować. Z doświadczenia wiem, że nie odejdziesz od tak z areny. Wiem to na pewno, że nie dasz mu wygrać to jest wręcz nie logoiczne. Gdyby Szasta wygrał całkiem by mu odwaliło i uwarzałby się za króla naszej krainy. Szczerze mówiąc to rób z nim, co chcesz ja juz mu raz życie uratowałam i chyba nie zamierzam drugi. To Twoja decyzja zrobisz jak uważasz. Masz dwie opcje, albo go zabijesz i będziesz miał spokój, albo dasz mu wygrać i będzie jeszcze gorzej niż dotychczas - powiedziała i usiadła w końcie lecznicy. Najwyraźniej chciała zostać na dłużej.

Master

- Dobrze, przepraszam... Więc jednak jesteś wspaniałą przyjaciółką. Dobrze, że nawet taki wilk jak on może na Ciebie liczyć- uśmiechnął się do niej. Zaczął zamiatać ogonem pokłady brudu w lecznicy.
- Wygrać mu nie dam, nigdy. Zawsze walczę do końca. Ale zwycięstwo nie oznacza śmierci przeciwnika- powiedział, jakby sam zastanawiał się nad sensem tych słów.

Sherii

Była jakby spokojniejsza po tych słowach Master`a wiedziała, że Szaście nic nie grozi. Przyglądała się sprzątającemu basiorowi dość spory kawałek czasu.
- Może mogłabym Ci jakoś pomóc? Straszny tu bałagan - wreszcie przemówiła.

Master

- Potworna demolka. Tak to jest, jak jest jeden ranny a wpada z nim tu dzięsięcioro innych, zdrowych wilków- zacisnął zęby. Rozejrzał się, szukając lekkiej pracy dla wilczycy.
- Może mogłabyś przebrać moje zioła? Te, które przywiędły wyrzuć w tamten kąt- wskazał najbrudniejszy kąt w lecznicy. Totalny śmietnik.
- I dziękuję, ze chcesz pomóc.

Sherii

Z przyjemnością poukładała zioła, które znajdywały się w koncie lecznicy. Nie mogła oderwać wzroku od Mastera chciała, ale nie mogła. Była słaba w okazywaniu uczuć. Postanowiła jednak zebrać się na odwagę i mu to w końcu powiedzieć.
- Master pamiętasz jak uratowałeś Szastę? Pewnie tak... Wtedy coś we mnie drgnęło nie wiem, co ale coś poczułam... Jestem Ci wdzięczna za to. Wiem, że to jeszcze nie miłość, ale zauroczenie z całą pewnością. Podobasz mi się od pierwszego razu kiedy Cię zobaczyłam. Jesteś pierwszym basiorem, który się mi podoba, niegdy nie czułam takiego czegoś. Proszę Cię nie odżucaj mnie - powiedziała dość radosnym tonem nie chciała już dłużej tego ukrywać, lecz ostatnie zdanie wymówiła z zawachaniem. Wiedziała, że nie ma u niego szans. :(

Sheala

Cichaczem, hm, zresztą jak zwykle, Rene przeszła przez gąszcz roślin wokół lecznicy. Następnie zaczęła szukać wejścia do tegoż miejsca. Wytężyła wzrok, aż w końcu znalazła. Zauważyła czerwony napis, ale go zignorowała. Weszła do medyka i usadowiła się gdzieś na czystym skraju podłoża. - Witaj, Kochanie. - odezwała się do Master'a. - Witaj, nieznajoma wadero. Jestem Renesmee. - przedstawiła się Sherii i uśmiechnęła się do niej. Owinęła łapy ogonem patrząc na kurz zalegający na jednej z półek.

Sherii

- Eee... Cześć... Masterku wykonałam swoją pracę, którą mi zleciłeś. Cieszę się, że mogłam Ci pomóc i miło się rozmawiało, ale na mnie już pora - powiedziała uśmiechając się do basiora.
- Bywajcie! - pożegnała się z wilkami i wybiegła. Chciała jak najszybciej wyjść z tej glupiej sytuacji. Wychodząc spojrzała jeszcze raz na parę puściła oczko Masterowi. xD

Sheala

Uniosła jedną brew, a na jej pysku pojawił się grymas. - Czyżbym coś zrobiła źle? - zapytała nie patrząc na wilka.

Master

- Nie, skądże piękna Renesmee. Po prostu... Sherii się we mnie zakochała i właśnie wyznała mi to w momencie, kiedy weszłaś... - zawahał się.
- Nie uważasz, że powinienem z nią o tym porozmawiać? - popatrzył na nią. Zaczął przebierać łapami.
- Boję się, że sobie coś zrobi. Tak nagle wybiegła...- wyjaśnił, ale za wilczycą się nie obejrzał. Pytał w końcu swoją wilczycę o zdanie.
- Ty bardziej się znasz na kobiecym punkcie myślenia, piękna Renesmee. - czuł się dziwnie.

Sheala

- Mów mi Rene. Będzie szybciej. - wtrąciła - Myślę, że powinieneś jej wytłumaczyć, że Twoje serce już bije dla kogoś innego. Nie pozostaje Ci nic innego, jak powiedzieć jej, że zostaniecie najlepszymi przyjaciółmi. - wyjaśniła mu pokrótce. - A jak tam łapa? - zapytała z troską w głosie.

Master

- Za bardzo podoba mi się Twoje imię, Renesmee... - powiedział.
- Myślisz, że sobie teraz sama poradzi z tą myślą? Nie chce odratowywać samobójców- lekko się skrzywił, gdy przypomniał sobie jak to jest, jak się np; skacze z urwiska.
- Łapa... Boli. Ale wojownik się przed sobą do tego nie przyznaje- uśmiechnął się blado.

Sheala

- Ale wszystko będzie z nią dobrze, prawda? - dopytywała przyglądając się nieszczęsnej łapie.