Leczenie

Omega

0mega próbowała ciągle pocieszać Getsu. Wydawało jej się, że słyszy kogoś. Rozejrzała się, ale nikogo nie widziała. Usiadła koło wilczka i obejrzała jego łapkę. Zobaczyła, że leci krew z rany bardzo się wystraszyła. Chciała powstrzymać krew, ale wiedziała, że nie może, bo nie mam uprawnień. Zaczęła wyć, żeby ktoś ją usłyszał.

Getsu

- Chyba złamałem łapkę - zwrócił się do Qedra niepewnie. Drgania mu trochę przeszły.
Getsu leżał, po czym powiedział: - Bardzo przepraszam za gips. - Schylił łepek potulnie i ze skruchą.

Omega

- Przepraszam za gips. Na początku nie wiedziałam, że nie można. Pochyliła łeb. - Czy złamanie jest poważne. - zapytała. Z jej oczy już tak nie leciały łzy.

Getsu

Getsu raz zawył tak głośno z bólu. Wilczek zaczął się wiercić na boki łapka coraz bardziej go bolała. Nagle zaczęła mu lecieć krew. Wilczek cały czas płakał i płakał.

Qedr

- Mniejsza o gips. - mruknął i zaczął grzebać w szafce wyjmując najróżniejsze specyfiki, narządy i przedmioty porzebene do opatrzenia łapy tego szczeniaka.

//To Getsu musi mi napisać, czy złamanie jest poważne, czy nie... Nauczcie się w końcu, ludzie//

Omega

Omega nie wiedziała co robić. - Proszę pomóż Getsu. Bardzo proszę. - zawyła żałośnie wilczyca do Qedr.

Getsu

Getsu zamknął oczy i zaczął piszczeć, widząc wszystkie wyciągnięte rzeczy. Wilczek wystawił łapkę z bólem. Zamknął oczy i cały czas pytał się czy już gotowe.

Omega

- Nie martw się. Za niedługo będzie po wszystkim. - pocieszała Omega Getsu. Odwróciła głowę w stronę Qedra i patrzała jak przygotowuje różne przedmioty.

Getsu

Wilczek po słowach Omegi stał się odważniejszy. Otworzył oczy i patrzał jak Qedr wszystko wyciąga. Getsu usłyszał jakąś muzyczkę i od razu się od stresował.

Omega

Omega popatrzała na Getsu. - Jak się czujesz ? - zapytała z troską wilczyca z troską. Położyła się koło wilka.

Getsu

- Chyba lepiej - odpowiedział wilczek. Getsu nie umiał się doczekać kiedy będzie mógł skakać. - Czy trudno jest zostać lekarzem? - Spytał ciekawskim tonem Qedra.

Omega

Omega położyła się koło Getsu. Patrzyła na te wszystkie rzeczy, które wyciąga Qedr

Helios

Helios wciąż czekał na opatrzenie jego złamanej łapy, był już tym poirytowany. Złamanie nie było poważne, jednak uciskało nerw, przez co Helios nie czuł b ólu, tak jak normalnie by cxzuł. Dlatego się denerwował.

Ps. Proszę szybciej odpisz Qedr, bo zaraz będę musiała przynieść, a raczej Hel przynisie Brit z krwawiącą łapą.

Getsu

Getsu spojrzał w bok. - Ty też złamałeś łapkę? - Spytał się leżącego wilczka. Po czym spojrzał na Qedra. Wilczkowi spodobały się wyciągnięte rzeczy.

Omega

Omega popatrzała na Heliosa. - Co tak długo? - pomyślała wilczyca. Położyła łeb na łapach myśląc o czymś.

Getsu

Getsu zobaczył jak Omega kładzie łebek na łapkach i zrobił to samo. Wilczek myśli, co by zrobili jego rodzice, jak by żyli z jego łapką i, czy uratowaliby go przed spadnięciem z drzewa. Po tych myślach, zaczęły mu łzy spływać z oczu.

Omega

- Dlaczego płaczesz? Boli cię łapka? - zapytała Omega z troską. Popatrzała na Getsu. Podeszła bliżej niego. - Przynieść ci coś? - dopytywała się wilczyca.

Getsu

- Tęsknie za rodzicami, ale oni nie żyją - powiedział z łzami w oczach. Wilczek miał dziurę w sercu, bo nie miał rodziców. Getsu pamiętał, że rodzice zawsze byli wokół niego, nawet oddali za niego życie.

Omega

- Przykro mi. - powiedziała Omega pocieszającym tonem. Położyła głowę i myślała o przykrych przeżyciach jej rodziców, czy mają coś wspólnego z rodzicami Getsu.

Getsu

Getsu zobaczył, że Omega martwiła się tym, bo jej rodzice też chyba nie żyją. Wilczek przysunął się do wilczycy i próbował ją pocieszyć. Wyją lizaka którego znalazł na łące i podał Omedze.