Leczenie

Ryemi

Ryemi weszła do lecznicy z uśmiechem jak rogalik:
-Dzień dobry państwu!-przywitała sie głośno.
-Athreyu...Nie wiem dokładnie co sie jej stało, ona wam opowie.
Spojżała się w stronę szarej wilczycy osłychującej pacjenta.
-Jest jeszcze jakiś lekarz? Athreyu, wejdź.-rzuciła potm w strone wejścia.

Athreyu

Smoczyca doczołgała sie do stóp małej Ryemi. Wyglądała fatalnie. Jej biały kolor przesiąkał gdzie-nie-gdzie fioletem, ba purpurą!
-Ach, nie powiem wszystkiego....Niewiele pamiętam. Upadek z dużej wysokości, aaaa...-zawyła. Była strasznie obolała, wymagała natychmiastowej pomocy.

Arakael

- Jest tu kto??? halo..... - Zobaczył że nikt nie odpowiada więc postanowił oznajmić przybycie nowego rannego trochę głośniej
- JEST TU KTOŚ?!!!!!!-Krzyknął, po czym położył rannego wilka

Amija

Przybiegła chwilę po nich. - Chyba tu nikogo nie ma... - mruknęła, ale postanowiła poczekać. Usiadła w kącie i rozejrzała się dookoła.

Yumi

Wbiegła do lecznicy.
-Czekaj. Poszukam kogoś. - Powiedziała lekko zdyszana. I zaczęła prawie kręcić się w kółko, żeby kogoś znaleźć.

Aderwana

Aderwana przyszła i zaczęła szukać lekarza, po czym wołała: - Halo, pomorze jakiś lekarz. - Wilczyca usiadła przy rannym wilku.

Yumi

-Czekajcie... Jak byłam mała mama przykładała mi do ran takie jakieś liście... Takie owłosione - Tak śmiesznie to brzmiało ale nie była to pora do śmiechu.
-Zaraz wracam i idę ich poszukać. - Wybiegła z lecznicy.

Amija

Popatrzała za wybiegającą wilczycą, po czym wzrok utkwiła w rannym. Zawsze jak coś się działo, ona musiała tam być. Tak było i tym razem...

Jerome

Wilk został przyniesiony tutaj mimo woli. Charknął jeszcze kilka razy wypluwając szkarłatną krew. Musiał mieć krwotok wewnętrzny. Zmruzył ślepia gdyż obraz mu się trochę rozmazywał. Czuł się dziwnie. Pierwszy raz od...urodzenia? Tak od narodzin ktoś mu pomógł. Nie przywykł do tego. Strzepnął uszyma podnosząc się mimo bólu i splunął krwią. - Nie trzeba mi lekarza. Zresztą mają Oni na głowie wazniejsze rzeczy niż ja. - mruknął i szukał wzrokiem wyjścia jednak idąc wpadł na szarą wilczycę i znów zjechał na podłogę bezsilnie. - Ta łapa. - syknął.

[może ustalmy kolejność pisania bo panuję mały chaos. Proponuję tak:
Arakael, Yumi, Aderwana, Amija i Ja. Pasuje?]

Amija

Powoli się podniosła. - Może być złamana. - powiedziała i spojrzała na niego. Nie wiedziała co ma robić, nie znała się na medycynie. W przeszłości jakoś sobie radziła, ale teraz...

/ Może być.

Yumi

Widząc wszystko Yumi weszła.
-No i trzeba było wstawać? A ty jesteś poważnie ranny. Nie źle się załatwiłeś. I dlatego musi Cię obejrzeć lekarz. - Powiedziała stanowczym tonem. Dała każdemu po paru listkach.
-Przyłóżcie mu to do ran. - Rzekła.
-Lekarzem nie jestem. Ale wiem, że złamaną łapę trzeba jakoś usztywnić. Tylko jak? - Zapytała.

//Może być//

Arakael

Spojrzał na rannego wilka
- Łapa powiadasz? co z nią?? Podszedł i usiadł przy nim
- Możesz ruszać palcami??
Wziął liść i przyłożył mu do rany na brzuchu

/"Okej pasi"\

Yumi

Yumi zaczęła przykładać liście do ran.
-Ma złamaną łapę. Wiecie może czym ją można usztywnić? - Zapytała jeszcze raz.
-Lekarzem nie jestem, ale wiem że tak trzeba.

//Aderwany nie ma. Amija możesz pisać :)//

Amija

/ Aderwany nie ma, więc ja piszę.

Usiadła przy wilku i przyłożyła liście do rany. - Można usztywnić jakimś patykiem czy deską, ale gorzej z bandażem. - odpowiedziała wilczycy.

Arakael

- Ja wiem!! Wstał i wybiegł, po chwili wrócił trzymając w pysku grubą, twardą gałąź.
- Może tym? - zapytał i wypuścił gałąź na ziemię.
- Jeszcze jedno! - Wybiegł i przyniósł kilka długich, giętkich korzeni
- A tym możemy mu to przywiązać do łapy!
- tylko co z bandażami....

Jerome

Nie no wilk z tak dziką naturą jak Jerome niestety za takim cyrkiem nie przepadał.
- Nie chcę być niegrzeczny, ale nie potrzeba mi takiego chaosu. - mruknął lekko warcząc lecz nie na nich a z powodu bólu, krwotok wewnętrzny. Z jego pyska wylewala się krew. Wstał i zbierając siły choć wiedział, że zrobi sobie tym jeszcze większą krzywdę opuścił lecznicę zostawiając za sobą plamy krwi i kilka liści, które odpadły z jego ciała. Bądź co bądź ich zachowanie było dla niego dziwne acz miłą niespodzianką.
[zt]

Yumi

-Czekaj! - Krzyknęła za wychodzącym wilkiem. Ale za późno. Już wyszedł i gdzieś zniknął
-No racja. To ja życzę szczęścia. - Powiedziała.
-No to ja teraz nie wiem. Mógł chociaż poczekać. Usztywniłabym mu tę łapę. I jakoś by sobie poradził. Ale największym problemem jest brak lekarza. A niepokoi mnie to plucie krwią. - Przyznała

Arakael

- Chyba to jest w środku....to znaczy krwotok wewnętrzny....czy jakoś tak -Powiedział

Aderwana

- Mógł poczekać - powiedziała. Usiadła i rozmyślała. Później patrzała na wszystkich rannych i na wyjście.

Yumi

-Yyyy... Nie wiem. Nie znam się na medycynie aż tak - Powiedziała.

//Aderwana on już poszedł. Nie ma go tu xdd//