Leczenie

Paige

-Ah, Carliś! Drobne przecięcie! - odparła.

Aderwana

Aderwana spojrzała na wilki i pomyślała, że będzie na końcu, ponieważ ma tutaj dużo roboto. Wilczyca leżała, a jej stan się pogarszał.

Visse

- Hehe, dziękuję. - uśmiechnął się tylko, podrapał się jedną łapą po głowie zakłopotanty. Teraz należało wyleczyć rany na brzuchu Paig, ażeby nic nie stało się maluchom..

Carly

- Ah, ah, ah! - była chyba bardziej podniecona niż oboje rodziców - Nie wierzę, będę ciocią!
Jej dwubarwny ogon przecinał bez przerwy powietrze. Długie, spiczaste uszy poruszyły się. Stanęła na cztery łapy, usiadła na podłożu. Westchnęła głęboko.
- Żeby Waspuś był taki dobroduszny, heh - mruknęła wesoło.
Miała na prawdę dobry humor.

Sheala

Nie miała co do roboty. Cały czas ktoś przychodził, ale Qedr nie prosił jej o pomoc. Westchnęła cicho, ocierała ściereczką kurz zalegający na półkach, przy okazji czytała też tytuły na grzbietach książek.

Sky

Wleciała do lecznicy szybkością rakiety. Przez okno, a jakże inaczej. Nie obyło się również bez trzasku kilku zupełnie przypadkowych kieliszków, zapachu niebylejakiego trunku i paru innych odgłosów, które to wydobywały się z jaśniepańskiego oblicza Sky.
- Joł. - burknęła pod nosem, wciskając gdzieś w pole widzenia Sheali rogi szatana. Na jej pysku zawidniał szeroki wyszczerz, bynajmniej jak najbardziej przesłodkosympatyczny. A raczej starała się, by na taki wyglądał~ :3

Master

Przyszedł powoli, tym swoim kocim krokiem, spokojnie lustrując teren. Nic mu nie było, ale czuł się też niepotrzebny nikomu... Przyszedł zobaczyć, czy będzie dla niego jakaś robota. Zauważył Sky i uśmiechnął się pod nosem. Wszedł głębiej i dostrzegł też inną wilczycę... Odwrócił wzrok i posłał nikły uśmiech Sky.
- Cześć. - bąknął.

Sky

- Tak. Cześć. - rzuciła w przestrzeń, w pierwszym momencie zupełnie nie wiedząc, kim jest potencjalny odbiorca jej przywitania. Odwróciła się mechanicznie w kierunku Master'a, mierząc go uważnie. Oho, obcy.
- Teeeges... Coś pan taki markotny? - wymamrotała, unosząc lekko brew ku górze. Nie trzeba specjalisty, by dostrzec, że wydaje się jakiś... Wyssany z energii życiowej?
Inna sprawa, że Sky jest totalnym ignorantem w tych sprawach~

Sheala

Odwróciła się na pięcie, słysząc jakieś niebiańskie krzyki i trzask potłuczonego szkła. - Sky! - odezwała się, a na jej pysku pojawił się banan. Ta mała potrafiła poprawić jej nawet najczarniejszy humor. - Witaj, Master. Pewnie już mnie nie poznajesz. Nie dziwota, w końcu nie widzieliśmy się kupę czasu. - powiedziała niezainteresowana w ogóle jego przybyciem. Podeszła do Sky, ukradkiem.. niby to przypadkiem położyła łapę na jej głowie, jak niegdyś ona robiła. No i kto tu ma teraz władzę? W drugiej łapie trzymała ową zakurzoną szmatkę. :3

Sky

Drgnęła kilkakrotnie, jakby poparzona łapą Sheali.
- N... Nie przeginaj... - burknęła złowrogo, zerkając kątem swoich jakże-przepełnionych-mhrokiem ocząt na jej wyraźnie usatysfakcjonowane pysio. Sky nie lubi dyskryminacji. :C

Master

- Bywa.- rzucił zdawkowo, przysiadając na kuprze. Posłał jej szerszy uśmiech, ale Sheala łatwo mogła dostrzec, ze basior wygląda, jakby jakiś ciężar, który nosił na barkach przygniótł go do ziemi dodając 10 lat. Pogodził się? Nie. Dalej nie mógł zrozumieć... Dlaczego. Ale nie chciał też do tego wracać. Napotkał ją teraz po raz pierwszy od... od tamtej sytuacji.

Po chwili rozmyślań skrzywił pysk.
- Niezła gitaryja. Mogę pobrzdękać?- zapytał Sky.

Sheala

Jej powieka delikatnie drgnęła. - A co mi zrobisz? - jej uśmiech poszerzył się momentalnie, zaczęła obracać 'w łapie' szmatkę, zadowolona że ma nad nią władzę. Muhahahah! xD
- I jak tam życie, Master? Rozchmurz się. Nie chcemy tu ponuraków. - dodała. Ostatnio jakoś zmiękła.
Rany na łapach były jeszcze widoczne, ale nie paliły już żywym ogniem..

Master

Niechętnie odwrócił wzrok. Choć nie miał gdzie się podziać, chciał uciekać. Po co torturować samego siebie? Renesmee... Jego piękna, kochana. Nawet nie zdawała sobie sprawy, co takiego mu zrobiła.
Wstał i otrzepał się, nie wiedząc co robić.
- Życie? Kiedyś tam się skończyło.- szepnął, nie licząc, że ktokolwiek to usłyszy.

Sky

- A brzdękaj do woli~ - z rytualną czcią podała Master'owi gitarę. Dlaczego więc oddaje w jego łapy tak cenną dla siebie rzecz? Oł, pytanie z odpowiedzią bardzo przewidywalną - po prostu miała taki kaprys, taki sam, jaki teraz nakazywał jej pokazać Sheali, gdzie zimują Yeti. Latują? Nieważne. xD'
- Nie chcesz wiedzieć mała, oj, nie chcesz wiedzieć... - zarechotała swoim arcyobłędnym śmiechem, który zapewne nic dobrego nie wróżył. To tylko jej wrodzona chęć uprzykrzenia życia innym, nic szczególnego.

Master

Ah, wybiegłby z okrzykiem szaleńca, ale... Ta gitara! Z jeszcze większą czcią wziął ją. Pogłaskał delikatnie, przeciągnął po gryfie... Mrr.
Zaczął od prostej improwizacji w obrębie jednej skali, ale jego muzyka zaczęła coraz bardziej przyspieszać... Zamykał się w innym świecie.

Sheala

- No, dawaj maleńka. - zachęciła ją do zrobienia czegoś nienormalnego. Nienormalnego? E tam, przesadzam. Uśmiechnęła się zawadiacko, szukając wzrokiem czegoś, czym mogłaby jeszcze poddenerwować Sky.
- Dalej masz mi za złe, że odeszłam? - zwróciła się do Mastera, jednak ciągle była zajęta Sky. - Zapracowałeś sobie na to. Nie było Cię. Umierałam z tęsknoty. Miałam tak więdnąć? - pociągnęła nosem, bo jakieś drobinki kurzu ze szmatki tam się dostały..

Sky

- Ach tak? - wykrzywiła wargi w jednym ze swoich najwredniejszych uśmieszków.
- Nie musisz się już kryć ze swoim romansem! Widziałam, jak zarywasz do niejakiego Leopolda! Hahaha, nie masz argumentów, by się bronić! - wskazała na nią swoją łapą, stawiając swoje uszka na sztorc. Shealo, a niech Cię chaos pochłonie, że doprowadziłaś ją do tego stanu. :<

Master

Zacisnął szczęki.
- Zanim odeszłaś... Zdradziłaś mnie. Nigdy nie chciałaś ze mną poważnie rozmawiać, bawiłaś się mną... A potem zwyczajnie na polu, z nim...- zamknął też oczy. Muzyka stała się ostra, szarpał struny z delikatnością, a jednocześnie agresywnie i szybko, przechodząc płynnie między dźwiękami.
Potem usłyszał słowa Sky. Więc nawet szczeniaki tak o tym mówiły, o wszystkim wiedziały? Kolejny policzek.

Sheala

- Ale Leopold jest poza zasięgiem! - poskarżyła się, trzepocząc rzęsami. Westchnęła, odkładając swoją łapę z głowy Sky.
- Byłam młoda i.. choć trudno to przyznać, głupia. - odwróciła swoje oczy w poszukiwaniu jakiegoś obiektu, na którym mogła zatrzymać wzrok, ale nic nie pomogłoby jej się wymigać. - Moje uczucia były szczere. A Ciebie nie było. To nieprawda, że byłeś. Ah, po co ja Ci to mówię? Zasługuję na śmierć, wiesz? Te rany... - zatrzymała na chwilę, wzięła głęboki oddech żeby się uspokoić. - To nauczka. Mogło być gorzej, ale co mi tam. I tak pewnie Cię to nie obchodzi, że demon omalże mnie zabił. - uśmiechnęła się żałośnie, zaciskając zęby.

Master

Miał jej powiedzieć, że jej rodzinka chciałą go już dwukrotnie wykończyć za to, że jej bronił? Że i jego demon zaatakował? Że wił się w boleściach długie tygodnie, a gdy wrócił, doszedł jakoś do siebie, zobaczył ją liżącą pysk innego wilka? Nie czuł takiej potrzeby. I tak nie byłaby w stanie cierpieć jak on wtedy. Uszedł z tego z życiem i nie chciał do tego wracać.
- Nie masz pojęcia nawet, gdzie byłem. I dlaczego. Nie zainteresowało Cię to. - powiedział cicho, a muzyka zlała się z jego cichym wyrzutem.