Leczenie

Nikita

Nikita przyszła tutaj krokiem normalnym .
Mimo , że z jej tułowia wciąż ściekała krew ona szła z dumnie podniesioną głową . Po chwili zatrzymała się i zamiotła ogonem po powierzchni ziemi .
Łeb spuściła ku dołowi . Niuchnęła nosem po ziemi . Wyczuła tu zapach wilka lub wilczycy . Rozejrzała się i dostrzegła tu wilczycę . Uśmiechnęła się zawadiacko . Była z siebie dumna .
Zbliżyła się powoli do brzegu . Weszła wolnym krokiem do wody i tam zanurzyła się .
Po chwili wynurzyła łeb i oparła go o ziemię . Łapami zaparła się o głaz i tak sobie stała , czekając aż rany się zagoją .

Kolto

-Walczyłem z wilczycą i mam parę silnych ran-mówię i czekam na lekarza

Nikita

Nikita popatrzyła z obrzydzeniem na basiora . - Walczyłeś z waderą ?! - Zapytała nie dowierzając . - Co za idiota ! - Pomyślała . Nikita nigdy by nawet nie pomyślała o tym , że też basior toczył walkę z waderą !

Bridget · Gość

Czekała na reakcję Taranisa lub Mastera. Nie chciała dłużej czekać więc wyszła nucąc coś pod nosem. Wyjaśnila co wiedziała i czekać nie będzie...

Hakann

Hakann prosto z miejsca wypadku przyszedł do lecznicy. Powód był dość duży. Gdy Hakann chciał pogadać z gryfem przypadkowo potknął się o kamień i rozciął mu dość duży kawałek skóry. Gryf zareagował od razu. Wilk nawet nie wiedział co się dziej ,tak szybki był cios danego ptaka. Swoimi pazurami zaślepił wilka. Teraz basior potrzebuje pomocy. Liczą się sekundy i minuty ponieważ Hakann może stracić wzrok. Wilk teraz leży bez czynnie ,trzęsąc się ze strachu.

Getsu

Getsu przyszedł tutaj w bardzo ciężkim stanie. Po chwili przybycia upadł na podłogę. Spojrzał na wszystkich. Czekał aż ktoś do niego podejdzie i mu pomoże.

Flake

Wkroczyła niepewnie na tereny lecznicy. Źle się tutaj czuła... Zatrzymała się nieopodal wejścia i rozejrzała w poszukiwaniu znajomego wilka, którego zastała nad morzem w bardzo złym stanie. Zauważyła go i podeszła do niego szybkim krokiem. Zatrzymawszy się obok Getsu, rozejrzała się jeszcze raz, tym razem w poszukiwaniu lekarza. Oczywiście, jak zwykle go nie było.

Getsu

Getsu spojrzał na Flake z uśmiechem. - Hejka - powiedział z trudnością, ale czuł że pomału mu się polepsza. Po chwili jego oczy szukały lekarza.

Flake

Uśmiechnęła się lekko do znajomego, przyglądając mu się uważnie. - Już lepiej z twoim oddychaniem? - zapytała, a w jej niskim, acz dziewczęcym głosie można było dosłyszeć najprawdziwszą troskę. Flake nie była już wilczycą tak nieczułą na czyjąś krzywdę jak kiedyś.
Westchnęła ciężko. Na nią już czas. Uśmiechnęła się do Getsu i powiedziała. - Ja już muszę iść. Do zobaczenia - po tych słowach odeszła.

Hari

Przyszedł tutaj szybkim krokiem, niosąc na plecach pokaleczoną biało-niebieską wilczycę. Rozejrzał się dokoła, chcąc wyłapać gdzieś sylwetkę lekarza bądź pomocnika.
- Przepraszam! Mam tutaj ranną osobę! - krzyknął, pragnąc aby ktoś jak najszybciej się zjawił.

Hatsune

Nie ruszała się.. Była osłabiona, gdyż brakowało jej krwi, która wciąż spływała z jej ran. Oczy miała zamknięte, a jej zakrwawiony ogon zwisał bezwładnie. Co chwilę kaszlała krwią gdy tylko chciała coś powiedzieć. Teraz poczuła najbardziej jak bolesne są jej rany. Spalone w niektórych miejscach ciało piekło okropnie, więc Miku miała zaciśnięte zęby. Przy każdym oddechu czuła rozrywający ból w bocznej części ciała gdzie miała wbijany sztylet..
Jedynie przezroczyste łzy napływające do oczu uciekały aby schować się w rzadkiej sierści na pysku. Łzy szczęścia. Łzy dziękujące...

Getsu

Spoglądał krótko na odchodzącą Flake, lecz zaraz położył głowę na ziemi, czując zawroty. Okazało się, iż polepszyło mu się jedynie pozornie. Zacharczał ciężko, zakaszlał, czując metaliczny smak w pysku. Było mu duszno, coś ściskało go za gardło, nie potrafił wziąć pełnego oddechu. Po chwili krztuszenia się nawet te płytkie, szarpane wdechy i wydechy nic nie dały.
Leżał i patrzył przed siebie blaknącym spojrzeniem. Leżał i... umierał? Widać obrażenia po upadku z klifu były poważniejsze, niż sądził. Czuł ogarniające go zimno, przejmującą pustkę dławiącą jego byt. I właśnie wtedy poczuł, że jest naprawdę wolny. Zapadł się w ciemność, serce przestało bić. Odszedł, umarł... i nie ma już nic.

FlowerSkyLove

przybyła.Położyła się.zobaczyła innego wilka.nagle przypomniał się jej woldman.choć ciężko poszła w las.

Hatsune

Spędziła około cztery dni w lecznicy. W tym czasie rany przestały krwawić gdyż organizm zaczął posyłać tam potrzebne składniki aby te, na szczęście wąskie, zadrapania zapełniły się skrzepniętą krwią i rana mogła wyzdrowieć pod osłoną. Rany nie były poważne, lecz było ich dużo na ciele co sprawiało problem. Nacięcia nożem także podjęły działanie odnowy, więc zostaną po nich tylko małe blizny. Sierść nie była spalona aż do samego ciała dzięki czemu będzie mogła odrosnąć. Teraz żeby nie wyglądała jak po kiepskim strzyżeniu musiała tylko skrócić sierść do takiej długości jaka była w miejscach lekko spalonych. Pogoda jej sprzyjała i mimo krótkiej sierści będzie jej w sam raz. Zdążyła już dojść do siebie. Siedziała pod skalną ścianę lecznicy wzdychając. Jej spojrzenie ulokowało się w nieznajomym basiorze, który jej pomógł. Ciągle wplątywała się w kłopoty, z których ktoś musiał ją wyciągnąć..
- Nie wiem jak mam Ci dziękować. Jestem twoją dłużniczką.. - rzekła cichym głosem do bohatera, po czym ostrożnie wstała. Kiwnęła głową na pożegnanie, powoli oddaliła się od tego miejsca a następnie pobiegła w stronę swojego legowiska w Watasze Wiatru...

Hari

Spojrzał za odchodzącą wilczyca, nie zdążywszy nawet powiedzieć, że przecież nie ma za co dziękować. Potrząsnął łbem, zastrzygł uszami, po czym rozejrzał się po pomieszczeniu. Widział martwego osobnika, pełno rannych - gdzie do licha podziewali się pomoc czy lekarze? Umarł im pacjent, a inni nie są w cale lepszym stanie! Pokręcił łbem, wiedząc, iż on nie będzie w stanie im pomóc. Wyszedł stąd czym prędzej, nie oglądając się za siebie.

Satrin

Leciał z Kadajną na grzbiecie. Potem wylądował i ściągnął ją z grzbietu i położył na ziemie. - Pomocy potrzebny natychmiast lekarz - krzyczał.

Arcebic

-Nie znajdziesz tu lekarzy.-Mruknęła lądując na glebie nieopodal niego.-Nie odwiedzali tego miejsca przez wiele tygodni przez co wielu straciło swe życie.
Spojrzała na wilczycę, wystarczyła obmyć ranę wodą z ziołami i założyć opatrunek. mimo to nie poruszyła się.

Kadajna

Kadajna otwarła oczy i zapytała ledwo co dosłyszalnym głosem. - Gdzie ja jestem?
Tętnica była uszkodzona.

Satrin

Umiesz robić opatrunek, bo ja nie, a tak w ogóle to jestem Setrin - powiedział z uśmiechem do smoczy-cy. Zmierzył ja wzrokiem. - W lecznicy - odpowiedział.

Arcebic

Odwzajemniła pogodny uśmiech, lecz szybko podeszła do szafki z przeróżnymi ziołami. Wypatrzyła miętę i tymianek. Zmoczyła je w zbiorniku z wodą po czym przemoczone wycisnęła na opatrunek leżący w kącie. Biały materiał od razu zabarwiła zielona substancja. Arcebic podeszła do wilczycy i założyła jej opatrunek z wyciągiem z ziół na szyję.
-Będzie na początku z lekka piekło, lecz rana się odkaża. Zaraz poczujesz ulgę.-Spojrzała na smoka. Zaimponował jej swą dojrzałością, lecz nie miała w zwyczaju mówić głośno o swych uczuciach przed nieznajomymi.-Nieźle się spisałeś.-Rzekła tylko i odwróciła wzrok.