Leczenie

Dream

-Dobrze może chodźmy do góry wilków -zaproponował . I uśmiechnął się promiennie do niej. wiedział ze może zgodzi się, czuł takie przeczucie.Kochał ją ponad wszystko i czuł ze z kimś się spotka tam, może z siostrą. Któż to wie zobaczymy.

Siomha Lorcan

- Dream... najpierw powinien obejrzeć cię lekarz...- powiedziała surowo. Oj, była nieustępliwa i to bardzo. A już zwłaszcza, gdy chodziło o bliską jej istotę.- Poczekamy. Zdążysz mi się jeszcze pochwalić Swoim głosem.

Dream

Dobrze myszko -szepnął cicho i poruszył się, oczekując słów od lekarza czy będzie widział czy tez nie. Myślał czy sobie poradzi czy tez nie. - Siomha wybaczysz mi kiedykolwiek że oślepłem - szepnął i oczekiwał wytrwale na jej wypowiedź.

Siomha Lorcan

Zamrugała nerwowo powiekami.- O co Ci chodzi?- spytała troszkę ostro.- Jak możesz myśleć, że nie wybaczę? Z resztą, co mam wybaczać?!- była lekko zdenerwowana. Nie wiedziała, co go popchnęło do takich dziwnych słów. Pokręciła łbem, nie dowierzając.

Dream

Żałował tych słów i szepnął -dobrze masz rację-i dodał -Jesteś naprawdę piękna - i uśmiechnął się serdecznie. Poruszył ogonem i powiedział nagle -lubisz kwiaty bo ja baaardzo, a najbardziej róże -i poruszył lekko uszkiem i pocałował ją.- Wiesz lubię czekoladę a ty - mruknął oczekując jej odpowiedzi.

Viktoria

- Koku... - Powiedziała cichutko Viki. Otuliła koleżankę.
- Przestań się trzęsć moją droga... - Powiedziała i zerwała się po wodę. polała wilczycę wodą, aby ta sie ocknęła. Podpadszyła ten sposób niegdyś u ludzi.
- No, Koku... Powiedz coś... Szybko! - Mówiła zestresowana Viki. Podeszłą do Jaela.
- A co z twoją łapą? Bardzo boli? Czekaj, też poleję wodą. Może trochę pomoże... - Powiedziałą Viki i znowu poszła po wodę. Nalała do kubeczka i polała na łapę Jaela.
- Lepiej, przyjacielu? - Mówiła z troską.

Siomha Lorcan

Wadera uśmiechnęła się ciepło, ale jako że Dream nie mógł tego zobaczyć, całe ciepło tchnęła w głos.- Lubię kwiaty, ale bez przesady. Najbardziej te naturalne, rosnące dziko. Co do czekolady... nie wiem... nie próbowałam...- wyznała cicho, ale śmiejącym się głosem.

Dream

Uśmiechnął się i westchnął i po chwili szepnął - Miałaś kiedyś partnera i dziecko -zapytał z ciekawością . -Ja miałem ale ona mnie zraniła, porzuciła mnie dla bogatego wilka -westchnął i powiedział.- ty się dla mnie liczysz , Bardzo cie kocham i nigdy cię nie opuszczę- uśmiechnął się ciepło i zaczął dalej mówić jakby ciągnął kolejny inny temat -masz rodziców, bo ja nie zginęli. Matka umarła w ciężkim stanie porzucając Arianę moją siostrę , a ojciec xardias zginął w przepaści ratując ją przed kłusownikami i zasmucił się.

Siomha Lorcan

-Nie mam nikogo, poza moimi córkami i Tobą.- wyznała, tuląc się.- Ja Cię nigdy bym nie zdradziła. Nigdy.- szepnęła cicho i wtuliła się jeszcze mocniej. Mnóstwo myśli kłębiło się w jej głowie, a żadna nie trwała dłużej niż parę sekund.

Samuerian

Jael szybko wyrwał swoją łapę. Woda? Czy Viktoria zwariowała? Nienawidził wody. Woda była mokra. A on był z Watahy Ognia. Ciepło. Sucho. Ogień. Spojrzał na biedną Koku. Viktoria się wprawdzie starała, ale podobno kiedyś zrobiła już coś takiego i jakoś się nie zmieniła. Więc czemu nagle miałby się do niej przekonać? Martwił się stanem KokuRai. Miał nadzieję, że to nic groźnego, bo zdołał polubić tę wilczycę.

Viktoria

- Oj, wybacz, Jael. - Powiedziała speszona Viki. Chciała tak dobrze, aby Jael w końcu znów jej zaufał. Ale wilczyca sporo nabroiła, więc i sporo będzie musiała odrobić.
- Przepraszam Cię. Zapomniałam, że nienawidzisz wody. Jeszcze raz sorry. - Przepraszał Viki z uśmiechem na twarzy. Ale jej uśmiech oznaczał - Proszę wybacz mi... Mój przyjacielu... Staram się jak mogę, aby odkupić moje winy...

Samuerian

Jael odwrócił wzrok od Viktorii. Nie mógł już znieść jej towarzystwa. Przecież wiedziała, że to co robi... a może nie wiedziała? Może nie wiedziała, że... ale przecież to on ją zranił? Prawda? Więc chyba nie powinien jej winić za to, że nie pozwala mu zacząć od początku. Zbyt łatwo chciał się pozbyć jednej dziewczyny, aby zacząć z inną. No i właśnie - którą? Nie był chwilowo zauroczony żadną wilczycą. Oczywiście zawsze był podrywaczem, więc podobała mu się niemal każda wadera. Ale czy kiedykolwiek dozna w życiu miłości? Na pewno nie zakocha się na siłę. I na pewno nie w Viktorii.

Dream

-Wiem o tym, bo ci ufam Najmilsza-szepnął ciepło i pocałował ją. Pogładził ją po główce i mruknął -Wiesz jak wyjdziemy z lecznicy to pójdziemy po Kyrinę i do mojego domku -dodał i poruszył leciutko uchem.

Siomha Lorcan

-Ale może Ty nie wiesz, lecz ja lubię bardziej dzikie klimaty. Wszystko, co ludzkie, źle mi się kojarzy.- wytłumaczyła.- Mam dużą jaskinię, bardzo ciepłą. Może tam byśmy poszli z Arianą?

Dream

-Dobrze to więc chodźmy z Arianą do twojej jaskini - uśmiechnął się i pogładził ją po włosach czule jak matka. Poruszył lekko uszkami i zaśpiewał cicho dla niej bo bardzo chciał to zaśpiewać.
Kontusz oblekę,
Pałasz zapasę,
Pójdę do dziewczyny,
Pójdę do jedynéj,
Tam się ucieszę.

Wyszła dziewczyna,
Jak różowy kwiat,
Oj stała, stała,
Oczki zapłakała,
Zmienił jéj się świat

Czegóż ty płaczesz,
Dziéwczyno moja?
Jak nie mam płakać,
Nie mam żałować,
Nie będę twoja.

Będziesz dziewczyno,
Będziesz dalibóg,
Ludzie mi ci rają,
I rodzice dają.
I sam sędzia Bóg.

W niedzielę rano
Wianek uwito,
Bodaj cię hultaju,
Bodaj cię niecnoto,
Na pal przybito.

Jak mnie zabiją,
Któż mnie pochowa?
Ja cię pochowam,
Ja cię pochowam,
Jak będę twoja.

Płacze dziewczyna,
Stojąc na ganku,
Na coś mnie zdradził,
Na coś mnie zdradził,
Jasiu kochanku?

Ty pójdziesz górą,
A ja doliną,
Ty zakwitniesz różą,
Ty zakwitniesz różą
A ja kaliną.

Ty pójdziesz górą,
A ja lasami,
Ty się zmyjesz wodą,
Ty się zmyjesz wodą
A ja ślozami (łzami),

Ty pójdziesz drogą.
A ja gościńcem,
Ty będziesz panną,
Ty będziesz panną,
A ja młodzieńcem.

Ty będziesz panną
Przy wielkim dworze,
A ja będę księdzem,
A ja będę księdzem
W wielkim klasztorze.

Ty pójdziesz drogą,
Ja pójdę ścieżką,
Ty zostaniesz księdzem,
Ty zostaniesz księdzem,
Ja zostanę mniszką.

A jak pomrzemy,
Każemy sobie
Złote litery,
Złote litery
Wybić na grobie.

A kto tam przejdzie,
Przeczyta sobie:
Złączona miłość,
Złączona miłość
Leży w tym grobie.

KokuRai

Naglę oczy Koku się otworzyły, a wzrok przeniósł się na Jaela.
- Czy z twoja łapa wszystko dobrze? - zapytała prawie niesłyszalnym głosem. Koku nie miała w ogóle siły, a musiała się tego dowiedzieć. Koku usiadła, ale nie chciała mówić że już nie sił. Nie ma sił nawet, żeby coś powiedzieć. Woda, którą oblała ją Viki nie pomogła. - Powiedz prawdę - powiedziała, ale jak coś jeszcze zrobi to...
Koku nie miała sił nadal siedzieć, lecz nie mówiła tego. - Ja... - rzekła i upadła na podłogę. Jednak nie zemdlała. Wadera teraz już nie miała sił żeby cokolwiek powiedzieć, nawet ruszyć się już nie umie.

Samuerian

Jael spojrzał z niepokojem na Koku. Szybko podbiegł do niej, gdy wilczyca znowu upadła, ale jednak zachowała przytomność. Przeniósł wzrok na swoją łapę.
- Czy wszystko dobrze..? - rzekł cicho. - Tego nie wiem do końca. Wszystko na pewno nie. Ale co mi dokładniej jest mam nadzieję dowiedzieć się za chwilę. - Jael przerwał na chwilę po czym tonem nie znoszącym sprzeciwu dodał: - Ale najpierw ty.

KokuRai

- Nie. Jael ja chcę żebyś ty był zdrowy - powiedziała, ale zabrzmiało to tak jakby Jael był dla niej najważniejszy. Koku spojrzała na Viki, ale jej wzrok nie był normalny, lecz też nie oznaczał zło i dobro. Jej wzrok był bez uczyć.

Viktoria

- Koku! - Krzyknęła przerażona Viki. Podbiegła do niej i usiadła na przeciwko Jaela. Byłą trochę urażona tym, że Jael nie chce jej nadal przebaczyć. Poczucie winy nie dawało jej spokoju! Musiała pomóc jakoś Koku. Może to zadziała na jej przyjaźń z Jaelem. Zastanawiała się nerwowo co zrobić. Podbiegła do szafki i zaczęła szukać jakiś tabletek.
- Mam! - Krzyknęła z radością. Znalazła jakieś tabletki na takie osłabienie co miała Koku. - Podnieś głowę... O, tak... Dobrze... - I podała biednej wilczycy tabletki. Oby jej pomogły. Spojrzała się z bólem w oczy Jaela co oznaczało: "Jak to jej nie pomoże to już chyba koniec...". Nie chciała mówić tego na głos, aby wilczyca się nie martwiła jeszcze bardziej.

Qedr

Qedrowi ciśnienie znów podskoczyło. Kolejny delikwent nie znał swojego miejsca w tej lecznicy. No cóż. Zakradł się od tyłu do młodzieży. Chwycił Viktorię za ucho.
- Trzy-maj le-ki po-za za-się-giem dzie-ci - rzekł srogim tonem, a za każdą wypowiedzianą sylabą ciągnął Viktorię za ucho.
- Mówi Ci to coś?