Leczenie

Berenika

- Rozumiem. - Powiedziała do przyjaciela - To pogadamy?
Chciała coś robić ciekawego, bo było jej tu nudno, jak lekarka na kogoś czeka zamiast ją opatrywać. Teraz jednak już widziała wszystko, gdy Higer założył jej okulary. Wszystko było dla niej widoczne. Zobaczyła swego przyjaciela i też lekarkę. Zobaczyła szamankę i inne wilk. uśmiechnęła się.
- Ale świat jest piękny! - Zawołała.
Pierwszy raz znów tak się cieszyła, a jednak pamiętała o Fari.

Marley

- Wiem, że jest piękny. - Powiedział z uśmiechem - Tak jak ty.
Chciał sam, by jej rany się zagoiły. Wiedział, że już nie czuła bólu, a rany prawie już nie krwawiły. Westchnął cicho. Chciał jej pomóc najbardziej na świecie. Nic więcej, tylko to. Spojrzał na nią.
- Do twarzy Ci w tych okularach. - Rzekł.

Berenika

- Dziękuję. - Powiedziała.
Uśmiechnęła się i polizała przyjaciela po czole. Jednak nie po pysku, bo partnera miała. Westchnęła znów i spojrzała na dwór. Rany były prawie zagojone. Uśmiechnęła się szeroko i znów zwróciła wzrok na lekarkę. Niedługo pójdzie, bo rany się już zagoją. Wprost nie mogła się doczekać tej chwili. Jednak musiała jeszcze trochę poczekać. Rany były przemyte, bo gdy tu szła, to się wykąpała w wodzie. Pokręciła pyskiem.

Marley

- Bo to prawda. - Szepnął.
Chciał ją bardzo czymś zająć. Krwi już kapały zapewne tylko kropelki. Westchnął. Też chciał, by ona poszła tam, gdzie chce. Chciał stąd iść, lecz jednak mimo wszystko nie pozwalało mu to, że by osamotnił Shazzę, która by została sama z lekarzami.

Berenika

No tak. Shazz nie mogła wytrzymać. Z takimi ranami da się przeżyć. Wyrwała się lekarce i pognała w las. Już tego nie zniesie. Tyle czekała, że aż rany jej zagoiły. Zniknęła za krzakami zostawiając wszystko za sobą.
- Żegnaj Higeri! - Krzyknęła zdala.
Takie jej życie. Nie słynie z cierpliwości. Musiała biec na swój rewir.

zt.

Marley

- Powodzenia. - Powiedział pospiesznie do lekarki i poszedł.
Też zniknął, lecz gdzieś indziej. Westchnął cucho podczas biegu. Gdzie tym razem dobiegnie? Sam nie wie.

Katana

Lea · Wysłany: Sob 19:41, 05 Mar 2011 Temat postu:

Lea żwawym krokiem weszła do Lecznicy.
- Dzień dobry. - powiedziała. - Nazywam się Lea i jestem nowym Pomocnikiem Lekarzy. - przedstawiła się i rozejrzała po wnętrzu. Ujrzała znajomą twarz - Katanę. Niegdyś ją spotkała, ale kiedy to było...? Dawno, Lea była jeszcze szczeniakiem, więc Katana mogła jej nie pamiętać.

Kain · Wysłany: Pon 21:23, 14 Mar 2011 Temat postu:

Przyszedł z wilkiem na grzbiecie. Zerknął na jego nogę. Cholercia, powinien iść szybciej, krew zdążyła splamić mu czerwone futro. Gdy dotarł do lecznicy zauważył zamyślone postacie. Ech, one nie pomogą. Znalazł jakikolwiek posłanie. Położył na nim wilka. Zerknął na blat. Hm. Bandaże.. Idealnie. Wziął kilka i znów zabrał się do rany. Kawałki kości.. nie dobrze. Wilk i tak był pół przytomny.. to dobrze. Zaczął powoli układać kość od nowa. Chyba się zrośnie.. jeśli samiec będzie o nią dbał. Po długiej chwili udało mu się poprawić ranę. Ale musi to ktoś doglądnąć. Niestety, tą wprawę w układaniu ciała miał tylko z tej okropnej mocy.. Obrzydliwe. Dla innych.
Zabandażował nogę i wstał. Chyba nic więcej nie zrobi.

Taharaki · Wysłany: Pon 21:30, 14 Mar 2011 Temat postu:

Spojrzał na Kaina blado, ale z wdzięcznościa.
- Dziękuję... Jak... jak mogę Ci się odwdzięczyć? - zapytał cicho, łamiącym się głosem. Bolało. Ale musiało boleć. Siedzieć bezczynnie... Nie umie. Ale na razie ruszać się także nie potrafi. Da radę.

Kain · Wysłany: Pon 21:33, 14 Mar 2011 Temat postu:

- Nie zdradź mnie. Dzięki za obiad. - wyszczerzył białe zębiska i wyszedł. Ach, jakie świeże, zimne powietrze.. Miał nadzieję że wilk o nim nie powie. Zmył się z tąd jak najszybciej.
A za nim zapach krwi..

zt.

Taharaki · Wysłany: Pon 21:35, 14 Mar 2011 Temat postu:

Starał się pozbierać myśli do kupy. Zastanawiał się nad słowami wilka, który mu pomógł. Z czym miałby go zdradzić? Z tym, że jest krwiopijcą? Czy z tym, że jest jakby druga strona tego osobnika, strona dobra? Przymknął oczy. Sam nie wie kiedy zasnął.

Lea · Wysłany: Wto 20:45, 15 Mar 2011 Temat postu:

Lea spojrzała na dwójkę nowo przybyłych. Ledwie mrugnęła, a jeden z nich już zdążył się samodzielnie obsłużyć i wyjść. Podeszła do drugiego - zasnął. Rzuciła okiem na jego zabandażowaną właśnie łapę - nie najgorzej, chociaż opatrunek będzie trzeba zmieniać kilka razy dziennie. Postanowiła nie budzić wilka, przynajmniej na razie.

Taharaki · Wysłany: Śro 12:42, 16 Mar 2011 Temat postu:

Jednak sen basiora był czujny. Otworzył zatem oczy i ujrzał pochylającą się przy nim waderę. Uśmiechnął się blado.
- Taharaki jestem... - wypowiadał słowa z trudem, nadal był słaby, aczkolwiek czuł się już nieco lepiej.

EDIT (16.36 , 16.03.2011)
// Uznajmy, że Tah wyzdrowiał, ok?
Wymaga tego inna akcja w fabule... //

Basior wparza do lecznicy. Widać, że jest zdenerwowany, trzęsie się, jego sierść jest zjeżona a w oczach widać strzach.
- Medyk! Pilnie potrzebny medyk! Wypadek! Orla perć, szybko, ranny wilk! - krzyczał, biegając po lecznicy.

Lea · Wysłany: Śro 16:58, 16 Mar 2011 Temat postu:

Lea spojrzała na wilka.
- A ja jestem Lea. - powiedziała i przybliżyła się doń. - Spokojnie, proszę się zatrzymać. - dodała widząc "szaleństwo" wilka. - Ranny wilk? Orla Perć? Prowadź. - rzekła zabierając małą apteczkę i szykując się do wyjścia. Inni chyba się chwilowo zawiesili...

Taharaki · Wysłany: Śro 17:01, 16 Mar 2011 Temat postu:

Uspokoił się. Wiedział, że panika tutaj nic nie da.
[i] - Jestem Taharaki[/i[ - skinął łbem, po czym ruszył przodem, prowadząc waderę w kierunku miejsca, gdzie leżał Wilczur.

zt.

// jeszcze raz sorry . //

Lea · Wysłany: Śro 17:04, 16 Mar 2011 Temat postu:

Lea uzbrojona w apteczkę z niezbędną zawartością popędziła za Taharakim. Nie wiedziała, co się dzieje, ani co spotka nad Orlą Percią, acz miała nadzieję, iż sobie poradzi. Chwilę później wilczyca zniknęła z Lecznicy za brązowym wilkiem.

Taharaki · Wysłany: Śro 17:57, 16 Mar 2011 Temat postu:

Zjawia się w lecznicy z Wilczurem na plecach. Rozgląda się za wolnym łózkiem. Zauważa jedno w kącie, także zbliża się do niego i daje sygnał towarzyszącym mu waderom, aby pomogły ułożyć mu tam wilka.

Lea · Wysłany: Śro 18:05, 16 Mar 2011 Temat postu:

Lea pojawiła się w Lecznicy pomagając wilkowi nieść pacjenta. Od razu zabrała się do roboty. Szybko przygotowała potrzebne narzędzi i w miarę sprawnie nałożyła gips na złamaną nogę Wilczura.
- Teraz musi leżeć, chodzić będzie mu ciężko. A co do ucha, nie wiem czy uda się je uratować. Jestem Pomocnikiem, nie Lekarzem, to ich musicie pytać. - powiedziała wskazując na inne obecne wilki. Zupełnie nie znała się na laryngologii...

Wilczur · Wysłany: Śro 18:09, 16 Mar 2011 Temat postu:

- Znajdźcie jakiegoś lekarza, błagam...- Poprosiłem Sachiko i Taharakiego. Bardzo chciałem mieć to ucho uratowane. Bardzo!