Magiczny zakątek - miejsce Kajeczki i Retesa

Kaji Meyit

Cudowne miejsce, dość spore i otoczone gęstym lasem mieszanym. Przestrzeń tą przecinała spokojna rzeka, której powierzchnia lśni w promieniach słońca złotymi nićmi, a oba jej brzegi są na wpół skaliste. Zielona, szmaragdowa wręcz trawa stanowi idealny, miękki dywan, a gładkie, mokre kamienie wystające z wody ozdabiają leniwy nurt. Magiczne to miejsce, w którym rzadko kiedy pada deszcz czy śnieg.

Kajeczulkusieniuczka przybiegła tutaj na pełnych obrotach, zatrzymując się dopiero tuż nad samym brzegiem cichej, spokojnej rzeki. Odetchnęła głęboko, uspokajając oddech oraz szybko bijące serce, po czym obejrzała się iskrzącymi oczyma za siebie, wypatrując partnera. Na kufie jej lśnił wesoły, radosny i czuły zarazem uśmiech, a spiczaste, dziurawe uszy poruszały się co i rusz, nasłuchując wszystkich odgłosów do nich dobiegających.

Retes

Retes, rozruszawszy po drodze obolałą nogę pojawił się na miejscu zaraz po Kajince.
- Ładnie tutaj - powiedział, widząc tak urodziwe miejsce. Co prawda, to prawda, podobało mu się tutaj. Zresztą, za Kajinką pewnie poszedłby wszędzie. No chyba, że noga zaczęłaby go boleć bardziej. Ale teraz nie bolała, wiec mógł iść.

Kaji Meyit

- Aa... Bardzo ładnie - przyznała, skinąwszy krótko głowa.
Nie czekając na nic więcej, uśmiechnęła się jeszcze szerzej i podeszła do niego, marszcząc delikatnie zgrabny nosek. Po chwili oparła się o niego, przylegając do jego ciała i napawając się jego obecnością. to było wszystko, czego jej teraz było potrzeba. On.
- Daisuki* - wymruczała cicho, zadzierając łepek i spoglądając w jego oczy swoimi własnymi, szmaragdowymi.

*Daisuki - jap. kocham cię.

Retes

- Nie wiem co to znaczy, ale ja ciebie też - odpowiedział Retes, zgadując po intonacji wypowiedzianego słowa znaczenie tajemniczego wyrazu. Wilk objął Kajinkę i pocałował w usta, tym razem nie przejmując się, jakoby byli w miejscu publicznym. Bo nie byli w miejscu publicznym, właśnie.

Kaji Meyit

Nie byli w miejscu publicznym, a w swym prywatnym, wspaniałym zakątku. Żadne oczy ich tu nie śledziły i nie podglądały, na co Kajka jedynie uśmiechnęła się szeroko i oddała pocałunek ukochanego. Serce biło jej szybko i hałaśliwie, a ciepło rozlewało się po całym ciele falami wielkimi niczym tsunami.
A Kajeczulkusieniuczka uwielbia ciepełko. Tak.
Odsunęła się na moment, aby móc spojrzeć swojemu koi prosto w oczy i obradować go szczerym, radosnym uśmiechem oraz czułym, iskrzącym się wzrokiem.

Retes

Retes lubił patrzeć na uśmiechniętą Kaji, więc na jego pysk wypłynął również grymas, oznaczający szczerą radość, pospolicie nazywany uśmiechem. Niedługo jednak wytrzymywał takie wpatrywanie się, zaraz też przyciągnął waderę do siebie, aby ponownie obdarzyć ją pocałunkiem. I nie potrzebował już słów, żeby powiedzieć magiczce, jak dużo dla niego znaczy i jak cieszy się, że może spędzać ten wieczór właśnie z nią.

Kaji Meyit

A ona doskonale to rozumiała i odwzajemniała w pełni, również będąc niezwykle szczęśliwa z możliwości spędzenia z nim tyle swego czasu. Oddała zaoferowany jej pocałunek, zatapiając się we wspaniałym uczuciu oraz nieskalanym nieszczęściem szczęściu.
Miiiiiiłoś rooooooośnie woooookół naaaaaaaaaaaaas!
A potem była już tylko cudowna cudowność i...

*Cenzura*

Retes

Retes po wszystkim opadł na legowisko, jednak nie puszczał Kaji, albowiem była dla niego w tym momencie najważniejszą osobą na całym świecie. Hmm... Chyba powinien odwiedzić jeszcze siostrę i rzec jej o dobrej nowinie. Co do matki nie był pewien, bowiem nie pamiętał jakie tam aktualnie są między nimi stosunki.
- Kocham cię - powiedział do magiczki raz jeszcze i na pewno nie ostatni.

Kaji Meyit

Zamruczała, wtulając się w niego całą sobą i uśmiechając z zadowoleniem oraz radością. Jej magia buzowała wesoło tuż pod skórą, jakby chciała wyraźnie pokazać, że aprobuje to wszystko i zgadza się z decyzjami Magiczki. Tylko teraz Kajkusiunczuśka będzie musiała na czas ciąży odstawić zaklęcia na bok, aby przypadkiem nie skrzywdzić dzieci wyczerpywaniem rdzenia i falami energii, które zawsze podczas czarów przechodzą przez ciało. Ale wytrzyma! Oczywiście, że wytrzyma!
- Ja Ciebie też.
Zachichotała cicho, mrużąc leciutko swoje szmaragdowe, wypełnione radością ślepia.

Retes

Retes uśmiechnął się. No tak, teraz czeka go ojcowanie. Niewątpliwie da sobie radę, no bo co - on by sobie rady nie dał? W końcu potrafi być bardzo zdolny, jeżeli tylko mu się zachce, oczywiście. A w tej kwestii, na pewno mu się zachce, w końcu to jego dzieci i wypadałoby się nimi dobrze zająć, a jak...

Kaji Meyit

Kajeczka nie wątpiła, iż Retes-kun będzie dobrym, a wręcz wspaniałym ojcem. Pokładała w nim ogromną wiarę i zero wątpliwości - nawet najmniejszych. Magiczka przeciągnęła się lekko, po czym podniosła się leniwie z szerokim, radosnym uśmiechem na kufie. Pochyliła się i liznęła partnera w policzek.
- Sądzę, że powinnam wrócić teraz do zakładu i rozpowiedzieć radosną rodzinę. Jestem także przekonana, że Ty także chciałbyś powiadomić rodzinę o tej pięknej nowinie.
Posłała mu kolejny uśmiech, po czym ruszyła sprężystym krokiem ku gęstemu lasowi. Tuż przy nimi drzew obejrzała się na swego koi i mrugnęła do niego figlarnie.
- Jak skończysz, przyjdź do Śmiertki.
Wskoczyła w gęste cienie, kierując się natychmiast do swego przybytku.

z.t.

Retes

Retes przeciągnął się i wstał, po czym posłał uśmiech Kajincę.
- W porządku - odpowiedział, a gdy ta zniknęła również począł zmierzać ku wyjściu. No tak, zacznie oczywiście od jedynej członkini swego rodu, którą obdarzał od wieków sympatią - zacnej swej siostry Maxime.

zt.