Miejsce dla samotnych

Breishe

Breishe spojrzała się na nią, pogładziła ją po sierści.
-Zatrzymają krwotok krwi... - wyszeptała jej do ucha, trochę oszołomiona spojrzała się na jej sierść, zwinęła ogon, wyjęła z torby kilka czerwonych kwiatów, rozgniotła je kamieniem po czym umoczyła prędko w wodzie, nałożyła na sierść wadery, lód zaczął topnieć.

Renna

Lód z powrotem się pojawiał.Sierś zaczeła szarzeć.

Breishe

Breishe jęknęła, zamknęła oczy.
Magia! Warknęła w myślach, wiedziała, że zwykłe rośliny nie pomogą, zanurzyła się umysłem w przyrodzie szukając tej właściwej. Nagle znalazła.

Sasori

Kontem oka patrzył na wilczyce z lekkim zdziwieniem
-Eh.... - westchnal i spojrzal znow w niebo, myslami byl gdzie indziej oraz w temacie iz zmienil sie juz od niedawna i to zauwazalnie, wygladem, ale jak i dusza... choc w sumie nadal byl tym mrocznym i oschłtm wilkiem..

Breishe

Breishe nie wytrzymała szturchnęła Sasioriego z wściekłością.
-Ej... ty! Pomóż mi... - warknęła przez zęby - Czy jednak jesteś zajęty swym własnym Ego?

Sasori

Spojrzal na nia z niesmakiem
-Tak wole swoje ego.... - mruknal
-Pomagac? - zasmial sie ponuro lecz cicho, obrucil sie normalnie i wstal , otrzepal sie i rozciagnal ziewajac jak gdyby nigdy nic, nie obxhodzila go krzywda innych... Spojrzal na nie po czym usiadl
-Wiesz, to jakis bez sens... - mruknal tylko

Breishe

Breishe się zarumieniła, bez namysłu wyjęła z torby truciznę i wepchała ją do pyska basiora.
-Masz! Dobrze ci zrobi! - krzyknęła radośnie po czym oddaliła się do Renny.

Sasori

Wyplul trucizne w mgnieniu oka i zerwal sie szrzezac kly...
-Bleehhh, zwariowalas!! - zaczal szarpac łebm, jednak pysk zaczal palic sie czerwonym ogniem... po chwili ogien zniknal a wilk nie czul juz trucizny, Bestia która mial w sobie chrnila go by mogla zyc... Wilk spojrzal na nia gniewnie
-Wszytskie takie same... - mruknal wrednie wrecz, otzrepal sie i odszedl kawalek dalej pod drzewo... usmiechajac sie szyderczo... dziwna akcja... spuscil łeb i mial diableski wyraz pyska

Breishe

-Ekhm... to było lekarstwo na twoją głupotę - zawołała serdecznie, podeszła od niego i trzepnęła go w łeb - O! Już Ci lepiej!?
Zamachała ogonem.

Sasori

Spojrzal na nia z powaznuiejsza juz mina, a raczej z urazona z deka
-O co ci biega... - powiedzial przez zeby zeby nie zrobic nic ,,glupiego,, lub raczej... a nie wazne.., w kazdym razie sie powstrzymal.. patrzyl na nia konte oka, odsuwajac sie od niej troche.. usiadl i spuscil znow łeb zaciskajac zeby

Breishe

Ta... nie zna się na żartach...
Usiadła nad Renną, zwinęła ogon po czym spojrzała znów na Sasoriego, mrugnęła od niego. Złapała torbę po czym zaczęła w niej szperać.

Sasori

Spojrzal na nia z taka mina --> :shock:
*Co ja jakis obiekt zartów* pomyslal, kazdy kto z nim ,,zartowal,, nie byl z tego zadowolny, gdyz Sasori nie wiedzial na czym to polega, nic nie czul i nie rozumial tych wsyztskich uczuc

Renna

Lód tylko pod wpływem pewnego ciepła by rozmarzł.Ciepła którego Renna nie czuła od niewidzenia Waspa.
-Tak to magia.-szepneła.

Breishe

Breishe pogładziła Rennę po sierści.
-Ta... dasz radę! Jeśli nie to Twoje dzieci umrą z głodu, są jeszcze szczeniakami! - warknęła zła na samą siebie, a jednocześnie na Rennę.

Renna

Lód stopniał wszędzie oprócz miejsca gdzie było serce.

Breishe

Breishe spuściła głowę.-Dasz radę... nie zostawisz ich na pastwę losu prawda, a Wasp? - jęknęła prawie zrezygnowała.

Renna

Dopiero teraz lód na sercu stopniał.Rana na nodze się zagoiła a kreski znikneły.Obudziła się.

Breishe

-Renno! - krzyknęła i z radości wpadła na waderę, otrząsnęła się po czym wstała - Przepraszam... to... zdziwienie...
Zrobiła nieśmiałą minę.

Renna

-Co się dzieje.Gdzie ja jestem.-mówiła chwiejąc się.

Breishe

-Zemdlałaś kochana... - powiedziała od Renny podtrzymując ją łapą - Dobrze się czujesz, bo jak widzę chwiejesz się jak kangur na szczudłach...