Miejsce dla samotnych

Jaina

- Nie, to niemożliwe, ale może jednak? - w głowie miała masę pytań, jednakże żadnych odpowiedzi. - Kira? - szepnęła cicho, cichutko. Bardzo chciała znów usłyszeć jej ciepły i skrzeczący głos. Kochała ją jak swoją siostrę. Podeszła do drzewa, które wydawało się być osamotnione. Możliwe, że tak nie było. Stała przy nim Kira, ale Jaina nie potrafiła jej dostrzeć. - Jeżeli tu jesteś, odezwij się, proszę. - wycedziła patrząc ślepo przed siebie.

Kira

Łypnęła pustym wzrokiem na Jainę. Pomimo wszystko postanowiła zostać pod swoją osłoną niewidzialności. Skorzystała z tego, że noc była wyjątkowo ciemna i bezgwiezdna.
Nie miała zamiaru się również odzywać - i tak wadera by nie rozpoznała ochrypłego głosu.
Żachnęła się nieznacznie, odwracając łeb w przeciwnym kierunku. Delikatnie przyłożyła łapę do suchej kory. Coś błysnęło przez krótki moment, wylądowało na trawie i znikło. Iskra...

Jaina

- To tak, jakbym mówiła sama do siebie. Nie kryj się, ujawnij swój pysk i popatrz mi prosto w oczy. Wiesz, że się Ciebie nie boję, Kira. - powiedziała na głos nie zmieniając swojej pozycji. Oddychała nieco wolniej, spokojniej. Czekała na reakcję ducho - wilka.

Kira

- Nie znam Kiry. - odparł chłodny, przytłumiony głos.
Nawet się nie odwróciła. Jej wyraz pyska sprawiał wrażenie iście kamiennego.
Chociaż i tak nie można było go dostrzec...
Wbiła spojrzenie na tutejszą roślinność.

Jaina

- Znasz, znasz. - odpowiedziała chłodno. - Co tam u Ciebie, ów Zły Duchu? - odparła bez większego entuzjazmu. Oparła łeb o drzewo i spojrzała w niebo. Jakież ono dziś było ciemne i pełne gwiazd..

Kyuubi · Gość

- dlaczego to robisz? - spytała. Ów Upiór znajdował się za Jainą. Zamachała ogonem, i zamruczała melodyjnie.

Daria

Przyszła usiadła na kamieniu i zawyla rozpaczliwie a jej łzy kapaly a ona płakała.;(

Kira

- Jestem za każdym razem kimś innym. - zniknęła. Pojawiła się tuż za Jainą.
W ciemności świeciły jej czerwone oczy, pełne dziwnej złowrogości.
Zachichotała cicho, dobitnie.
- Nie ma Kiry. Zapomnij.

Kyuubi · Gość

Prychnęła. - Zabierasz mi moją kwestię. - fochnięta znikła. T.T

Jaina

- Kira zawsze jest i będzie w moim sercu. - Odwróciła się. Swoim bystrym spojrzeniem chciała wyłapać nawet najmnieszy fragment demona. - Może i jest kimś innym, ale w sercu na pewno jest tą starą, głupiutką Kirą.

Kira

- Nic o niej nie wiesz. Głupiutka była jedynie w wieku szczenięcym. - nie drgnęła. Stała sztywno, coraz bardziej znudzona rozmową.
- Za to Ty... Uwodziłaś dziesiątki wilków - nie ważne, czy wolni, czy też nie. Gdy ten Cię rzucił, użalałaś się nad sobą miesiącami, czekając, aż wróci. Daremnie. - wargi wykrzywiły się w cynicznym grymasie.
- ...I kto tu jest głupiutki? - przewróciła oczętami.

Jaina

Zamilkła. Lecz po chwili ponownie otworzyła pysk - Dla Ciebie już nic się nie liczy, prócz bólu i ofiar? - zapytała wyraźnie niezadowolona - Ta rozmowa, to worek bez dna. Każde słowo w niej wypowiedziane jest bez sensu. - przysiadła znów na zadzie. Owinęła ogonem łapy.

Kira

- Nawet te niewypowiedziane. - dodała po krótkiej chwili, spoglądając na tył Jainy.
- Jak widać, tylko to. Albo i nie tylko; sama siebie nie znam... - jej ton stawał się coraz bardziej stanowczy, a słowo nieodwracalne.

Jaina

- To nie ma sensu! - krzyknęła i zerwała się z miejsca. Czmychnęła w zaroślach.

Kira

- Bystra bestia. - odprowadziła Jainę wzrokiem. Nie minęła chwila, gdy rozpłynęła się w powietrzu.

Blooshya

Przyglądała się Jainie oraz Kirze bez zbytniej uwagi. Wadera nawet jej nie odpowiedziała. Czyżby nikt nie zwracał na nią uwagi? Uniosła brew, po czym wyszła z tematu. V__V

Daria

Daria płakała i wyła rozpaczliwie.

Proszę pisać dłuższe posty.
Admin.

Lottie

Lottie uważnie słuchała rozmów dwóch wilczyc. Nie odpowiadała nic - czekała, aż nastanie koniec, a również początek jej pytań. Podeszła trochę w kierunku Jainy, i skryła się w krzakach. Szepnęła do siebie Co bym bez niej zrobiła? Nie pozwolę jej zrobic krzywdy - nie znam jej przyjaciółki.. O ile przyjaciółką jeszcze była. Oczy wilczątka zrobiły się bladsze. Okrywała je przeźroczysta osłonka, z której kapały przeźroczyste krople. Życie daje mi jedynie krótkie chwile do trimfu...

Kyuubi · Gość

Nagle pojawiła się. Łeb miała spuszczony. Ślepia krwiste. Zmarszczyła nos. Jej wzrok był wlepiony w jedno miejsce. Szczeniak. Warknęła.

Lottie

Odwróciła łeb w stronę Upiora. Przymrużyła oczy.