Miejsce dla samotnych

Mack

Stanął po chwili obok wilczycy. Na początku jej nie poznał. Lecz po kilku minutach rozpoznał ją z dzieciństwa.

Samanta · Gość

poruszyła tylko uchem w jego stronę. zero reakcji. poruszyła końcówką ogona, po czym przejechała po nim {ogonie} całym pazurem. westchnęła.

Mistress

Już miała wychodzić ;] gdy jej wzrok natrafił na wilka który był (przynajmniej według jej) podobny do niej.Podeszła przyglądając się od tyłu tej wilczycy.Która była jakby doroślejsza i mniej kolorowa.

Samanta · Gość

a nagle czar prysł. szybkim, niezauważonym ruchem poprawiła kaptur, także zasłaniał cały jej pysk. nawet przez sekundę nie było widać jej łapy. i o to chodziło.

Mistress

Zdziwiła się ogromnie gdy twarz wilczycy zniknęła tak nagle.Cofnęła się o parę kroków uważając że jest to dosyć dziwne a nawet niebezpieczne ...

Samanta · Gość

chrząknęła. odwróciła lekko łeb w jej stronę. spod kaptura wystawał tylko początek pyska. - my się znamy? - spytała, ochrypłym tonem.

Mistress

- hymm zastanówmy się powiedziała odważniejszym tonem
- chyba raczej nie dodała
chociaż ciągnęła przypominasz mi kogoś
Wyciągnęła lizaka z kieszenie i jak zwykle nie mogła go rozpakować
- wiem kim jesteś choć mogę się mylić zakończyła

Samanta · Gość

- och. - wyrwało jej się. - być może. ale się zmieniłam, Miska. - powiedziała. - kiedyś się znałyśmy, kiedyś.. - urwała. zamachała ogonem.

Mistress

Nieznacznie zaczerwieniła się pod oczami.
Nadal przyglądała się wilczycy lecz w inny sposób.
- Mój błąd odpowiedziała
- aleee jeśli tak to jakie były nasze relacje.Kiedyś ...?

Samanta · Gość

- szczerze, to nie pamiętam. - powiedziała, z ironią. - podniosła pysk wyżej. jej niebieskie ślepia wręcz błysnęły. były podkrążone sinym fioletem.

Mistress

- to by oznaczało, że nie tylko ja mam krótką pamięć ...Zachwiała się i tym samym otworzyła lizaka który wyleciał w powietrze
Miss nie ukrywając złości powiedziała pod nosem brzydkie słowo.
Jej wzrok automatycznie powędrował na Samantę spojrzała jej w oczy, które niczym nie przypominały normalnych

Samanta · Gość

- zmiany przechodzą daleko. - powiedziała. coś nagle błysło obok jej boku. długiego, zakrzywionego. napewno nie z wilczej doliny.

Master

Powoli koił swój ból. Odkrył oczy, potem nawet usiadł.
- Inna by się mnie wyrzekła, widząc mnie w takim stanie. Pora wziąć się w garść.- pomyślał i wstał. Nie płakał, ale po prostu czuł się źle. No i miał do pogadania z paroma osobami... Miał wrażenie, że teraz już nie ma serca. Albo że jest ono ze skały.

Samanta · Gość

zmarszczyła nos. wzięła swoją kosę, którą miała u boku. - cóż..idę dalej. - uśmiechnęła się chłodno. wstała. coś jej strzeliło w kościach.

Mack

Przebudził się z transu głębokiego myślenia nad sobą. Spojrzał na wilki dookoła. Zrobił lekko nie przyjemną minę. Zaczął iść.

Samanta · Gość

szurnęła kosą o ziemię, robiąc wdrapanie w ziemi. po chwili oparła ją zręcznie na boku. prychnęła, idąc przed siebie. poprawiła szybko kaptur.

Kaed'rin van Regis

Nagle stanęła na przeciwko Mack'a.
Znowu mnie zostawiłeś? Na jej twarzy nie było cienia emocji, stała tak przed nim, co chwilę poprawiając charakterystyczny szalik, który zwisał jej szyi, aż do ziemi.

Mack

Ciebie także nie było. Więc raczej oboje jesteśmy skrzywdzeni, czy raczej myślisz inaczej? - powiedział wpatrując się w ziemię. Nie był w stanie jej spojrzeć w oczy - Miałem tyle partnerek w raz z tobą... I tyle ich zraniłem.

Kaed'rin van Regis

Ja wciąż byłam, może nie ciałem, ale duszą. Podniosła jego pysk, aby spojrzał jej prosto w oczy, aby zrozumiał, co do niego czuję.

Mack

Nie zasługuję na Ciebie. Trzy razy zraniłem Cię, mogę i czwarty, a tego nie chcę... - westchnęła próbując nie wpatrując się w nią.