Miejsce dla samotnych

Luna

Podniosła głowę. Zobaczyła przed sobą wysoką wilczycę z czarnym futrem.
-Jestem Luna- uśmiechnęła się. Pomyślała nad odpowiedzią:
-Nic się nie stało-wtrąciła lekki usmiech- każdy ma czasem smutny dzień.
Popatrzyła na wilczycę. Spodobała jej się.

Whitewind

Zrobiła trochę naburmuszoną minę. Nikt nie zwracał na nią uwagi i chyba nie miał zamiaru się z nią zaprzyjaźnić. Wstała i odeszła pogrążona w myślach.

Akita

hmm... -pewnie masz rację - sss - znów ta moja łapa zacisnęła kły z bólu ale tego nie okazywała - jeszcze raz się głęboko zamyśliła ,hm nie rozumiem jesteś jeszcze szczenięciem , nie masz rodziny ?

Luna

-Nie mam- odpowiedziała spokojnie. Każdy pytał ja o to samo, więc zdążyła przyzwyczaić się do tego pytania.- Nigdy nie widziałam rodziców. Nie wiem co się z nimi stało.

Akita

-smutne ,ehm ja też nie mam rodziny przyzwyczaiłam się już i jest mi z tym dobrze - naprawdę ci współczuję wiem co to znaczy samotność - a może mogłabym cię tobą zaopiekować ? Jeśli chcesz ?

Luna

Luna zauwazyła, ze przybyła wilczyca jest bardzo miła. Uśmiechnęła się serdecznie.
-Właściwie życie samemu jest smutne, ale myślę, że chciałabym Cię lepiej poznać.- powiedziała i znów posłała wilczycy promienny uśmiech. W jej wykonaniu wyszło to bardzo śmiesznie.

Akita

Wilczyca zbyt często się nie uśmiechała lecz w tej chwili było to konieczne , uśmiechnęła się i z zaciekawieniem przyglądała się małej - wierz jesteś prze urocza to mogę się tobą zająć - spytała sie jeszcze raz młodziutkiemu szczenięciu

Luna

-Jestem juz prawie dorosła- wstała szybko i wyprężyła się dumnie. Mimo to nadal wyglądała jak kulka śbiegu, czym lekko się zirytowała. Jednak miała tak wysmienity humor że nic nie mogło go zepsuć.
-Co lubisz robić? -spytała ymijając temat aby zyskac czas na zastanowienie się.

Akita

Hmm... najchętniej przesiadywać w samotności gdzieś niedaleko morza ,i aby wiatr rozwiewał moją gęstą czarną sierść ..... - tak to jest to co najbardziej kocham ...

Luna

-Lubisz szamotność?- popatrzyła na jej grzywę.
-A lubisz czasem się pobawić, po szaleć?- przekrzywiła głowę podskakujc.

Akita

- niezbyt lubię samotność ale zawsze byłam sama i w ogóle , tak jednak czasami chodzę nad złote jezioro i skaczę do niego na główkę ,hah fajna zabawa !!

Luna

Luna zaśmiała się. Nie myślała, zeby taka z wyglądu poważna wilczyca umiała się bawć. A jednak! Popatrzyła chwilę na swój ogon i poczuła nieodparta chęć zobaczenia wody.
-Mam ochotę iść nad wodospad. uwielbiam to miejsce.- powiedziała mocno.

Akita

Dobrze,- a więc ruszajmy , - wilczyca wzięła na swoje plecy Lunę i razem z nią pobiegła nad wodospad ,opuszczając to stare miejsce .

Ray

Położył się wyraźnie odtrącony przez towarzystwo, trudno przeżyję. Zamknął oczy i zaczął coś nucić pod nosem poruszając jedynie ogonem na prawo i lewo.

Akita

Była bardzo na siebie zła .Tak zdenerwowana jeszcze nigdy nie była usiadła pod drzewem i sie zamyśliła nagle zobaczyła Ray'a o cześć - powiedziała miłym głosem do wilka

Ray

No proszę ktoś go zauważył. - Witaj Akita. - odrzekł i uniósł zadowolony pysk ku niej. - Ktoś ma focha...coś się stało? - spytał wyraźnie zainteresowany jak to on. Ziewnął przeciągle.

Akita

-ach dłuuuga historia ale dzięki mnie sie wyjaśniła i już jest wszystko ok - tak to był męczący dzień padła na trawę łapkami do góry ...

Ray

- To fajnie. - uśmiechnął się i musnął jej łapę ogonem - Lepiej już? - spytał ponieważ wyglądało to gorzej niż wczoraj a przecież opatrzył jej ranę.

Akita

-sss-kiedy musnął jej łapkę zerwała sie ,zacisnęła kły z bólu i odpowiedziała -niestety nie ! Przez tą łapę samodzielnie nie mogłam wejść na drzewo byłam zdenerwowana,za wszelka cenę chciałam tam wejść i sie udało a potem zeskoczyłam i tak to teraz sie skończyło.-sory zmarnowałeś tylko czas na opatrywanie moich ran ....

Daria

Słuchala z najwyższą uwagą wiatru i rozmawiających kolezanek i kolegów.
Wstała i zaczęła tańczyć w rytmie szumie drzew.