Miejsce dla samotnych

Vayola

Vayola ziewneła leniwie i podniosła się z głazu.Zeskoczyła zwinnie i ruszyła przed siebie.Zatrzymała się i trzepneła głową.Ziewneła po raz drugi i biegiem ruszyła do wyjścia.Po drodze zatrzymała się i obejrzała się za siebie.Cóż wypadało by się pożegnać.Zamyśliła się i podniosła głowe.
-Do zobaczenia!
Krzykneła w strone wilków z lekkim uśmieszkiem.Po chwili rzuciła się w gęsty gąszcz i znikneła.

Riven

On również nie chciał już tak bezczynnie leżeć . Wstał . - No nic , Bayu Bay ! - krzyknął i pobiegł truchtem w inną stronę , odchodząc z tego miejsca .

Kina

Pozwoliła,aby Rayan ją owinął i liznęła go:
-kocham cię-powiedziała mu do ucha;p

Katara

-Przepraszam cię Riven, nie chciałam tego wszystkiego-odpowiedziałam i zaczęłam płakać.Po chwili dodałam-Przebaczysz mi?-zapytałam wilka i czekałam w niepokoju, na jego odpowiedź.Mogłam się spodziewać, że mi nie wybaczy, wtedy bym nie wytrzymała, moje serce pękło by na milion kawałków.Więc modliłam się o to, żeby mi przebaczył.

Kina

ona go zdradzała!Ortanusa!Przyłapała ją!-to krzyczało w jej umyśle
zauważyła siostrunie:
-O,siostrunia płacze!Coś się stało?I riven jest nad Zimnym Wodospad-rzekłam nad wyraz delikatnie

Katara

-Gdzie, ja już mam dość on nawet nie chce mnie znać-odpowiedziałam i znowu zaczęłam płakać, spojrzałam na naszyjnik, którego od niego dostałam, a łzy zaczęły po nim spływać.

Kina

-A Ortanus?!Przecież on też ma uczucia-powiedziałam i dałam jej przepiękny kamyczek złocisty.

Katara

-Tak wiem, ale już nie wiem co mam robić kocham ich oboje ale chyba Rivena bardziej-powiedziałam i po chwili spojrzałam na kamyk.
-Bardzo śliczny-powiedziałam, uśmiechając się do siostry.

LunaViro

-Smutna jest taka miłość do dwojga, przepraszam, że się wtrącam, ale łzy się same cisną na policzki gdy słyszy się taką historię. Idę stąd, bo tu tak smutno.

Katara

Spojrzałam na białą wilczycę podeszłam do niej.
-Cześć-powiedziałam i czekałam na jej odpowiedź z małym nie pokojem.

LunaViro

Zaskoczona odpowiedziałam -Witaj.

Kina

Ponownie usiadłam koło siostry.
-dzieńdobry-powiedziałam

VarriorReina

przybyłam z wolna bałam się wszystkich byłam nieśmiała.

Enfer

Ocknął się widząc za dużo wilków nie miał ochoty z nimi rozmawiać.
Burknął coś pod nosem oburzony nie widząc Yumi i reszty wybył.
*zt*

VarriorReina

Siedziałam i czekałam na jakiegoś wilka.

Katara

-Witajcie wszyscy-odpowiedziałam z wesołym wyrazem pyszczka.
-Powiedzcie mi co tutaj robicie?-zapytałam i czekałam na odpowiedź kilku wilczyc.

VarriorReina

-Ja jestem reina-skierowałam słowa do obcej wilczycy

Katara

-Witaj ja jestem Katara-odpowiedziałam wilczycy-miło mi cię poznać, co tutaj robisz?-zapytałam wilczycy i czekałam na jej odpowiedź.

Setha

Setha "obudziła się" z zamyślenia i rozejrzała się. Westchnęła. Kolejny raz zraziła do siebie wilki i nikogo nie poznała. I to tylko przez to, że się zamyśla. Znów westchnęła. Nie wiadomo z skąd wyjęła kartkę i długopis. Napisała na niej:
"UWAGA!!
Ta oto wilczyca (za tą kartką) bardzo często się zamyśla i proszę was: NIE ZRAŻAJCIE się do niej."
Setha przeczytała to i uśmiechnęła się. Postawiła ją przed sobą i znowuż się zamyśliła.

VarriorReina

-ja nic siedzę-odpowiadam Katarze