Miejsce dla samotnych

Sabrina

Sabrina podążała za nim wzrokiem.Nieco się zarumieniła jak stykneła się z nosem wilka.Postawiła uszy po sobie mrużąc lekko ślepia.Była bardzo wstydliwą i nieśmiałom wilczycą.Leżała jak głaz,zerkając to na wilka to na swoje łapy.
-Emm...
Zacisła dolną warge i znów się zarumieniła.
-Długo jesteś w tej krainie...
Ledwo z siebie wydusiła te słowa.

Kinnojo

Widząc zakłopotanie wilczycy, zaśmiał się raz jeszcze.
- Spokojnie - mruknął rozbawiony - Owszem, od urodzenia. Z przerwami. - dodał.
Nie da się ukryć, że Sabrina wyróżniała się w jego oczach. Poruszył uszami, patrząc na żółtą towarzyszkę bez przerwy, bez chwili ustanku.

Sabrina

-Aha..
Uśmiechneła sie szeroko do Kinnoja.Słuszała tylko łomotanie swego serca i cichy oddech.Uspokoiła się znów patrząc na wilka.Rumience nie znikały z jej puszczka.Machneła ogonem i położyła go przy tułowi.Wiedziała że wilk się jej przygląda,ale mimo to nie miała zamiaru się odezwać.

Kinnojo

- Należysz do Watahy Wiatru - stwierdził krótko.
To zwykle on był głównym "administratorem rozmowy". Doskonale widział, że jego żółta towarzyszka jest nieśmiała. Dlatego tym bardziej mu się podobała. Zamiótł ogonem po trawie.

Sabrina

Wilczyca lekko pokiwała głową.Spuściła wzrok na swoją łape.Przejechała nią po ziemi.
-Aaa,Szanowny Kinnojo do Nocy...?
Nie była pewna swojego pytania a postanowiła zaryzykować.Zerkneła na rozmówce.Wiatr zawiał jej w uszy.Drgneła lekko a jedwabista sierść zafalowała pod jego wpływem.

Kinnojo

- Zgadza się - uśmiechnął się.
Wstał, optelepał się z pyłków kwiatów, które na niego osiadły. Uderzył ogonem niechcący o trawę. Wtedy z niej wyleciały tysiące pasikoników, skaczących pod niebo. Gdy jeden skoczył na nos Sabriny, zaśmiał się tylko.

Sabrina

Sabrina przyglądając się posikonikowi,zrobiła małego zeza.Potrząsła głową by zrzucić zwierzątko z nosa.Zachichotała jak pasikonik skacząc z jej nosa przysiadła na stokrotce.Przyjrzała się Kinnojowi,i uśmiechneła się do niego ciepło.

Kinnojo

Kinnojo przeciągnął się niczym kot, po czym otarł się niby niechcący o bok Sabriny. Uśmiechnął się cwaniacko.
- Masz ochotę się przejść? - zapytał, patrząc na zachodzące słońce.
Migotliwe gwiazdka Polarna już zabłysła na niebie, jako pierwsza. Jako szczeniak, wilk bardzo ją lubił. Wierzył, że przynosi szczęście.

Sabrina

Przewróciła się na drugi bok.
-Przejść?Czemu nie..
Po chwili wstała i otrzepała się.Postawiła uszy po sobie i obróciła głowe do Kinnoja.Machneła radośnie ogonem i zastrzygła uszami.
-Dokąd..?
Spytała wilka szurając przednią łapą po podłożu.Podążyła za wzrokiem Kinnoja i zatrzymała ślepia na czerwonym niebie.

Kinnojo

- Dolina Marzeń - spojrzał na Sabrinę, przyglądającą się niebu przechodzącemu w granat - Panie przodem. - dodał.
Czekał na ruch wilczycy, póki co zamiatając po trawie ogonem, lekko muskając nim jej czubki.

Sabrina

Wilczyca słoniła głowe i ruszyła przed siebie.Kroczyła w pół tanecznym krokiem.Zerkając kątem oka na Kinnoja.Machała wesoło ogonem i uśmiechała się radośnie pod nosem.Nie dało się ukryć że towarzysz Kinnojo rozweselał jej serce.

WolfManDied

-Jestem WolfmanDied a ty?-zapytał żótłą wilczycę.Zainteresował się tą wulczycą.

Sabrina

Sabrina przystaneła w pół drogi obracając głowe do czerwonego wilka.
-Miło mi..Jestem Sabrina..
Odparła krótko przyglądając się mu ciekawie.Machneła ogonem zerkając to na WolfManDied to na Kinnoja.Jej błyszczące ślepia zabłysły wesoło.

WolfManDied

-Mi również.Do jakiej watahy należysz?-zapytał czerwony wilk.
Usiadł koło Sabriny.

Sabrina

Wilczyca postawił uszy po sobie jak wilk do niej podszwdł.
-D..do watahy Wiatru...
Powiedziała spokojnie owijając ogon wokół łap.Jej jedwabista sierść zafalowała delikatnie.Wiatr znów zawiał w jej twarzyczke ale tym razem w strone Kinnoja.Obejrzała się za Kinnojem uśmiechneła się do niego przyjaźnie.

WolfManDied

-Czy zostałabyś moją przyjaciółką?-pytam uroczo się uśmiechając.Wiatr muskał me futro.

Sabrina

-Moge zostać twą przyjaciółkom..No dobre i na złe..
Powiedziała lekko się uśmiechając.Jej długi puszysty ogon falował wolno.Postawiła uszy w strone Kinnoja oczekując jakiejś reakcji z jego strony.Trzepła tylko głową i spojrzała na WolfManDied.

WolfManDied

-Cieszę się.Choćmy nad Złote Morze-zachęcał ją wilk z uśmiechem.

Sabrina

-Wiesz..
Spojrzała na Kinnoja.
-Obiecałam Kinnojowi że się z nim przejde..
Machneła wolono ogonem przyglądając się WolfManDied.Uśmiech zniknoł z jej pyszczka.
-Może następnym razem..

Kinnojo

Zamruczał gniewnie, prawie niedosłyszalnie.
- Sabrina - powtórzył - Idziemy?
Spojrzał na młodego wilka z wyrzutem, po czym usiadł, odwracając tylko wzrok. Kolejny raz wilk sprzątnie mu sprzed nosa wilczycę? O nie. Będzie walczył o swoje, jak na Wojownika przystało.