Miejsce dla samotnych

Marillion · Wysłany: Sob 22:46, 12 Mar 2011 Temat postu:

Marillion cały czas chlipał sobie wodę i po cichutku zastanawiał się, jak podejść KokuRai, żeby pozwoliła mu zapleść sobie choć jeden cieniutki warkoczyk. Co jej zależało? Przecież rozplątałby jej go po chwili. A potem wystarczyłoby zmoczyć splecione kosmyki, żeby się wyprostowały.

KokuRai · Wysłany: Sob 22:48, 12 Mar 2011 Temat postu:

Koku spojrzała na niego chyrze. Leżała obok tafli wody, a następnie włożyła cały łeb do wody. Po kilku minutach wyciągnęła go i potrząsnęła głową. Z jej twarzy nie zlatywał pełen radości uśmiech. Położyła głowę na łapach. Zaczęła się nad czymś zastanawiać.

Marillion · Wysłany: Sob 22:54, 12 Mar 2011 Temat postu:

A Rill ze zdumieniem patrzył, jak z tym szerokim uśmiechem Koku wsadza głowę pod powierzchnię wody.
- Po co to zrobiłaś? - zapytał, kiedy jej pyszczek się wynurzył. - Trenujesz nurkowanie?

KokuRai · Wysłany: Sob 23:03, 12 Mar 2011 Temat postu:

- Tak - powiedziała śmiejąc się wesoło. Jej głos był czysty i melodyjny. - Fajny jesteś - rzekła uśmiechając się i patrząc na niego. Jej oczunia zalśniły radością. Zamachała ogonem patrząc na samca.

/Brak weny/

Marillion · Wysłany: Sob 23:09, 12 Mar 2011 Temat postu:

- Ty też jesteś fajna - stwierdził tonem, jakby nie prawił jej komplementu, lecz mówił o czymś tak błahym jak o pogodzie. Cóż, dla niego to po prostu było oczywiste, stwierdzał tylko fakt. Dodał. - I masz takie faaaajne włosy, tylko szkoda, że nie pozwalasz ich dotykać.

KokuRai · Wysłany: Sob 23:15, 12 Mar 2011 Temat postu:

Koku westchnęła, a następnie prychnęła na niego. - Nawet nie maż o ich dotknięciu! - powiedziała złowroga. patrzyła na niego cały czas. Jak on śmie nawet o tym myśleć!? Zamachała ogonem tak z przyzwyczajenia.

Marillion · Wysłany: Sob 23:20, 12 Mar 2011 Temat postu:

Oj, wielkie znaczenie musiały mieć dla KokuRai te jej blond włosy. Był pięknie i wyróżniały ją na tle innych wilczyc, to prawda. Jednakże według Marilliona wilczyca przesadzała, czcząc je niemal jak bóstwo. Oczywiście, po jej słowach odezwała się w nim złośliwość - Rill bywał czasem złośliwy jak małpa. Szybko chwycił Koku za pokaźne pasmo włosów i dwa razy zań pociągnął.
- Ojej, a ja dotknąłem. I co mi zrobisz?

KokuRai · Wysłany: Sob 23:28, 12 Mar 2011 Temat postu:

Koku zawarczała na niego, a następnie rzuciła się na niego. Leżała na nim i warczała. - Mówiłam - powiedziała wściekłym tonem. Oczywiście ona tylko sobie żartowała, jednak nie chciała go puścić. Przybliżyła swój łeb do jego i patrzyła mu w oczy.

Marillion · Wysłany: Sob 23:34, 12 Mar 2011 Temat postu:

A na jego pysku widniał lekki, prowokacyjny uśmieszek.
- No? I co mi za to zrobisz? - zapytał tonem wyzywającym, maskującym śmiech. Utkwił spojrzenie swych zielonych ślepi w jasnych oczach wilczycy, czekając na jakiś ruch z jej strony. Bo chyba na zrobieniu sobie z niego poduszki się nie skończy?

KokuRai · Wysłany: Sob 23:41, 12 Mar 2011 Temat postu:

Koku wkurzyła się i to totalnie. Cofnęła się żeby mógł wstać. Przecież nie będzie biła leżącego. Uśmiechnęła się chytrze i stanęła przed nim czekając, aż w stanie. Zamachała gwałtownie swoim puchatym ogonem.

Marillion · Wysłany: Sob 23:49, 12 Mar 2011 Temat postu:

Rill aż się zdziwił, że wilczyca tak łatwo dała mu się sprowokować. Kiedy z niego zeszła, wcale nie zamierzał wstawać, wręcz przeciwnie! Rozłożył się wygodnie na ziemi i przeciągle ziewnął. Jak miło było czasem się wylegiwać tak na mięciutkiej trawce!

KokuRai · Wysłany: Sob 23:53, 12 Mar 2011 Temat postu:

Koku potrząsnęła głową. podeszła do niego i szturchnęła go mocno. - Wstawaj. Nie ma tego dobrego - powiedziała patrząc na niego chytrze. Zamachała ogonem. Po chwili wpadła na pewien pomysł. Wzięła butelkę, którą zawszę przy sobie miała. Nalała do niej zimnej wody, a następnie oblała nią samca.

Marillion · Wysłany: Sob 23:55, 12 Mar 2011 Temat postu:

Gdy Rill został oblany, tylko parę razy zamachał łbem, rozpryskując wokół siebie krople zimnej wody. Zdjął przemoczoną czapkę i z bólem spojrzał na swoje granatowe włosy. No nie... po tym nieplanowanym zmoczeniu pewnie się pokręcą.

KokuRai · Wysłany: Sob 23:58, 12 Mar 2011 Temat postu:

Wadera wpadła znów na pewien pomysł. Usiadła obok samca i zaczęła robić mu warkocze. Po chwili jego cały włosy był w warkoczach. Wadera zaczęła się śmiać. - Ale wyglądasz - powiedziała śmiejąc się.

Marillion · Wysłany: Nie 0:00, 13 Mar 2011 Temat postu:

Wziął w łapę jeden z warkoczy i przejrzał mu się krytycznym spojrzeniem. Uczyniwszy to, z uznaniem pokiwał głową.
- Dobra robota... pleciesz piękne warkocze - stwierdził. - Chociaż to trochę dziwne, skoro nie trenujesz na własnych włosach.
Przeniósł wzrok z warkoczy na swoją ruchliwą towarzyszkę.

KokuRai · Wysłany: Nie 0:14, 13 Mar 2011 Temat postu:

Koku odwróciła się, a następnie spojrzała na niebo. Zamachała delikatnie ogonem, a następnie zerknęła na taflę wody. Zastanawiała się nad czymś, ale czym? Jej wzrok szybował po okolicy. Tylko wiatr mógł bawić się jej włosami.

Marillion · Wysłany: Nie 0:17, 13 Mar 2011 Temat postu:

No i rozmowa stanęła im w martwym punkcie. Koku wyglądała na zamyśloną, więc Marillion nie chciał jej przeszkadzać. Kiedy niektórych wyrywało się nagle z zamyślenia, bywali nieobliczalni. Na przykład on sam. Z nudów zaczął rozplątywać warkocze, które zaplotła mu na włosach blondynka.

KokuRai · Wysłany: Nie 0:20, 13 Mar 2011 Temat postu:

Zerknęła krótko na samca z uśmiechem, lecz i tak po chwili wzrok wrócił jej na czyste niebo, jednak było już ciemno. - Niebo jest takie piękne - powiedziała patrząc na gwiazdy, które był zawieszone na niebie jak wieszaki w szafce. Blask księżyca ładował je jak baterie.

Marillion · Wysłany: Nie 0:26, 13 Mar 2011 Temat postu:

Zaśmiał się.
- Owszem. Są piękne i skutecznie przyciągając wzrok - po tych słowach zerknął na niebo. Rzeczywiście, dzisiaj było wyjątkowo urodziwe - bezchmurne, mieniące się tysiącami doskonale widocznych gwiazd. To nie był często widok nocą. Zwykle w obserwowaniu ciał niebieskich przeszkadzały złośliwe chmury.

KokuRai · Wysłany: Nie 0:38, 13 Mar 2011 Temat postu:

Jej ślepia zalśniły, a z jej pyska uśmiech nie znikał. Nie umiała oderwać wzroku od tego pięknego nieba. Kochała ten widok. Zamachała delikatnie ogonem. Zastrzygła uszyma by usłyszeć śpiew wiatru, a ziewnęła bo chciało jej się spać. Samica położyła się i usnęła. Doprawdy pięknie i słodko wyglądała gdy śniła.