Miejsce, gdzie przychodzi codziennie Fari szukając miłości.

Berenika

Shazza widząc to zwiesiła głowę. Jej oczy zalała krew. Nigdy nie widziała takiego dzieciucha, który zabawia się w głupie zabawy z porządnym wilkiem. Ale my mieliśmy opowiadać straszne historie...-Powiedziała Shazza. Przypominała teraz upiora. Chciała przegonić kogoś, który zaleca się do obcych. Gdyby była na miejscu basiora, to by zepchnęła Fari z siebie z ogromną siłą i się zapytała krzycząc "Odbiło Ci?!". Położyła się i miała ochotę wyjść, byleby nie było Fari. Wyjść, czy nie?-Powiedziała do siebie dość głośno myśląc. Siedziała na granicy tego miejsca. Assire przecież nie znał Fari dobrze, a ta jeszcze mu takie coś robi?-Powiedziała znów do siebie półgłosem Shazz. To już koniec mnie.-Jęknęła. Nagle znalazła fioletowy kamień w kształcie serca. Wiedziała co to znaczy. Assire...-Powiedziała, lecz nie dokończyła. Trzymała kamień w łapie.

Fari

- Assire chcę coś ci dać. - powiedziała Fari i dala mu wisior z sercem.
- Chcesz być moim partnerem? - zapytała
- Nie przejmuj się tą waderą. Ona mówi tylko o mnie złe rzeczy i nie wiem dlaczego mnie nie lubi. Ja ją lubię.
- Shazza dlaczego tu przyszłaś? Przecież on przyszedł do mnie a nie do Ciebie. Wilczyca płakała po cichu bo wiedziała że Shazza chce aby on był je partnerem. Fari czekała miesiące na jakiegoś basiora i przyszedł. Nie chce go stracić, nie chce!

Berenika

Shazza poczęła myśleć, że to nie ma sensu. Ona jest jakimś dzieciuchem i tyle. Wilczyca trzymała dalej serce i wtuliła je w sierść. Przestała ufać Fari. Shazz była rozsądniejsza i nie pytała się o to, czy będzie jej partnerem. Na biały śnieg zaczęły padać krople krwi z ślepi wadery. Nagle się poślizgnęła na lodzie wychodząc stąd. Trzymała się pazurami, lecz nie mogła wytrzymać oporu lodu. Gdy wpadła w śnieg, wydała jeden długi zew. Była w nim tęsknota i ból. Najerzyła sierść. Bała się, że któryś z jej wrogów może podejść do niej i ją zabić. Najeżyła sierść na karku i wyglądała jak szczotka. Czuła śmierć. Ból oplatał jej obie przednie łapy. Chciała coś powiedzieć Assir'emu. Wiedziała, że kamień koloru fioletowego w kształcie serca to bezwartościowy prezent, lecz oznaczał miłość. Assire... Ja czuję do Ciebie... coś takiego, z którym... Zawsze mi było lżej na sercu od poznania Ciebie.-W wyjąkanym głosie Shazzy można było słyszeć przerażenie z tego co powiedziała do niego i było coś tam jeszcze słychać. Była to czułość. Jakoś się uwolniła ze 'stalowego gniazda', lecz dalej kapała jej krew z oczu. Chciała stąd wyjść. Kulała. Nagle upadła na ziemię nieopodal Assira. Już chyba sam wiesz, co do Ciebie czuję.-Shazza próbowała wstać. Położyła serce obok Assir'ego. Ciężko jej było chodzić w śniegu. Teraz bez niego czuła się jak opuszczony mały wilczek, któremu zewsząd grozi niebezpieczeństwo. Zatrzymała się przy granicy i glebnęła z potężną siłą na śnieg, by odpocząć. Miała wrażenie,że jakaś niewidzialna istota próbuje jej wyrwać łapy. Poczęła kłapać paszczą. Myślała, że ją złapie. Szczerzyła kły i warczała. Czekała teraz, aż przyjdzie coś i ją rozerwie, lecz nie miała nadziei, że tak się stanie. Gdy odpoczęła, to wstała i jeszcze raz podeszła do Assir'ego. Wiem, że te serce to skromny prezent, lecz przyjmiesz go?-Zapytała drżącym głosem Shazz. Znowu klapnęła. Łapy się pod nią uginały i zabarwiły śnieg. Zaczęła je lizać, a z oczu dalej kapały jej krwawe łzy. Czekała na odpowiedź basiora.Wiedziała, że on może woleć jednak Fari. Nie spuszczała swych krwawych ślepi z oczu Assir'ego.

Fari

Fari wiedziała że nie ma szansy. Usiadła na górce śniegu i zaczęła płakać.
- Nie jestem taka jak mówi Shazza. - powiedziała do Assir'ego.
Poszła trochę dalej, na lód i przebiła go, jednym pacnięciem łapy. Myślała że to koniec. Z każdym ruchem gasła w niej nadzieja. Z jej łez utworzyły się białe gołębie. Fari wyglądała jak nowo narodzone szczenię z słodką miną. Nie czuła serca. Musiała je zostawić Assir'emu bo tak go kochała. Była tylko ciałem i duszą. Duszą i ciałem. Krwią i jej życiem. Życiem i jej krwią.
- Każdy jest inny, nie muszę robić tego co ty. - Fari powiedziała spokojnie do Shazzy. Może Shazza boi się mnie? - pomyślała. Ostatni raz spojrzała się w Assir'ego i usiadła bez bólu z zimna. Nie czuła nic a nic, przecież zostawiła serce dla jej wymarzonego. Usiadła obok Assir'ego i objęła go czułym spojrzeniem.
- Lubisz mnie Assire? - zapytała z czułością.

Assire

Assire spojrzał z przerażeniem na Shazze. - Nic ci nie jest? - zapytał patrząc na nią z góry, a po chwili zerknął na Fari. - Może byś jej pomogła, a nie myślała o tym że chcesz żebym był twoim partnerem - powiedział srogo do wadery. - Fari i Shazza przykro mi, ale ja mam na oku inną waderę. Nie miejcie mi tego za złe - rzekł patrząc na Shazze. Assire wziął ranną waderę na grzbiet i podszedł do wyjścia. - Fari pamiętaj że tego kwiata jest pół świata - powiedział miłym i czułym głosem, a następnie wybiegł z Shazzą na grzbiecie..

zt. Oboje.

Berenika

Dziękuję!-Krzyknęła uśmiechnięta Shazz. To nie był podaarunek dla partnera. Ona po prostu chciała mu pokazać, że go bardzo lubi jako przyjaciela. Nic mi nie jest!-Krzknęła Shazza jeszcze w ostatku sił. Lecz teraz dopiero zauważyła, że wilk niesie ją na grzbiecie. Dziękuję.-Powiedziała chrapliwym głosem Shazz. Oczy ją bolały, a jeszcze bardziej przednie łapy. Aże oczy ją bolały to je zamknęła.

Assire

Admini przepraszam za Offa.

Shazza ciebie Assire zaniósł do lecznicy.

Berenika

Ja też przepraszam z offtop.

Zory, nie wiedziałam. edytuję posta.

Fari

KONIEC TEMATU!