Miejsce Samanty i Rivena .

Riven

Zacisł zęby i wbił w ziemie pazury . - Trzeba coś wymyślić bądź znaleźć jakieś rozwiązanie .. - pomyślał , nie mógł znieść widoku Cierpienia Samanty .
Otarł jej łzę , po czym otulił ją . - Będzie dobrze .. - szepnął .

Samanta

Wadera cieszyła się z tego , że Riven próbuje ją pocieszyć jednak na marne te starania . Wadera w dalszym ciągu bolał brzuch . Nie wiedziała już co robić . Czuła się fatalnie . Leżała na ziemi jak zabita . Jej pysk był wyrazem męki i cierpienia .
Zacisnęła zęby jeszcze mocniej .

Kina

Z wolna przybiegła powoli:
-Cześć wilk Katara chce cię przeprosić-powiedziałam do niego

Riven

Otulając Samantę , spojrzał na nienzajomą chłodnym spojrzeniem . Mruknął coś pod nosem i odwrócił wzrok . - Ta .. - Na jego pysku pojawił się dziwny uśmiech .
Nie zaglądał więcej już na wilczycę . Po prostu nie chciał . Czuł się dziwnie .

VarriorReina

przyszła z wolna a potem znikła

Samanta

Samanta tylko nasłuchiwała . Nie podnosiła łba .
Wadera odnosiła wrażenie , że brzuch coraz mocniej ją boli . Nie chciała jednak martwić tą wiadomością Rivena , tak więc nie powiedziała mu .
Przeturlała się na plecy . Pomyślała , że może to jej pomoże . Oddychała głęboko . Wywiesiła swój czerwony jęzor .

VarriorReina

przybyła i zobacyzła że wilczyca cierpi więc pobiegła

Samanta

Samanta myślała , że zaraz umrze . Stwierdziła , że jeżeli ból nie przejdzie tylko wciąż będzie się wzmacniał to sama popełni samobójstwo . Odwróciła się na brzuch i podniosła się na łapach . Kiedy były wyprostowane nagle zgięły się i Samanta upadła na bok . Teraz było jeszcze gorzej . Jej organizm nie ma siły nawet na to żeby wstała . Był wyczerpany po walce z zarazą . Wadera teraz już oddychała normalnie .
Czuła się jakby zaraz miała urodzić . Jednak nie było to możliwe gdyż w ciąży jest od zaledwie 2 dni .

VarriorReina

Przybyłam szybko jak strzała i siedziałam przy wilczycy,aby się nie zabiła.
-Co się dzieje?-spytałam stanowczo.
Siadając,jednocześnie obserwowałam złotą wilczycę.Czekała na jej ruch.

Riven

Spojrzał na nieznajomą . - No cóż , Domyśl się . Samanta jest w ciąży ! - odpowiedział po czym znów odwróćił wzrok . Zbierało się tu coraz więcej gości . Przychodzili i wychodzili kiedy tylko chcieli . W tym momencie nie myślał o niczym .

VarriorReina

-Rozumiem!Pomogę jej jakoś-odpowiedziałam poważnie.Usiadłam i czekałam na ruch Samanty.

Samanta

Samanta znowu wstała . Zobaczyła zirytowaną minę Rivena . Pomyślała , że to przez nią wilk ma zły humor . Opadła znów na ziemię bezsilnie . Czuła się fatalnie i nie wiedziała co już robić . Ignorowała wszystkie wypowiedzi nieznajomych . Wiedziała , że i tak jej nie pomogą . Zwijała się z bólu .

Charles

Charlie przybył.Wprosił się fakt ale tylko troszkę.Spojrzał na wilczycę i..wygląda na to,że ona cierpi.Czyżby coś sie stało?Nie wiedział.Podszedł do wilczycy i spojrzał na jej...partnera.-Coś Cię boli?-durne pytanie wiedział o tym.-wygląda,że tak..nie przejmuj się tym na pewno zaraz przejdzie.-powiedział miło i usiadł.

Samanta

Wadera próbowała się uśmiechnąć jednak ból nie pozwolił na pewny uśmiech . Samanta popatrzyła na Rivena lecz jej ślepia znów się zamknęły .

Riven

Nie wiedział co robić . W tej chwili jest bezradny . Próbował odwracać wzrok , gdyż bolał go ten widok . On cierpiał razem z nią .. Jego serce było pobłąkane , niczym dziecko szukające drogi w lesie , szukające pomocy i szukające wsparcia .
Nie chciał by jego miłość cierpiała . By poczuła co to ból . Chciał aby żyła w radości i w szczęściu . Jednak , ciąża . To ona spowodowała ból , cóż , to tylko objaw za , który nie jesteśmy winni .

Samanta

Wadera patrzyła swoimi ciężkimi ślepiami na Rivena . Nie wiedziała co zrobić aby sprawić żeby on nie cierpiał z jej powodu . Postanowiła udawać uzdrowioną .
Powoli podniosła się na łapach i rzekła zaciskając z bólu zęby - Już mi przeszło ... Już prezeszłoooo - Nagle opadła na ziemię bezsilnie . Zamknęła ślepia i ciężko oddychała .

Riven

Zerknął na nią . - Przestań udawać , bo się wykończysz . Odpocznij . - odpowiedział i nastawił uszu . Nie chciał by męczyła się po to , aby on nie cierpiał . Cierpienie było zawsze odkąd pamięta , w jego życiu . Nauczył się z tym żyć . Teraz cierpienie to drugi towarzysz jego serca , a on w pełni jest z tym pogodzony .

Samanta

Wadera postanowiła się przespać .
Zamknęła ślepia i zasnęła . Podczas snu zwijała się coraz bardziej . Było jej zimno .

Riven

Odwrócił się w stronę Samanty . Przyjrzał się jej ciepłym i troskliwym wzrokiem .
Podszedł bliżej i położył się obok , trzymając się jak najbliżej . Nie miał zamiaru spać , chciał znów pomyśleć nad wszystkim co się już wydarzyło . Westchnął .

Samanta

* godzina później *
Samanta zbudziła się . Czuła iż ból ustąpił . Zerwała się na równe nogi i liznęła Rivena po pysku . - Już naprawdę się dobrze czuję ! - Wykrzyczała z uśmiechem na pysku . To , że ból odszedł było najwspanialszą rzeczą jaka ją potkała . No rzecz jasna tak naprawdę to druga gdyż pierwszą było poznanie Rivena .