Polana Renny i Waspa.

Wasp

Spojrzał na Okami. - "Czy ona naprawdę musi być wszędzie?" - pomyślał. Z pozoru miła wilczyca, coraz bardziej denerwowała go. Odwrócił się i odszedł. Już naprawdę nie mógł na nią patrzeć.

Kyuubi · Gość

Zamkneła paszcze. Zastrzygła uszami i znikła we mgle.

Renna

Pisneła.Zwierz zdąrzył wbić włócznię w jej nogę.Nie mogła chodzić.

Wasp

Wszedł powoli. Miał nadzieję, że nie sprawił Rennie przykrości swoim zniknięciem... Musiał odejść na kilka dni by załatwić swoje sprawy. Usiadł na pagórku rozglądając się za ukochaną.

/Braciszek stwierdził, że nie ma czasu na takie zabawy. Mam nadzieję, że fakt, iż Wasp zmienił właściciela nie sprawi Ci zbytniej różnicy, Renna. W końcu już znosisz mojego Zeppelina na innym RPG :lol:/

Renna

Rana zagoiła się.
-Długo cię niebyło-powiedziała.

/Jesteś Zeppelin na Koniach? o.O/Jupi

Wasp

Podszedł do Renny i powiedział:
- Przepraszam, że zniknąłem bez słowa. Musiałem szybko załatwić coś bardzo ważnego poza naszą krainą. Mam nadzieję, że nie złościsz się na mnie o to.

/Taa, a co najśmieszniejsze nie miałam pojęcia, że na tym forum jesteś partnerką Waspa ;)/

Renna

/W 100% sie zgadzam/

-Czekałam tu na ciebie.W międzyczasie muj stan się pogorszył i byłam bliska śmierci lecz cudem wyzdrowiałam z tej choroby.-powiedziała.

Wasp

Spuścił łeb. Był na siebie strasznie zły o to, że zostawił Rennę bez słowa. Gdy był daleko uważał, że dobrze, iż jej nie powiedział - nie chciał by szła za nim. Bał się, że stanie jej się krzywda. A teraz... Bardzo żałował, że w ogóle odszedł. Uniósł łeb i spojrzał na Rennę:
- Co ci było? - spytał.

Renna

-Pamiętasz mdlenia.Choroba.Sierść mi zamarzała,rany się poszerzały a jedna z nóg całkowicie zamarzła.Z pyska leciała krew i okazało się,że jeszcze dzień i bym umarła.Breishe w ostatniej chwili mnie uratowała.-powiedziała cicho.

Wasp

Spojrzał na Rennę uważnie i zapytał:
- A wiesz w ogóle na co byłaś chora?

Renna

-Pomagano mi jak mogło.Niewiem na co byłam chora.Wiesz co mnie uratowało-wyszeptało.

Wasp

- Jak dobrze, że nic ci nie jest Pewnie jesteś wdzięczna Breishe... - powiedział. Nie zbliżył się do Renny, gdyż miał wrażenie, że jest na niego zła o to zniknięcie.

Renna

-Za uratowanie mne jestem wdzięczna ale nie za jej zachowanie w pewnym momencie.-powiedziała wstając.

Wasp

- Czy coś się między wami wydarzyło? - spytał z zaciekawieniem i również wstał.
Niewątpliwie, Renna nie było taka czuła jak kiedyś.

Renna

-Ona doprowadziła mnie do szału.Chciała na moich oczach kogoś zabić-powiedziała drżąc.

Wasp

- Och, Renna... - westchnął i popatrzył na nią. - Ja rozumiem, że śmierć jest okropna, pamiętam jaki byłem zszokowany gdy na moich oczach Okami zabiła jakąś wilczycę. Ale, na litość Boską, jesteśmy wilkami! Zabijanie leży w naszej naturze. Także zabijanie innych wilków.

Renna

-Może i tak lecz to niebyło zwierzę na ktore wilki polują.Nie wiesz z czym mi się śmierć kojaży.W życiu widziałam tylko śmierć rodziny.-powiedziala.

Wasp

- Śmierć każdemu źle się kojarzy, nie tylko tobie. Ja też widziałem śmierć rodziny. Widziałem jak umiera moje rodzeństwo, ale nie histeryzuję z tego powodu. - powiedział. Po chwili dodał z lekkim uśmiechem - Czy walki i zabijanie innych wilków nie są dla nas naturalne? Oczywiście, że są. Według mnie nie powinnaś tak tego przeżywać.

Renna

Nic nie mówiła.Weszła powolnym krokiem do lasu.Musiała pomyśleć.W jej głowie szalała burza.Usiadła obok największego drzewa.Zapiszczała.

Wasp

Nie poszedł za Renną. Zdawała mu się być jakaś inna...
- "Pewnie poszła tam, bo chce być sama..." - pomyślał. Położył się na szczycie pagórka i popatrzył na zachodzące słońce, już prawie nie było go widać.