Pusta Polana - Miejsce Kaori i Seth'a

Florence

Samiczka spadła taty. Nadal się śmiała i płakała. Chyba do końca życia będzie dostawała głupawkę co jakiś czas. Samiczka nagle przestała śmiać się i płakać. Zaczęła za to oglądać swoje futerko. Było.. kolorowe. Czemu jej było kolorowe, a jej rodziców i ciotki brązowe? Ciemne...

Crystal

Wilczyca usiadła i pociągnęła nosem. Jak słodko wyglądali, cała rodzina! Crystal z początku myślała, że Seth'owi się coś stało, ale nie.. Zaraz ziewnął, uff.
- Po raz kolejny powiem, nie ma za co dziękować. To drobiazg.- powiedziała ze spokojem i popatrzyła na małą samiczkę, jakaż ona urocza. A jakie humorki miała, no!
- Nie mam pojęcia. Można tu przynieść jakąś skórę do spania dla małej i w ogóle, dla każdego z was.. Mam wiele zwierzęcych skór na zbyciu, więc. Dla wygody mogę przynieść.- rzekła po chwili. Ta decyzja nie należała do niej, tylko do Kaori i w ogóle. Machnęła lekko ogonem i zastrzygła uchem.

Taimi

wesoło na teren ten zbiegła świeżo upieczona niania. Nie wiedziała jeszcze, że jest to tak jakby teren prywatny, nie wiedziała, że wkroczyła do czyjegoś domu. Pierwsze co rzuciło jej się w oczy to przeurocze szczenię!
- Jaka śliczna księżniczka! Gratuluję pani! - starała się nie krzyczeć, by dziecka nie przestraszyć, ale radosć chyba wzięła górę.

Florence

Samiczka uśmiechnęła się do nowo przybyłej.
-Jestem Florence!- powiedziała z dumą w głosie. Wypięła pierś i wyszczerzyła kły.
Zaczęła sobie oglądać grzywkę Taimi. Z daleko mało było widać.

Taimi

Położyła się na brzuchu przed Florence.
- Masz śliczne oczka! - powiedziała, patrząc następnie na Kaori.
- Po mamusi. - Dodała, uśmiechając serdecznie.
- Jestem Taimi, przepraszam za wtargnięcie.

Anastasie

Wadera promiennie *nie wiem który to już raz* uśmiechnęła się.
-Witaj! Nic nie szkodzi. I dzięki.- powiedziała szybko, wracając wzrokiem do Setha.
-A to mój partner- rzuciła, próbując nie okazywać śmiechu. Rozbawiła ją ta sytuacja, oj tak.

Taimi

- Rozumiem, że Pan jest ojcem tej uroczej istotki? Jak może spa w tak ważnym momencie? - rzuciła radośnie w stronę Setha, kłaniając mu łbem. Była tu jeszcze jedna wadera. Tej nie znała. Póki co.

Seth von Wiegemesser

- Cicho być! - Warknął przez sen Seth widocznie zdenerwowany okrzykami Taimi i Flo. Obrócił się tyłem do nich i spał dalej uśmiechając się pogrążony w głębokim śnie. Jego gon muskany przez wiatr latał na boki, jakby latawiec puszczony wysoko na wietrze. Cóż mu się śniło? Zapewne nic, jeżeli żaden gest nie poruszał ani łapą, ani inną częścią ciała Wiegemessera. Cóż, dawno nie wspominał o swym sławnym ojcu. Prawdopodobnie zapomniał już o nim, albo po prostu nie chce o tym mówić. Hn, nie przejmujmy się już jego przeszłością. lepiej wrócić do teraźniejszości i pilnować, aby Seth nie wpadł totalną złość po przebudzeniu. Już sobie to wyobrażam - czerwone oczy, wściekła mina i wyszczerzone kły, hah!

Florence

Samiczka zaczęła być strasznie smutna, że jej ojciec ta się odzywa. I powiedziała cichutko:
-To nieładnie tak się wracać do innych.
Po czym wstała i zrobiła fikołka.

Taimi

Taimi uśmiechnęła się pocieszająco w stronę szczenięcia.
- Spokojnie, Twój tata śpi. On tak nie powiedział... naprawdę. On się obudzi i nawet nie będzie wiedział, że tak się odezwał. Nie zrobił tego specjalnie.
Taimi zaklaskała z podziwem, widząc akrobacje młodej istotki.

Anastasie

Westchnęła niecierpliwie.
-Cryssiu, nie musisz przynosić skór, poradzimy sobie jakos- mówiąc to mrugnęła prawym okiem- Flo, przyjdziesz do mamy?- spytała, radośnie unosząc kąciki ust, ponownie zresztą. Zamachała leniwie ogonem. Ileż tu było ludu! Czy tam... wilków, mniejsza z tym. Na jej facjacie malował się wesoły uśmiech.
-Lepiej odsuńmy się nieco od Setha, żeby mógł spokojnie spać.

Florence

Samiczka odpowiedziała do mamy:
-Nie chcę iść do mamy!
Po czym zrobiła kilka fikołków w stronę Kaori i gdy już była przy niej szepnęła:
-Ja chcę pofikołkować do mamy!
Uśmiechnęła się promiennie i zawyła. Naprawdę zawyła! Prawie jak prawdziwy wilk, tylko miała trochę cieniutki głosik.

Taimi

Uśmiechnęła się.
- Okej, ja już nie przeszkadzam. Nie chciałam się narzucić, nie wiedziała, że ktoś tutaj mieszka - wyjaśniła spokojnie, po czym dodała:
- Na mnie już pora. Miło było Was poznać. - po czym odbiegła energicznie, podskakując nieco. Jak szczenię!

zt.

Florence

Wilczyca wstała i krzyknęła:
-Do widzenia pani!
Po czym pomachała radośnie łapką. Ciekawe czy jeszcze kiedyś spotka Taimi. Ciekawe... Oby tak! Wadera była naprawdę bardzo fajna. Biła od niej pozytywna energia. Flo podreptała w stronę taty.
-Wstawaj tatusiu...-szepnęła mu na uszko.

Crystal

Crystal uśmiechnęła się pogodnie po czym machnęła leniwie ogonem, rozglądając się dookoła. No nic, zasiedziała się tutaj, czas już mykać!
- No nic.. Ja już będę się zbierać.. Zasiedziałam się.- rzekła cicho, półszeptem i wstała.
- Do zobaczenia, Kaori. Ty też się trzymaj mała.- powiedziała i zmierzwiła lekko łapą włosy małej Florence. Pociągnęła nosem i przechyliła łeb na bok.
- W razie potrzeby, zgłoście się do mnie! Dowiedzenia.- dodała i wolnym krokiem ruszyła do wyjścia. Ostatni raz odwróciła się i im pomachała, a następnie zniknęła. Była już hen hen daleko.

zt.

Florence

Waderce było smutno, że ciocia poszła. Położyła się na ziemi i zaczęła cichutko pochlipywać. No cóż. Takie jest życie. Niektórzy przychodzą, a za to inni odchodzą. To taka reguła. Spojrzała na mamę. Biło od niej takie światło i ciepło.

Seth von Wiegemesser

Basior otworzył jedno oko, po czym spojrzał na młodą Florence. Wstał i przeciągnął się, przy tym głośno ziewając. Usiadł,a spojrzawszy na córkę uśmiechnął się miło. Położył się przed nią, jakby wielki olbrzym przed malutka istotką. Kątem oka ujrzał Kaori, ale wzrokiem ponownie wrócił do Flo.
- Cóż się stało, kochaniutka? - Spytał widząc łzy w jej pięknych błękitnych ślepkach.

Florence

Samiczka spojrzała na tatę i powiedziała:
-Bo ciocia poszła. A ja ją bardzo lubię. A ty długo spałeś tatuniu!-ostatnie słowa wypowiedziała z udawaną złością. Co z niej wyrośnie... Pewnie wspaniała wilczyca taka jak mamusia i wysportowana taka jak tatuś.

Seth von Wiegemesser

- Ciocia odwiedzi nas ponownie niedługo. - Wytłumaczył jej przy tym tuląc ją do siebie pocieszająco. Jego niezwykle troskliwy wzrok zlustrował Kaori i całą polanę uważnie. Seth uśmiechnął się i pogładził Florence po małym łebku.

Florence

Samiczka uśmiechnęła się do taty i powiedziała:
-Chce mieć braciszka!-cała prawda. Ona normalnie chciała mieć kogoś kim mogłaby się zaopiekować i pobawić się z nim.
-Lub siostrzyczkę!-dodała po chwili z wielkim uśmiechem.