Sekretne miejsce Kory i Szeptu

Mongrels Law

Uśmiechnął się i przestał łaskotać wilczycę i zaczął delikatnie ją tam masować. - No to już mam na ciebie sposób. Po prostu będę Cię łaskotał. he he
Właściwie to nie jesteś głodna ? Może masz na coś ochotę ? - Zapytał bo właściwie to w każdej chwili mógł wyskoczyć do lasu, który był jak jedno wielkie KFC XD

Kora

//Pokazać ci inne awatary?//
Wilczyca uśmiechnęła siei powiedziała:
-Może... Upolujesz mi królika lub małą sarenkę? Było by bardzo miło. Wiem, że dla ciebie to żaden problem, skarbie.
wadera uśmiechnęła się i poprawiła sobie grzywkę, bo natrętnie spadała jej na oko.

Mongrels Law

// Pewnie =^-^= ///

No dobrze. Spróbuję znaleźć jakąś małą sarenkę. Nie martw się jakby nie było mnie dłuższą chwilkę. Sama wiesz jak tu ciężko o takie małe sarenki ale dla ciebie wszystko - Dodał po czym dał wilczycy buziaka i ruszył w stronę wyjścia z ich rajskiego zaciszu. Minęło trochę czasu i wilk się nie pojawiał ale jeszcze nie robiło się ciemno.

Kora

//Oto jeden z nich!//

Samica zaczęła się trochę denerwować. Gdzie ten samiec. Kora teraz zapomniała o głodzie. Martwiła się tylko o swojego partnera. A co jeśli coś mu się stało? Wilczyca wstała i zawyła przeciągle nawołując partnera do domu.

Mongrels Law

//Ten też jest śliczny ale poprzedni jest chyba fajniejszy ^^//

Wilk odpowiedział na nawoływanie i był już raczej niedaleko. Po chwili wyłonił się targając coś większego na sobie. Z daleka nie było do końca widać ale kiedy przyszedł bliżej to okazało się że niósł upragnioną przez wilczycę sarenkę i zajączka w pyszczku. Przystanął na chwilkę odkładając zajączka i sarenkę na bok po czym położył się na brzuszku wymęczony.
- Zwiała mi dwa razy w gęste zarośla ale dopadłem ją w końcu niedaleko wodospadu. Strasznie daleko ... mam nadzieje że nie martwiłaś się za bardzo. Tutaj nie ma za wiele sarenek .. pewnie je wypłoszyliśmy zmierzając tutaj. - Dodał i uśmiechnął się do wilczki. Strasznie był padnięty bo do wodospadu jest kawał drogi.

Kora

//Jeszcze jest taki!//
Wilczyca odetchnęła z ulgą na widok samca.
-Długo cię nie było i zaczęłam się martwić. Co ty myślisz, że ja mam jakąś super moc i potrafię bez ciebie żyć? Jesteś dla mnie jak powietrze. Jestem jak ryba, a ty jesteś jak woda. Pasujemy do siebie...
Wadera podbiegła do samca i przytuliła się od niego.

Mongrels Law

/// net mi padł na cały weekend praktycznie :/ ////

Przepraszam ... ale chciałaś małą sarenkę ... nie chciałem zawieźć twoich oczekiwań skarbie.- Spojrzał na zmartwioną wilczycę pokornie bo nie chciał jej zamartwiać. Przytulił ją jeszcze do siebie i polizał pomiędzy uszkami.
- Jestem twardy i nie ma takiej mocy żeby ktoś nas rozdzielił kochanie. Nie denerwuj się proszę.

Wiesz ? Ten avek jest też super <3

Kora

Wilczyca popatrzyła się na samca i powiedziała:
-Dziękuje, że tak sądzisz. Wiedziałam , że to ty jesteś moim jedynym, wymarzonym, wyśnionym, wypragnionym samcem. Kocham cie i chce być z tobą na zawsze.0mówiła ze spokojem i uśmiechem. Kochała go... To była prawda.

Mongrels Law

Oparł pysk na karczku wilczycy - Ale tak przecież będzie. Zawsze będę twój. Już się na mnie nie gniewasz ? - Zapytał myziając ją po brzuszku delikatnie.

Kora

/Kiedy zmienisz awatar?/
Samiczka spojrzała w oczy partnerowi i powiedziała:
-No jasne, że się nie gniewam! Przecież cię kocham!-mówiła z radością i zadowoleniem. Chciała żeby żyło im się jak najlepiej. Oby tak było!

Mongrels Law

// Muszę go najpierw narysować ;) Chwilowo ciężko jest mi znaleźć czas //

Jego uśmiech mówił chyba sam za siebie.
Kiedy wstał na moment rozprostować łapy, postanowił rozejrzeć się po całym tym przybytku. Może znalazłby jakiś ciekawy schowek albo coś nietypowego. - Kiedy ty sobie będziesz spokojnie wcinać, ja się troszkę rozejrzę ok ? Nie będę daleko więc jestem na każde zawołanie. - Powiedział spoglądając na swojego anioła.

Kora

Wilczyca pokiwała głową i gdy samiec odszedł zaczęła ze smakiem jeść sarenkę. Była pyszna. Lubiła jeść sarny. Najbardziej smakowały jej kości i brzuch sarny. Zawsze tak było. Nawet poza krainą jadła tylko sarny. Sarnożerczyni!

Mongrels Law

Podczas gdy wilczyca była zajęta wcinaniem sarny. On poszedł przygotowywać ich wspólne gniazdko. Ha tym razem uwzględnił dzieciaki i zimowe popołudnia. Teraz będą mieli tutaj jak w raju. Trochę mu to zajęło ale było warto.

Kora

Wilczyca kichnęła zadowolona. Katarek czy podekscytowanie czy miłość? Chyba to ostatnie! Kora+Szept=♥.♥ Ona uwzględniała zasadę: "Kochaj i nie strać, bo jak stracisz to nie pokochasz..." I wierzyła w ich miłość całym sercem. Teraz i brzuszkiem.

Mongrels Law

Kiedy zakończył przygotowania, wyszedł z powrotem do wilczycy i ułożył się bokiem za nią i wzdłuż niej by nie było jej chłodno.
- I co tam moje słoneczko ? Smakowała sarenka ? - Zapytał nosając ją delikatnie w łepek pomiędzy uszkami. Skąd mógłby przypuszczać że kiedy trafi do takiego miejsca z taką pięknością przy swoim boku. Chyba rozszarpałby każdego za jedno złe słowo w jej kierunku.

Kora

Wilczyca popatrzyła się głęboko w oczy samca i powiedziała:
-Z takim jak ty przy sobie wszystko jest bardziej kolorowe i godne mej uwagi. Chciałabym abyś zawsze był przy mnie... Na dobre i na złe.
Gdy usłyszała pytanie samca odpowiedziała pogodnie:
-Od ciebie wszystko mi smakuje mój drogi.

Mongrels Law

Uśmiechnął się i przymknął oczka. - Przecież wiesz że nigdy cię nie opuszczę. Właściwie to jesteś na mnie skazana. - Mruknął i tylna ją swoim nosem.
- Ciesze się że jedzonko ci smakowało.
A no właśnie ...
Lubisz długie spacery ? - Zapytał.

Kora

Wilczyca popatrzyła w sufit i powiedziała:
-Tak... Lubię...
Po czym pocałowała wilka w nos <3. Kochała się z nim droczyć. Taka już była.
/brak weny/

Mongrels Law

/luz ;)/

Myślałem sobie żeby zabrać cię ze sobą nad wodospad ... jeżeli nie masz nic przeciwko. - Mruknął zastanawiając się nad odpowiedzią ukochanej. Nie chciał jej zanudzać tym samym miejscem codziennie.

Massacre

Jakież to przeurocze miejsce... W sam raz dla zakochanych, ach! Żenada. Władca niechętnie zawitał w te strony, ale z kimś miał do pogadania, z kimś kogo od dawna nie widział, hm... Może zatracił się w tym od czego próbował obronić go basior? Kto wie...
Zbliżył się do zakątka i co zobaczył? Whispera obsługującego jakąś mizernie wyglądającą wilczycę, o ile nie łasicę, ha ha.
- No proszę, proszę. Widzę, że już znalazłeś sobie obiekt pożądania. Jestem pod wrażeniem! - zarechotał głucho po czym wzleciał na pojedyncze drzewo i tam osiadł na gałęzi.
- Myślałem, że już nie żyjesz, albo porwały Cię jakie licha czy coś... Jak widać świetnie się bawisz u boku tego czegoś... Hm... Twoja partnerka, tak? - spojrzał swymi ślepiami na towarzyszkę znajomego z niechęcią, ale jeszcze jej nie znał. Ciekawe co odpowie jego koleżka.