Sekretne miejsce Kory i Szeptu

Mongrels Law

Nagle wilk, już nie taki młody, podszedł do Massacre i stanął tuż przed nim. Teraz kiedy jego wzrost był zbliżony do widma jakoś średnio bawił go jego cynizm.
- A któż to taki ... czekaj czekaj ... czy my się znamy ? Ach tak ... to ty jesteś tym widmem, które stula te wszystkie bzdury i udaje mistrza wciskając taki wielki kit.
- Rzekł pomalutku z nutą cynizmu. Po latach w końcu spotkał wilka który tak bardzo usiłował zrobić z niego swą marionetkę. Znał calutką historię Massacre włącznie z tym że to wszystko co mu wpajał było jedną wielką bają.
- Wpadłeś się przywitać zjawo ? Masz tupet żeby się tu zjawiać. - Dodał zimno, już dawno minęły czasy kiedy nazywał go mistrzem.
- A to co powiedziałeś przed chwilą o niej ... odszczekasz.

Massacre

No, no, no... Whisperowi wydłużyły się kły, a jego mowa przybrała na powadze, proszę!
- Odszczekam powiadasz... Ha ha ha ha!! - roześmiał się na cały regulator. To było dobre posunięcie, ale nie w tą stronę.
- Widzę, że albo sam sobie poradziłeś, albo ktoś nieźle Ci nawrzucał do tego pustego łba informacji o mnie. - uśmiechnął się doń szeroko chciwie i złośliwie, jak to Zjawa.
- Może i wpadłem się przywitać, ale jedno wiedz... Nikogo nie udaję i pewnego dnia to Ty będziesz odszczekiwał to wszystko co powiedziałeś na łożu śmierci ha! - dodał po chwili, owijając swój czarny ogon wokół łap.
No tak... Skoro ktoś sobie zasłuży to zjawa pamięta to przez wiele lat. Może i czekać na duszę, bo gdy ta chwila nadejdzie, będzie dla niego czymś pięknym!

Xerri

Samica popatrzyła na nowo przybyłego i wyszczerzyła kły w szyderczym uśmiechu.
-Znalazł się! A ty co? Jesteś już taki stary, że nie wiadomo czy tutaj nie padniesz!-warknęła do niego z dezaprobatą. Może i była mniejsza od niego, ale nie głupsza.
~Kora

Massacre

Spojrzał na waderę po czym plasnął sobie łapą w twarz.
- Jesteś taka głupia czy tylko udajesz? Chyba nie zauważyłaś, więc Ci podpowiem... Ja już nie żyję, ot co! - odparł ze śmiechem. No nie wiem... Może Duch też może umrzeć? ha ha ha!
- Zresztą... Twoja dusza wydaje się tak słaba, że nawet nie idzie jej poczuć. Jesteś tylko zwykłą laleczką w tym świecie... - dodał po chwili, oglądając sobie swą czarną łapę tak po prostu... Z nudów.

Xerri

Wilczyca uśmiechnęła się smutno.
-Nie wiem kiedy umrę... Jeśli ty wiesz to powiedz mi to tu i teraz! Jeśli jesteś taki mądry! Chciałabym wiedzieć! Gadaj!-krzyknęła do niego Kora. Nie miała ochoty na kłótnie. Ale dy ktoś ja obrażał musiała coś powiedzieć...
~Kora

Massacre

//Pisz tą postacią która jest w tym miejscu, a nie Xerri.//

Ponownie się uśmiechnął, lecz tym razem był to uśmiech przepełniony wszelakimi, negatywnymi emocjami.
- Jestem cierpliwy, zaś Ty moja droga... Sama zobaczysz jak to będzie. Nie będę Ci tego tłumaczył, bo nie mam ochoty. - odezwał się od niechcenia. Po co miał tłumaczyć coś setki razy, a i tak potem znów przyjdzie ta chwila w której ponownie będzie musiał robić to samo... Nuda!

Kora

Wilczyca popatrzyła na Massacre'a i powiedziała:
-Powiedz mi wilku... Dlaczego nie lubisz Szept'a? Dlaczego czujesz do niego odrazę i negatywne myśli i uczucia?
Chciała wiedzieć. Przecież Szept to jej partner. Trudno...

Massacre

- Ja nie lubię szeptu ? Ależ wręcz przeciwnie! Zanim poznał Ciebie, był z niego niezły psotnik, który chyba zapomniał, że został naznaczony. Może Ci to wytłumaczy, a może też i ominie, ale nie ominie prawdy. - odrzekł po czym zszedł z gałęzi i znalazł się blisko pyska wadery.
Bił od niego tępy chłód, który w połączeniu z pogodą dawał uczucie przeszywającego mrozu.
- Zobaczymy na jak długo zostanie Ci wiernym partnerem moja droga... Jednakże nie mi przypada zaszczyt opowiadania tego co mnie z nim łączyło. - oznajmił jakby po kryjomu, ale z akcentem godnym politowania.
Odsunął się od tej zacnej parki, a wokół niego pojawiła się mgła. Cóż... Odejście bez pożegnania to jego najulubieńsze zachowanie. W końcu nie był przywiązany do manier, gdy rozmawiał z niższościami klasowymi. Gdy mgła zniknęła, jego czarnej osobowości już tu nie było.

z.t

Mongrels Law

Nic nie będę odszczekiwał bo kiedy będę umierał to ciebie jako przewoźnika dusz już pewnie dawno nie będzie. Potrafisz się tylko panoszyć i opiewać dyskusję na pustych słowach wziętych z jakiejś bajeczki dla szczeniąt. - Powiedział po czym obszedł samca dookoła.
- Nie zapomniałem jakimi bzdurami mnie karmiłeś. Te wasze "rytuały" te wasze "demony". Powiedz mi teraz gdzie jest ten cały demon, którego niby we mnie przelaliście ? Istniał chociaż ?
Posłuchaj mnie Massacre. Jesteś tylko niesmacznym żartem swojego pokolenia, któremu tak odkleiło się pod czachą że mordowałeś bezbronne istoty. Czemu nie możesz mi nic teraz zrobić ? To nie twój świat co ? Nie twoje tereny ? - Uśmiechnął się tylko spod długiej grzywy drwiąco. Wiedział że niczym go już samiec nie zaskoczy. Według niego był taki stary a taki głupi.
- A teraz sobie stąd uprzejmie wyparuj. Straszysz mi wiewiórki na drzewach. - Dodał i podszedł do swojej ukochanej opierając swój pysk na jej ramionach mając na celu uzmysłowić jej że nie warto się przejmować Massacre.
- No już kochanie ... to tylko zjawa. - Powiedział i spojrzał jej w oczka. - W porządku już ? - Zapytał dla pewności.
- Ten błazen ... był moim mistrzem. Nie wież we wszystkie jego słowa ... to tylko czcze gadanie. Na łożu śmierci jego plugawa dusza nawet cię nie dotknie.