Zakątek Fari i Kuskety

Fari

- Ostatnio rozmyślałam i może...:
- Violet,
- Brista,
samce:
- Maxylian,
- Zenno, - uśmiechnęła się i odwzajemniła uczucie. - Mogą być czy nie? - zapytała go i zjadła część padliny. Oblizała się i spojrzała przez okno.

Yotto

Idealne.-Powiedział Kusketa przeciągając się przy tym. Imiona wydawały mu się naprawdę ładne. Klapnął na zadzie i patrzał na Fari. Potem ją polizał po pysku i też zjadł trochę padliny, lecz mało, bo jadł niedawno. Był ciągle uśmiechnięty. Sapnął raz i spojrzał się na Fari czułym i miłym wzrokiem.

Fari

Wadera nastawiła uszy. Usłyszała jakiś szmer przed norą.
- Kto tam? - zapytała i napiła się kawy. Kuskety nie było. Gdzie on jest?

Renna

Co ją tu przywiało? Chciała zobaczyć waderę ,,WOW, patrzcie, jaka piękna! " ? Kto to wie. Tak czy inaczej, zaśmiała się pod nosem. Wadera znalazła partnera. A tak niedawno... Nie pora na refleksje. Renna zapukała z pozoru grzecznie do wejścia do ich groty.
- Haaalo? - mruknęła pod nosem.

Fari

- No nie! Jeszcze Ciebie brakowało! - zaśmiała się. Otworzyła drzwi i usiadła. Do porodu jeszcze zostały 3 dni. Ciekawe ile ich będzie.

Renna

/ To jak? One się rodzą, czy nie? Bo wcześniej... /
- Tia. Renna. Widziałam cię raz, może dwa - obnażyła kły w uśmieszku.
Zerknęła na samca. Oblizała ostre kły, po czym ziewnęła, ukazując je w całości. Wyzwanie do walki? Niee. Renna nie miała humoru, tyle.

Fari

/Zapomniałam, że rodzą się po 10 dniach, a myślałam, że po 7 tak jak tydzień XD/

- Trzy. - ziewnęła i zamknęła drzwi, bo wlatywało zimno.
- Zjesz? - zapytała i wskazała na padlinę.

Renna

- Grzecznie mówiąc - Nie - powiedziała.
Po co tu przyszła. Jej serce wzbogaciło się o jeszcze jedno uczucie. Nienawiść. Do kogoś. Ale kogo? Waspa, Carly, Fari, Sasoriego, Shire'a czy Yuki? Kto to wie.

Fari

- A co tak wcześnie przyszłaś? - zapytała i podniosła brew. Zjadła mięso i wstawiła kawę. - Kawy, herbaty? - zapytała i poprawiła koc i poduszki. Wyszła z nory, aby się rozejrzeć. Było zimno, więc szybko wróciła.

Renna

- Przyszłam załatwić stare rachunki, wiesz... - powiedziała słodko, z typowym dla niej złośliwym uśmieszkiem.
- Mhm...A co tam u ciebie? Raj? Piekło? - powiedziała, niby to obojętnie.
O co chodziło Rennie? To się okaże.

Yotto

Kusketa popatrzał na Rennę podejrzliwym wzrokiem. Co tu robisz? Mów!-Te słowa brzmiały jakby rozkaz. To jest jego teren i Fari. Intruzów nie lubi. Warknął w głębi piersi na Rennę i podszedł bliżej Fari. Nie wiedział, co obca morze jej zrobić, ale nie chciał stracić Fari. Kochał ją przecież. Teraz się uspokoił. Co planujesz, wilczyco? Możesz powiedzieć?-Po tych słowach uniósł lekko lewą brew i patrzał nań przekpnująco. Jakie rachunki do wyrównania?-Tego już nie mógł znieść, ale dalej starał się uśmiechać, a jednak zrobił bardziej trochę kwaśną minę na intruzkę.

Renna

/ Morze? Jak już, to ,,może". /

W jej sercu zawrzał gniew. On ją obrażał? Ona chciała porozmawiać.
- Słuchaj, nerwusie - mruknęła pod nosem. Jej słodki, przesłodzony głos się pojawił. - Chcę z nią pogadać, jasne? Ty od razu mi tutaj wyskakujesz. CO TUTAJ ROBISZ! MÓW! - idealnie go naśladowała. - Nie jestem intruzem, KPW? Opanuj się lekko - tu się zaśmiała złośliwie. - Raz, dwa, a może trzy spotkałam się z Fari. Rachunki? RACHUNKI? Przepraszam, iż obrażam pana domu, ale...Właśnie. PRZEPRASZAM. Lecz ty nie zaszczyciłeś mnie tym słowem - powiedziała kąśliwie. - Nie bądź tak przewrażliwiony. Tobie może się coś kiedyś stać, albo dziać, ale tego nie zauważysz z powodu innych. Jesteś, hm...Jak to ludzie mówią? Bezczelny? - tutaj zmarszczyła nos, jakby poczuła obrzydliwy zapach. - Wzbudzasz we mnie kontrowersje. Jesteś podejrzliwy, pewny siebie aż do idiotyzmu. Nie mam zamiaru marnować słów na twoją bezinteresowność i czystą, hm, głupotę - ostatnich trzech słów NIKT nie usłyszał.
Zerknęła na Fari. Mimo wszystko, uśmiechnęła się do niej ciepło.
- Jesteś w ciąży? - spytała.

Yotto

Teraz basior i tak się pilnował, lecz nie wykazywał ani odrobiny podejrzliwości. Coś czuł jednak w głębi serca. Było to jakieś kłucie. Czuł coś, co go niepokoiło, po słowach Renny. Nie chciał wlaki. Ale nawet gdyby, to by mu ktoś na pewno pomógł opanować Rennę. Usiadł i dalej coś go kłuło w głębi serca. Jestem Kusketa Mohekun.-Przedstawił sę grzecznie i poważnie. Czekał, aż mu Renia odpowie. Nie lubił walk.

Fari

- Jestem, jestem. - zrobiła krzywą minę na partnera.
- Hej mamy gościa! - powiedziała do kuskety i polizała go. Jeszcz tylko 2 dni...

Renna

Zarozumiała, duża Renia...
- Nie wiem, czy zasłużyłeś na poznanie mojego imienia - powiedziała kąśliwie. - Renna, Rennata bądź Renia. Jak kto woli - a jednak!
A jednak ulitowała się. Fari była w ciąży. Przełknęła ślinę. W ciąży. Okropne, oślizgłe słowo. Jak dla Renny.

Fari

Fari zaczęła szybko oddychać. Miała urodzić. Uśmiechnęła się i złapała za brzuch.
- Renna, może lepiej pójdziesz? Chcę byc sama z Kusketą. - po tym położyła się i odetchnęła.
- Kusketa ja rodzę! - krzyknęła i pomachała niezdarnie ogonem.

Renna

- Nie chce mi się - skomentowała krótko.
Widząc jednak, iż Fari rodzi, warknęła na siebie. Jej orzechowe oczy zalśniły. Zaczęła się cofać do tyłu. Szczenięta... Obrzydliwe, małe, zdradzieckie kulki. Po chwili jej już tu nie było. Nie chciało jej się tu przebywać. Zwłaszcza w tej chwili.

z/t

Brista

Brista otworzyła oczy. Gdzie była? Właśnie rzed chwilą się urodziła. Niezdarnie próbowała się podnieść ale jej to nie wychodziły. Poaptrzyła na wilczyce z której... No jakby się pojawiła. Kto to?
-Ktoś ty?-spytała cichutko. Ale po chwili jakieś słowo przyszło jej do głowy i je wypowiedziała po czym wtuliła się w sierść (rodzącej jeszcze)wilczycy.
-Mama.

Maxymilian

/Brista, nie umiesz jeszcze mówić, jesteś noworodkiem, nawet oczu nie możesz otworzyć/

Mały Max poczuł się zadowolony z siebie, kiedy po raz pierwszy zaczął się ruszać. Lecz się trochę zawiedzie, kiedy się dowie że nie jest najstarszy. Maxymilian zaczął powoli pełzać po podłodze, jak jakaś kluska, aż nie poczuł miękkiej sierści, najprawdopodobniej była to jego rodzicielka, lecz to się dowie, kiedy jego oczka się otworzą.

Fari

- Moje skarby... - polizała Fari Maxyliana i Bristę. Zaczęła ich myć i znowu czekała na resztę szczeniąt. W tym czasie, szczeniaki którę się już urodziły mogą pić mleko. Wadera zjadła trochę padliny i patrzyła na pociechy.