Biała Plaża

Yumi

Yumi poszła w ślady Daleka. Gdy łapami nie dosięgała dna zanurkowała.
Podpłynęła koło Daleka i wyskoczyła w górę dotykając go łapą w bark.
-Berek! - Krzyknęła po czym z powrotem wpadła do wody ochlapując wilka

Hari

Zaśmiał się, nurkując za waderą. Przebierał łapami w wodzie, choć nie czuł się w niej zbyt dobrze. Pływanie zawsze wolał zostawiać rybom, lecz nie poddawał się i brnął za wilczycą.

Yumi

Yumi zobaczyła Daleka za sobą. Rozejrzała się dookoła siebie nie przestając płynąć. Niestety... było to morze... Na dnie tylko piasek. W jeziorze czy wodospadzie byłyby jakieś wodorosty czy coś takiego. A tu nie. Płynęła i płynęła. Chociaż wiedziała, że dużo to nie da a zaraz będzie musiała zaczerpnąć powietrza.

Hari

Wynurzył się w celu zaczerpnięcia życiodajnego powietrza. Łapczywie łapał każdy oddech, chłoszcząc ciągle wodę łapami. Zmęczył się. Zmęczył się bardziej, niźli bieganiem po łąkach czy nawet górach. Rozejrzał się, szukając wadery - odbicia sylwetki, cienia, cokolwiek.

Yumi

Yumi zaczęła płynąć do powierzchni wody. Wyłoniła się tylko jej głowa. Zaczęła głęboko oddychać.
-Uaa... Takie pływanie to jednak jest męczące co nie? - Powiedziała do towarzysza.
-Ja to na jakiś czas mam dość - Oznajmiła. Zaczęła płynąć w stronę brzegu.

Hari

- Ja też mam dość - powiedział, starając się utrzymać łeb nad powierzchnią. Powiosłował łapami ku brzegowi, wystawiając jęzor z wysiłku.

Yumi

Już jest na brzegu. Yumi weszła szybko na suchy pasek i otrzepała (nie mogę się wysłowić xdd) futro z wody.
Usiadła na przeciwko morza. Miała na widoku Daleka, fale, księżyc, gwiazdy.
Wszystko.!
Teraz spokojnie czekała na Daleka na brzegu.

Hari

Wreszcie udało mu się dobić do brzegu. Wyczerpany padł na biały piasek, nie otrząsnąwszy nawet futra z wody i wilgoci. Przewrócił się na plecy, spoglądając wprost w niebo.
- Już dawno się tak nie zmęczyłem - powiedział z uśmiechem.

Yumi

-No ja też. Nawet jak raz się ścigałam w rzece to się tak nie zmęczyłam. Może dlatego, że bardziej zwracałam uwagę na dopłynięcie do celu jako pierwsza. A nie na tym czy się zmęczę, zdyszę czy coś innego - Przyznała i ziewnęła lekko. Nie, nie była zmęczona... Bardziej... Yyyy nawet nie wiedziała dlaczego xdd

Hari

Uśmiechnął się do Yumi, na moment odwracając wzrok od nieba. Biały piasek pod nim nasączył się wodą z jego futra, zaś jasne ziarenka poprzylepiały się do szarego umaszczenia Daleka.

Djablo

Przybiegła na plaże w podskokach i robiąc duży rospęd skoczyła do wody.

Yumi

Yumi otworzyła oczy i znowu ziewnęła.
"Zasnęłam?! Znowu?! O nie!!"
-Yyy... Przepraszam Cię.. Nawet nie wiem kiedy zasnęłam - Przyznała. Było jej trochę głupio. Ale trzeba przyznać. Dzień był męczący.

Hari

Chrapnął w odpowiedzi, przewracając się na bok. Jego także dzień wymęczył porządnie, a na dodatek wilk nie miał zamiaru jeszcze się budzić.

Yumi

"Jak słodko..." Pomyślała.
"Co by tu można zrobić?" W jej głowie szykował się jakiś plan... Tylko jaki?
"Kurcze... Jakiś sznurek! Szybko jakiś sznurek! Ooo... Jest" W tym momencie zobaczyła coś w rodzaju sznurka, liny.
"A teraz Yumi Cię uczesze :D" Pomyślała a na jej pyszczek wszedł cwaniacki uśmieszek. Wzięła coś ala sznurek i związała Dalekowi futro na głowie... Pobiegła po wodorosty i też włożyła mu w futro.
"Może pomyśli, że mu futerko przefarbowałam?" Powiedziała.
Położyła się i także udawała, że śpi. Ale podkreślam... UDAWAŁA

Hari

Przeciągnął się mocno, mlaskając językiem. Otworzył zaspane ślepia, rozglądając niezbyt rozumnym wzrokiem dokoła. Usnąłem? - pomyślał. Wtem coś pacnęło mu na nos. Poderwał się z ziemi, łapy zanurzyły się po kostki w morskiej wodzie. Jego wzrok spoczął na falującej tafli.
- Aaaa! Mam zielone futro! I co to za fryzura?!

Yumi

-Ymmm... Co jest? - Zapytała udając zaspaną.
Spojrzała na Daleka.
-Zmiana fryzury? Szczerze... Nie był to dobry wybór. - Z trudem powstrzymywała się od śmiechu. Może i to dziecinny kawał ale ona często zachowywała się jak dziecko.

Hari

- Ja nic nie zmieniałem! - wykrzyknął, przypatrując się zszokowany swemu odbiciu. Wtem zamarł, po czym przeniósł podejrzliwy wzrok na waderę. - Yuuumi?

Yumi

-Słucham...? Ja nic nie zrobiłam. Nie patrz tak na mnie! - Powiedziała
-No dobrze, dobrze. Już mówię! Tyko nie patrz tak na mnie... To parzy! - Powiedziała chichocząc.
-Prawda jest taka, że... - Zrobiła przerwę na przemyślenie wypowiedzi.
-... Przyszły olbrzymie krety i powiedziały, że muszą złożyć ofiarę do wulkanu. A ja powiedziałam: "NIE!". One się zapytały dlaczego, a ja na to, że tak nie można bez zgody tej "ofiary". I one Cię porwały i zrobiły to co masz na głowie :D - Rzekła zadowolona z siebie.
-No i to tyle. Caaaaaaała prawda. - Przeciągnęła pierwsze "a" i zaczęła gwizdać.

Hari

Od razu jego ucho wychwyciło fałszywe tony, zaś cała historia była według młodego wilka mocno naciąga.
- Yuuuuumi... - tym razem nie było to pytanie, acz jawna groźba. Dalek potrząsnął głową, pozbywając się części zalegających w futrze wodorostów, niektóre niestety zahaczyły o uszy i zawisły smętnie wokół łba.
- Yumi! - Rzucił się ku waderze pozornie ze złością, lecz na jego pysku błąkał zawadiacki uśmieszek.

Yumi

Zaczęła uciekać...
-Hahaha...! - Zaczęła się śmiać. I dalej biegła. Od razu, wypoczęła i znowu wysiłek xdd