Biała Plaża

Flake

Flake zdążyła odpłynąc w głąb swych myśli i żali, gdy nagle usłyszała czyjś głos. Zdumienie wymalowało się na pysku drobnej blondynki, gdy skrzydlata wilczyca wypowiedziała jej imię.
- Erm... my się znamy? - zapytała, przyglądając się waderze. Nie pamiętała jej.

Reika

- Owszem. Poznałyśmy się, całkiem długi odcinek czasu temu. - zaśmiała się. Jak to możliwe, że ona to pamiętała, a Flake nie? Pamiętała też, że jak ją poznała, ta miała szare futro i bursztynowe oczy. Ciekawe, nieprawdaż? Jej ogon zaczął zamiatać piasek, ale tylko końcówką, delikatnie wyginającą się na boki.

Flake

- Wybacz, ale... nie mogę sobie przypomnieć. Możesz mi powiedzieć, jak ci na imię? - spytała, wciąż przyglądając się skrzydlatej uważnie. Próbowała ruszyć swą pamięć, wyszukać pośród lawiny wspomnień to odpowiednie, lecz marnie jej to szło.

Reika

- Reika. Wciąż nie mogę uwierzyć, że twa pamięć nie sięga naszego pierwszego spotkania. - wilczyca poruszyła uchem, przenosząc wzrok na niebo. Piasek był tak biały, jak ona sama, dlatego trudno ją było zauważyć z daleka. Rozmyślała o tym i o tamtym, a wiatr przeczesywał z prawej i z lewej jej śnieżnobiałe futro, a także poruszając każde piórko w skrzydłach.

Flake

Nagle Flake zrobiło się strasznie głupio, że nie pamięta Reiki.
- Przykro mi - odrzekła tylko. Flake poznawała wiele wilków, codziennie mnóstwo nowych osób przewijało się przez jej życie. Być może dlatego ta oskrzydlona samica umknęła jej pamięci?

Reika

- Nic nie szkodzi. Właściwie to ja przylatuję do krainy tak rzadko, że wiele wilków, które poznałam, zapomina o mnie bezpowrotnie - uśmiechnęła się, przymykając wesołe, niebieskie jak niebo oczy, w których tkwiła jednocześnie nutka spokoju, a jednocześnie radości życia i młodzieńczej słodyczy. Wyjątkowe były to oczy, bezsprzecznie.

hmm, właśnie zaprzepaściłam szansę na zrobienie screena okrągłej liczbie 666 postów. tt

Flake

Na jej drobny pysk wstąpił lekki uśmiech.
- To dobrze, że nie żywisz do mnie urazy. A możesz mi powiedzieć, w jakich okolicznościach i kiedy się spotkałyśmy? Może wtedy mi coś zaświta? - zapytała, przekrzywiając lekko głowę. Długie, jasnoblond włosy opadły na jej lewe, fioletowe oko. Zdawało się, że teraz na Reikę patrzy tylko szare, nieskryte pod kurtyną włosów ślepie.

Reika

- Spotkałyśmy się jesienią, lub pod koniec lata. Konkretnego czasu nie potrafię określić. Jednak dobrze pamiętam, że było to w Falochronach. - powiedziała, po czym zaczęła machać ogonem na boki, a jej uśmiech delikatnie się poszerzył. Łypała błękitnym okiem na Flake. - Masz bardzo ładny kolor futra. - stwierdziła. Ona już długi czas była całkowicie biała.

Flake

Zaśmiała się cicho i odpowiedziała:
- To... może jednak zostawmy temat naszego pierwszego spotkania. Chyba nic sobie nie przypomnę - powiedziała. Wciąż odczuwała pewien rodzaj poczucia winy, że tak łatwo sobie zapomniała o wilczycy, która ją zapisała w swej pamięci. Uśmiechnęła się na komplement Reiki. - Dziękuję. Twoja sierść również ma piękny kolor. Śnieżnobiały, bez żadnej ciemniejszej skazy. Mało jest tak doskonale białych wilków.

Reika

- Coz, ja nie jestem zbyt zachwycona. Jestem taka, hm, zwyczajna.. - powiedziala, ogladajac swoje futro ze wszystkich stron. Istotnie, bez skazy, bez zadnej latki, nic. Czysto, jak w reklamie proszku do prania. xd Usiadla jednak zaraz. - Ale podobno to najzwyczajniejsze jest piekne, prawda? - zaraz potem zasmiala sie szczerze, perliscie.

Flake

- Ja tam nie nazwałabym cię zwyczajną. Taka śnieżna biel nie jest zbyt częstym widokiem w naszych okolicach - zmierzyła Reikę jeszcze jednym uważnym spojrzeniem. Cóż, w oczach Flake była ona piękną wilczycą, miło było zawiesić na niej wzrok. Dodała. - Jeśli barwa twojej sierści ci nie odpowiada, zawsze możesz wytaplać się w Jeziorze Zmian.

Reika

- No nie wiem.. Nie lubię zmian.. I przyjaciołom moim się bardzo mój wygląd podoba.. Nie chciałabym ich zawieść . A jeśli jezioro zabrałoby mi skrzydła? Podobno ma taką ogromną moc. - westchnęła. Chyba nie byłaby już ta Reika, co dawniej. Przecież dzięki skrzydłom poznała Jerome! Jerome, Jerome, Jerome. Miłość jej życia..

Flake

- Owszem, jego magia jest wielka, ale również przyjazna dla stykających się z nią wilków. Nie odebrałaby nikomu umiejętności latania - odpowiedziała. Flake doskonale pamiętała to jezioro. Niegdyś tak często zanurzała się w jego krystalicznie czystej wodzie, by wynurzyć się jako z pozoru inna osoba...

Reika

- Aha. Mimo to chyba nie potrafiłabym się pożegnać z tym kolorem, który jest mi tak bliski.. Flake, jakie kolory futra miałaś wcześniej? Bo ja jako szczenię miałam kremowy, jako dojrzewający rudy z białym, a teraz, taki zupełnie biały, bieluśki. - powiedziała, układając się zaraz w pozycji leżącej.

Flake

Z powrotem przeniosła wzrok na morze. Obserwowała wodę falującą łagodnie. Musiała zastanowić się nad pytaniem Reiki. Swego czasu tak często zmieniała ubarwienie, że niektóre kolory wyleciały jej z głowy. Zresztą, nie było po co wspominać o tych wyglądach, które nosiła zaledwie kilka dni. W końcu był zupełnie nieistotne.
- Byłam szara - odpowiedziała. - Jako szczenię miałam takie fajne uszy w tęczowe pręgi.

Reika

Reika uśmiechnęła się - Ja miałam czarne uszy. - odpowiedziała, a jej ogon począł energiczniej poruszać się na boki, bo wcześniej robił to jakoś, hm, ociężale? Wilczyca wciągnęła w płuca morską bryzę, która wiała jej w pysk od przyjścia nad morze. Cudowne uczucie.

Charlotte Vie Ziggy

Ziggy kolejno przechodząc się po krainie, zwiedzając jej zakątki.. Trafiła teraz tutaj, na białą plażę. Przymknęła swe ślepia by rozejrzeć się. Biała plaża.. Nadzwyczajny widok. Niedaleko zauważyła dwie wilczyce, które najwyraźniej ze sobą rozmawiały. Ruszyła z miejsca, gdy była już mniej więcej przy brzegu, usiadła. Jej ogony zaczęły się lekko bujać zaś jej uszy były nastawione na sztorc. Zimna bryza poczęła falować czarną grzywką wilczycy.

Flake

Czy Flake i Reiką rozmawiały? W chwili obecnej rozmowa to było zbyt wiele powiedziane. Choć blondynka potrafiła zwykle gadać i gadać bez końca oraz podtrzymywać rozmowę, dziś rozmowa ze skrzydlatą jakoś zupełnie jej się nie kleiła. Gdy biała wadera położyła się, Flake uczyniła to samo. Długaśnym, puchatym ogonem zamiatała po piasku o niebywałej, białej niczym śnieg barwie.

Charlotte Vie Ziggy

Wadera wpatrywała się spokojnie w piasek.. Kątem oka zerknęła na nieznajome wilczyce. Cóż, Ziggy nie chciała im przeszkadzać. Mruknęła coś pod nosem. Prawdę mówiąc jedna z nich wydawała się być miła i ciekawa na swój sposób, mianowicie chodziło jej o blondynkę. Odwróciła wzrok, po czym wlepiła ślepia w dal.

Flake

Dopiero gdy Flake dosłyszała czyjś cichutki pomruk, z pewnością nie będący autorstwa Reiki, zorientowała się, że towarzystwo na plaży się powiększyło. Rozejrzała się, a w jej dwukolorowe oczy wnet rzuciła się wadera o szarej barwie. Spojrzenie blondynki spoczęło na dwóch ogonach nieznajomej. Cóż, musiało to wyglądać dość nachalnie, lecz wilka o więcej niż jednej kicie Flake jeszcze nigdy nie widziała.