Bursztynowe Morze

Wardress

- Widziałam się z Shadow. Ale wszystko wporządku. - mruknęłam i wtuliłam sie w jego futro.

Karot

Odsunął się lekko.-To koniec, prawda?-bardziej stwierdził, niż zapytał.

Wardress

- Nie. Przemyślałam to. Jeśli mam z nim znów przeżywaćto co przeżywałam... nie, nie chce.. boje się. - mruknęłam cicho kładąc się i patrząc ślepo w wodę.

Karot

Ale Go kochasz. Kochasz Go bardziej niż mnie...wiem o tym.-powiedział spokojnie

Wardress

- Dlaczego jesteś taki spokojny? -zapytała cicho.
- Wies, kocha się raz. Reszta to tylko zauroczenie. - dodała ze łzami w oczach.

Karot

A co da to, że będę niespokojny?-zapytał cicho.-Kocha się raz. A jego kochałaś jako pierwszego. To dlatego nigdy nie byłaś ze mną szczęśliwa-mówił coraz ciszej.

Wardress

- Nie. Bylam z Tobą szczęśliwa. - podeszła bliżej patrząc na Wilka przeszklonymi oczami.

Karot

Teraz odejdziesz, złączysz się ze Shadowem. Będziesz szczęśliwa i będzie dobrze. Dash się ucieszy.-mówił bardziej do siebie, niż do niej.

Wardress

Spuściłam łeb. Wtuliłam go pod pysk Karota.

Karot

Ta...Tak będzie najlepiej. I...nie mam do Ciebie żalu.-głos mu się załamał.-Żegnaj, Wardress.-wyszeptał cicho. Powoli, ze spuszczonym ogonem poszedł wzdłuż morza.

Wardress

Pobiegła za Karotem. Nie wiedziała co powiedzieć.. Tylko gorzkie łzy spływały jej po pysku.

Karot

Zatrzymał się.-Będziesz szczęśliwsza-wyszeptał.

Wardress

Łzy tworzyły na jej pysku jakby wyścigi. Wystawiła do przodu jedną łapkę myśląc że zaraz wkroczy w przeszłość. Zamknęła oczy... Ponownie je otwarła i pojrzała na Karota. Załkała.

Karot

Proszę Cię, War, to ponad moje siły. Nie utrudniaj mi tego-poprosił cicho.-Shadow Cię kocha. I Ty Go kochasz. Jesteście dla siebie stworzeni.-wyszeptał

Wardress

Nie mogąc wydusić z siebie słowa. Zawyła żałośnie i cicho, co bardziej przypominało skowyt zbitego, rannego psa. Skuliła się na piasku zasłaniając pysk ogonem.

Karot

Wardress, proszę.-załamał się.-Przecież Go kochasz...idź do niego.-spojrzał na nią błagalnie

Wardress

Przecząco kiwnęła łbem. Zamknęła się w sobie próbując poukładać myśli.

Karot

Mam do Ciebie ostatnią prośbę-zawahał się.-Bądź szczęśliwa, dobrze?-powiedział, odwrócił się i powoli poszedł dalej.

Wardress

Wyciągnęła za nim łapkę w przód. Czuła sietaka bezbronna i samotna. - Ty... Ty.. te..też b..bądź.. sz..szczęęśliwy.. - wybełkotała przez łzy.

Karot

Skinął głową. -Tak. Oczywiście.-wyszeptał nie patrząc na nią.