Bursztynowe Morze

Hatake

nie łaze za toba moze po prostu lubimy te same miejsca - powiedziala patrzac na niego

Sepira

Połozyła łeb a łapy, spojrzała na Hakate, potem na wilka.

Sasori

-eh... ciebie nie da sie przegadac... - westchnał dajac sobie spokój polozył łeb na piasku

Sepira

Zamysliła sie, patrząc na Sasori.

Hatake

ha! masz racje, myslalam ze mnie nie doceniasz ;P machneła ochoczo ogonem i spytala
dzisiaj tez plywamy? hahaha- zasmiala sie przypominajac sobie jak wczoraj zaciagli wilka do wody

Sepira

Spojrzała na Hakate, zcekając na reakcje wilka.

Sasori

-nie rozpedzaj sie - powiedzial do Hatake rozdrazniony przygladaniem sie mu przez Sepire
-czy ty musiszi sie tak przygladac - warknal wkoncu

Sepira

Spojrzała na niego,
-nie musze ale chce, i nie mow do mnie takim tonem-
powiedziała.

Hatake

wlasnie nawet cie nie zauwazylam jestem Hatake
zaczela rozmowe

Sasori

-a niby dlaczego i nie patrz tak na mnie... - zdenerwowal sie, a zaraz potem
-heh te wilki tutaj sa bardzo wscibskie - spojrzal na Hatake lekko usmiechajac sie, o dziwo

Sepira

Spojrzała na niego
- nie bede sie z toba kłocic- powiedziała.

Hatake

nie patrz tak na mnie
zrobila grozna minke a potem zaczeła sie smiac
hahahaha
turlala sie
wybacz mu on taki ma charakter powiedziala do Sepiry

Sasori

-co ty tam mozesz wiedziec... -spojrzał na Hatake, potem wstał, otrzepal sie z piasku i usiadł powazny

Sepira

-Przypomina mi ojca-
mruknełą, niepatrząc na Sasori.

Hatake

eh znowu robisz te powazna mine, nie mozesz choc raz dluzej sie usmiechnac?
powiedziala patrzac na Sasoriego

Sasori

-cos mówilas - spojrzał na Sepire, z grozna mina, wspomniala o ojcu..na wspomnienie o rodzinie Sasori zaraz robil sie bardzo grozny i nerwowy

Sepira

Spojrzała na niego
- przypomonasz mi ojca-
powtórzyła, łza poleciała po pysku, odwróciła łeb.

Sasori

-siedz cicho! - warknał z wyszczezonymi klami na Sepire, juz mial do niej podejsc zezłoszcony, ale obok niej siedziala Hatake, odwrócił sie warczac i powstrzymywajac swój gniew, miala szczescie, w tym stanie nie wieezial co robi, dawne uczucie powracalo, lecz odszedl nerwowym krokiem kawalek od nich i usiadl wpatrujac sie groznie w swoje odbicie w wodzie, spuscil łeb...

Sepira

Spojrzała na Sasoriego, lekko zdziwiona.

Hatake

nie moze tak byc, posmutniala , mogl ci cos zrobic, ale to nie jego wina on on sie taki robi gdy sie zezłosci to wyglada jakby mial pozabijac wszystkich dookola ... mowila do Sepiry
nikt nie wie czemu tak jest, nikt nie ma odwagi podejsc do niego i spokojnie z nim porozmawiac