Bursztynowe Morze

Jaina

- Hejkas, Sasori! - powiedziała wesoło

Sasori

spojrzał na wilczyce
-yyy, no... czesc... - mruknął zaskoczony chłodnym tonem i spojrzał w morze

Jaina

- No co tam? - próbowała nawiązać z nim jakąś rozmowę.

Sasori

-eee.... jak zwykle... tak samo... - mruknął smetnie, spojrzał na nia z lekkim zdziwniem

Jaina

- Żadnych zmian? - zapytała ;p

Sasori

-no.. zalezy o jaki ci chodzi - mruknal i usmiechnal sie szyderczo

Jaina

- Ogólnie xD. -powiedziała

Sasori

-nie raczej zadnych... zadnych na lepsze.. - szepnał ostatnie słowo...
-no, a .. no nie wiem.. u ciebie? - mruknał tak zeby było... tak naprawde nie zbyt go to interesowało

Jaina

- Dobrze. Widzisz, jednak są jakieś zmiany (; - powiedziałą

Sasori

-ta? niby jakie? - mruknał patrzac tym razem na nia

Cujo

Basior pojawił się jakby z powietrza. Usiadł i ziewnął. Podszedł do morza i napił się słonej wody. Oblizał pysk. Nie spojrzał na innych bo... po co ? Usiadł owinąwszy łapy ogonem. Wpatrywał się w morze.

Sasori

kontem oka spojrzał obojetnie na wilka, usmiechnal sie szyderczo pod nosem...

Cujo

- Czyżbyś coś chciał ? - zapytał basior po względnym przeszukaniu umysłu Sasoriego. Sam miał swój umysł jednak zamknięty. Jego głos był spokojny i pewny siebie jak zawsze.

Sasori

-heh, ja... alez skad... - zasmial sie szyderczo, i spojrzał na morze, westchnal i zamknal oczy

Lenor

Mała, puchata kulka ostrożnie przemierzała dalej plażę. Mimo iż Lenor była jeszcze szczenięciem w jej ruchach znać było celowość i świadomość właściwą dorosłym wilkom. Z pyska zniknął gdzieś uśmiech, poważne, dziecięce oczy wpatrywały się w kraba pełzajacego przed nią. Szczenię pacnęło stworzenie łapą. Trzymaj się z daleko od jego kleszczy. - usłyszała w głowie donośny, roześmiany głos i rozejrzała się dookoła zdumiona. Czy intuicja działała właśnie tak ? Szczenię tego nie wiedziało, jednak trzymała się z dala od groźnych szczypiec stworzenia. Drażniła je nadal, zwinnie uskakując przez kłapiącymi kleszczami stworzenia.

Sasori

Spojrzał na Lenor
-\co ona robi... - mruknal do siebie, bowiem jego dziecinstwo bylo calkiem inne, nie rozumial małych szczeniat, tak beztroskich i ciekawych , radosnych i pelnych szczescia

Lenor

Małymi, ostrymi ząbkami złapała kraba za szczypce. Nie zdawała sobie sprawy z ;publiczności'. Zrobiła to pod wpływem impulsu. Lenor chwyciła skorupę mocno i ścisnęła zabkami. Oderwała zwierzątku kleszcz. Po chwili spojrzała na niego ciekawie, ze skruchą. Co ja zrobiłam ? - kołatało jej się w głowie. Jeszcze chwilę temu nie miała wątpliwości, jakby coś nią kierowało. W tym momencie czuła wyrzuty sumienia. Zwierzak skazany był na śmierć bez kleszcza. Patrzyła na niego z żalem zdając sobie boleśnie sprawę, że sama się do tego przyczyniła.

Sasori

nagle przed Lenor stanał wielki wilk, a dla niej wprsot olbrzymi... walnał przed nia łapa o piach , zgniatajac kraba
-nie badz delikatna... - mruknął mrocznie i zaczał isc powolnym krokiem brzegiem morza

Lenor

Wzdrygnęła się lekko, spojrzała na martwe stworzenie. 'Nie bądź delikatna'. Pierwsza rada jaką szczenię otrzymało w życiu, lecz tak ciężko nie okazywać uczuć. Spojrzała na mrocznego wilka, teraz już kojarzyła skąd zna jego barwę głosu, woń, ten błysk w oku i ton głosu. To jej ojciec. Bez słowa podążyła za nim, zdecydowana i zdeterminowana, choćby serduszko miało jej pęknąć z wysiłku. Pobiegła za ojcem.
- Powiesz mi teraz? - spytała - To była śmierć, prawda ? - dodała. Jasne było, że krab nie wstanie, nawet ona to czuła. - Czy... Czy to boli ?

Sasori

-smierc...tak , to była ona... - mruknał
-boli? - spojrzał kontem oka na mała nie zatrzymujac sie
-smierc to ból, ból to cierpienie.. wszystko zatacza sie w jednym kragu... to jest prawdziwe zycie... nie beztroskie skakanie i dokazywanie.. - mówil patrzac przed siebie powaznym tonem, nagle zatrzymal sie
-jestes mała, ale pamietaj... jesli ty kogos zabijesz, nie poprzestaniesz na tej jednej ofierze... chocby to byl ktos bliski... - mruknał caly zcas patrzac przed siebie
-bedziesz wtedy taka jak ja.. - szepnał i zaczał znów isc